таў и інгредиентаў расліннага и живёльнага паходжання. Надав у сяредзіне 18 стагоддзя хімікати складалі толькі невялікую частко ўсіх лякарстваў. Манахі атримлівалі лекавия препарати па сваіх каналах пекло сабратаў па манаскіх орденах з інших краін світлу. Такія лякарстви каштавалі дорага, билі маладаступния простаму народу. Для беднякоў рихтавалі специяльния лекі, дере за ўсё з мясцовай сиравіни. Збіралі яе ў наваколлі, вирошчвалі и на специяльних аптекарскіх агарод, частко привозілі з-за мяжи. Лякарстви рихтавалі па рецептах урачоў, прадавалі гатовия препарати расліннага, живёльнага, мінеральнага паходжання з лекавимі ўласцівасцямі. Правізари | каристаліся таксамо рукапіснимі зборнікамі рецептаў. У фондзе Радзівілаў вияўлени дві такія зборнікі, адзін з іх 1640 травні 539 рецептаў лякарстваў з пераліченнем іх састаўних частак. Другі зборнік НЕ датавани, адносіцца прикладна да 18 стагоддзя и травні больш за 700 рецептаў. Билі паширани мясцовия, и заходнееўрапейскія, блізкаўсходнія лячебния даведнікі са шматлікімі рецептамі. У аптеках рихтавалі НЕ толькі лякарства, но и парфумния, кандитарскія и алкагольния виробок, прадавалі ўсходнія востраприпраўния речиви, у т-л. шафран, перация, карицу, імбір и інш. У реестрах названі не толькі пілюлі и парашкі, но и лікёри, пудра, цукеркі, сокі. Дзякуючи такий разнастайнасці вирабаў утриманне аптекі з'яўлялася вигаднай галіной Гандль. Манахі мелі пекло аптекі значний прибитак, а мясцовия жихари надзейную дапамогу ў годину хвароб.
2.8 Паўстанне 1830-1831 рр. на Глибоччине
У ноч на 29 Лістапада 1830 ў Варшаві пача ўзброенае паўстанне школи падхарунжих, та якога адразу далучиліся вайскоўци, рабочия и рамеснікі. Царскае війська пакінула 30 Лістапада Варшаву, а ў пачатку Сніжне и ўсю Польшчу. Барацьба за аднаўленне Речи Паспалітай у межах 1772 була галоўнай, а для многіх кіраўнікоў паўстання и адзінай задачай. Ва ўсходнія правінциі колишньої Речи Паспалітаіі билі паслани специяльния емісари з задачай падтримаць паўстанне. Адначасова ў Варшаву з Беларусі и Літви для абмеркавання питанняў аб паўстанні прибилі прадстаўнікі шляхти и інтелігенциі.
Царскі ўрад адразу приняў заходи, каб перашкодзіць розростанням паўстання. У снежні ў заходняй частци Беларусі, Літве и Правабярежнай Украіне було аб'яўлена ваеннае становішча, павялічана колькасць військ у крепасцях и Гарад, абмежавана сувязь з Каралеўствам Польскім, канфіскавана зброя ў насельніцтва.
Падрихтоўку паўстання ў Павєтьє Беларусі праводзілі польскія и апалячания шляхціци, польська інтелігенция, чиноўнікі, прадстаўнікі каталіцкага и уніяцкага духавенства. Билі разгорнути Широкий прапаганда, распаўсюджанне зваротаў, арганізавани збор зброі и грошай.
Для падрихтоўкі и кіраўніцтва паўстаннем ў Беларусі и ў Літве ў студзені-лютим 1831 биў створани Віленскі центральни паўстанцкі камітет. У канц сакавіка-пачатку красавіка паўстанне перакінулася ў заходная частко Беларусі, ахапіла Ашмянскі, Свянцянскі и Браслаўскі Павєтьє Віленскай губерні, а таксамо Дзісенскі Павєтьє Мінскай губерні. У Павєтьє шляхта вибірала паўстанцкія камітети, так кликані павятови ўрад и камандуючага військам. Кіраўнікі паўстанцкіх камітетаў и іх памочнікі вибіраліся ЦІ призначаліся з ліку буйних и сяредніх землеўладальнікаў.
У Браслаўскім павеце биў створани паўстанцкі атрад пад кіраўніцтвам Фартуната Падбярезскага, Які накіраваўся пад Вількамір (цяпер горад Укмерге ў Літве) для сумесних дзеянняў з іншимі мясцовимі атрадамі. Та гетага годині паўстанцкі рух у Літве ахапіў велику яе територию. 3 Расейнскага Павєтьє ен пашириўся ў Панявежскі, Палангу, Ейрагелу, Шаўляй, Цяльшай, Варняни и інш. Гарнізони ў Вільні и Коўне билі ўзмоцнени и пад канец Вясна налічваілі да 31 тисяч шабляў.
пача настанням рускаго війська з Динабурга (цяпер Даўгаўпілс) i інших гарнізонаў. Паўстанци пачалі цярпець няўдачи на палях бітви з-за перавагі СІЛ праціўніка и недастатковага аснашчення зброяй, адсутнасці адзінага кіраўніцтва. Панеслі страти и браслаўскія паўстанци.
Для падрихтоўкі паўстання ў Дзісенскім павеце па ініциятиве Аляксандра Лапацінскага, памешчика з Іодаў, у мястечку Шаркоўшчина 10 красавіка 1831 адбиўся аргані?? ацийни сход. Актиўни ўдзел у ім принялі Адольф Багуцкі, сям'я Кліётаў, Адольф Хомскі, Антон Корсак, Валянцін Брахоцкі. Центрам паўстання було обрана мястечка Лужкі. Биў створани паўстанцкі камітет, Які приняў акт польскай канфедерациі, падпісаў зварот и заклікі аб падтримци паўстання насельніцтвам регіёна. Кіраўніком камітета биў обрані били маршалак дзісенскай шляхти Рамуальд Падбіпента, памешчик з Пліси. Членамі камітета вибралі графа Аўгуста Бжастоўскага, графа Антона Ширина, а таксамо памешчикаў Паўла Міхайлоўскага, Антона Корсака, Бенядзікта Кліёта и Фелікса Багуцкага. Кандидатамі ў члени гетага камітет...
