Сћскі, и беларуская парашутистка-диверсантка Магдачка, и нямецкі філосаф М. Хайдегер, і В. Акудовіч. p> Тієї жа зварот да Наша нациянальнай міфалогіі - у "Лістах да білоруського Сябри" М. Баярина. p> Розкол "Бум-Бам-Лiту" адбиСћся 22 красавіка 1999 року. УтвариСћся "SCHERZWERK" ("Шмерцверк") (А. Бахаревіч, І. Сін, Зм. ВішнеСћ, Ю. Барисевіч, В. Морт, В. Гапеева) і "Нови фронт мастацтваСћ "(друкавани орган - часопіс" Nihil "). Г. Кісліцина мяркуе, што менавіта "Маніфест" Nihil "стаСћся дерло постмадернісцкім маніфестам білоруський літаратури "[26, с. 208]. Так-следчица адзначае: "Нациянальни -" ідентифікацийни " - Нігілізм бумбамлітаСћцаСћ, у якім, насамреч, больш культурнай гульні, чим перакананняСћ, ужо Сћ хуткім годині биСћ перасягнути маніфестам В«NihilВ» (2000). АдмаСћленне нігілістаСћ виклікае Сћжо НЕ мінулае, а сучаснасць, якаючи страчвае палю реальнасць, падмяняючися інфармацийнай дадзенасцю сродкаСћ масавай інфармациі. Беларускі В«нігілізмВ» звернута НЕ супраць світлу и Чалавек, а супраць Сімуляциі, якаючи, дзякуючи развіццю нових техналогій стала Сћспримацца як Нешта тоеснае - принамсі не менше значнае - жиццю. Увядзенне технічних категорий подумки Сћ Культура і жицце грамадства змяніла НЕ толькі лад Мастацкай думкі, па-Ступові ператвараючи Чалавек Сћ розумну Машинние, здольную адно толькі кантамінаваць чужия цитати, альо і "пазвяло" Сћ розния бакі "ціла" і "душу" ... "[26, с.208].
сення маладимі літаратарамі абвешчана пра нарадженне другог фронту мастацтваСћ (часопіс "Тексти", редактар ​​Зм. Віш-неСћ). p> адной з асноСћних постмадернісцкіх категорий з'яСћляецца категория "гульні". Пісьменнік-постмадерніст гуляє з літара-урнимі вобразамі и культурнимі кодамі, ідеалагічнимі сенсамі и моСћнимі стереатипамі, жанрамі. В. Акудовіч характаризуе літаратуру постмадерна як вербальна-інтелегібельную нелінейную гульнемо як у прастори традицийнага тексту, так и Сћ гіперпрастори текста віртуальнага [18, с.238].
У постмадернізме категория вербальнай гульні пашираецца на Сћсю прастору мастацкага тексту. Паказальнае Сћ гетис Сенсит признанне А. Бахаревіча адносна кнігі прози "Ніякай літасці Валянціне Г.: "Ніколі НЕ биСћ задаволени да канца критим, што пішу, альо пасли гета кнігі я апинуСћся на крок бліжей да тієї літаратури, якаючи Сћ маіх вачах адна и травні права називацца Мастацтва, - не атручанай аніякімі глабальнимі ідеямі, падначаленай Стила, а не сюжету, заСћседи адкритай для магічних гульняСћ словаСћ и сенсаСћ ... "[27, с.13]
Знікненнем падзейнасці и апеляцияй да Сћнутранага "я" вилучаецца раман В. Гапеевай "Реканструкция неба". Пісьменніца калекцияніруе псіхалагічния, сацияльния, сексуальния ди іншия комплекси білоруського грамадства. "... Раман у деталях ці деталь у Рамані (Патребнае падкресліць) "[28, с. 91] деманструе Сћ тексце сітуацию незавершанасці и бясконцасці, якаючи можа суадносіцца з постмадернісцкай гульнею сенсамі, а можа Сћспримацца як "унутраная" афектаваная "гістория жанчини" [29, с.27]. p> Гульневая постмадернісцкая іранічнасць вилучае ліричнага героя В. Жибуля, што праяСћляецца и Сћ пачуццях да каханай (верш "Астрафагія"), и Сћ апісанні речаСћ материяльнага світлі ("лисі Чарап талерак") i природних з'яСћ. У вершили Паета спалучаюцца глибокае асенсаванне праблем сучаснасці з виразним гульневим пачаткам и іранічним светаСћсприманнем:
Ми - агризкі на Древе Вечнасці
Што вирасце з нас, калі ми
паспадаем долу з хісткіх галінаСћ?
Што адбудзецца, калі ми пусцім
Карен Сћнутр саміх сябе? [13, с.64]
("Храм падводнага сонца")
Постмадернізму адпавядае праблемна-тематичнае поле празаічних твораСћ І. Сіна, альо, на мнение Н. Пазняк, "Абмежаванасць у гульневим пачатку и пастаянная Сћвага да чалавечай екзістенциі НЕ дазваляе адносіць іх да типова постмадернісцкіх текстаСћ ". Адна з визначальних праблем кнігі І. Сіна "Нуль" - праблєми спустошанасці, пустечи, адсутнасці Сћ чалавецтва якой-небудзь перспективи. Як лічиць І. С. Скарапанава, пустеча Сћ постмадернісцкім тексце - гета "... адсутнасць детермінаванага першапачатку, калі Сћсе толькі нараджаецца и нічога яшче НЕ нарадзілася "[30, с. 69]. p> Так, у апавяданні І. Сіна "Нуль" галоСћни герой Антуан Ракатен (тут відавочния алюзіі на "Млосці" Ж. П. Сартра) бясконца падарожнічае па замкненаму колу Сћ цягніку метро, ​​што Сћвасабляе чалавечую безвиходнасць. З'яСћленне безвиходнасці абумоСћлена Стратан Чалавек палею індивідуальнасці. p> Апавяданне І. Сіна "Альдаір" ілюструе традицийную тематику постмадерновай літаратури, тему мутациі Чалавек. Герой ператвараецца Сћ казюрку, якаючи хаваецца Сћ шчиліне падлогі пекло паху МЕТАЛЕВИЙ кветак, якія "увасабляюць надиход технагеннай ери дегуманізаванага грамадства "[15, с. 100]. (Узгадваецца "ПераСћтваренні" Ф. Кафкі). У розчини паСћстае вобразе "дегуманізаванага грамадства, вияСћлени праз імітацию навукападобнага дискурсу падчас гаворкі Хірурга и Асістента, якія препаруюць ціла ж...
