ивога яшче героя. Апакаліптичния малюнкі акаляючага просвіті не здольни сагрець кволае ціла Альдаіра и приво-дзяць да виснови, якую можна акресліць праз словами: "Чалавек у виніку не хворій за каприз природи, а зусім НЕ центр сусвету ", якія належаць галандскаму даследчику ДаСћве Факема - аднаму з тих, хто сфармуляваСћ принципи постмадернісцкага светаСћспримання "[22, с. 142]. Треба заСћважиць, што "пластичная хірургія, маделяванне целаСћ увогуле з'яСћляецца любімай темай літаратури постмадерна, апантанай ідеяй пошукаСћ Нова цялеснасці, якую треба Сћспримаць як винік бяссілля ідеалістичних канцепций, з аднаго боці, и бездухоСћнасці материялізму - з другог "[22, с. 143]. p> Постмадернісцкая тема пластичнай хірургіі и мадифікациі чалавечага ціла паСћстае Сћ міні-утопіі І. Сіна "НобелеСћская Лекція", дзе апісваецца сакретни експерементальни завод па витворчасці чалавечих органаСћ.
штучних Чалавек паСћстае Сћ замалеСћци "Ии-ММ": "... У маіх грудзех знайшлі надоечи пластикавае серца. Яно перагрелася и НЕ працавала, альо мама абяцала мені купіць Нова, яшче лепшае. АдкаркаваСћши Сћчора палю Головата, я заСћважиСћ у їй целую плойму ліпкіх, б Цельція кальмараСћ, думак. ВикінуСћши іх ​​у сметніцу, я зразумеСћ причину паніжанасці свойого ціску "[31, с. 19]. p> ГалоСћния героі апавядання "Лід" - асуджания дасягненнямі цивілізациі на вечнае жицце людзі. Шкірні дзень сустракаюцца и размаСћляюць праз свае скафандри закахания Яна и Ясь: "... ЗаСћтра зноСћ анічога НЕ здарицца "[31, с. 106]. p> "Самимі тривалимі сувязямі з традициямі літаратури епохі постмадерну звязана, - як лічиць Н. Пазняк, - празаічния розчини А. Бахаревіча, дзе категория "гульні" падпарадкоСћвае сабе Сћсю Мастацкая прастору тексту "[32, с. 6]. А. Бахаревіч - аСћтар кніг "Практични дапаможнік па руйнаванні гарадоСћ", "Натуральна афарбоСћка", "Ніякай літасці Валянціне Г. "А. Бахаревіч неаднаразова прадстаСћляСћ Білорусь на літаратурних семінарах и фестивалях у ЕСћропе. Яго розчини актиСћна перакладаюцца на замежния мови.
Деканструкция речаіснасці и гульня з фігурай аСћтара Сћлас-ціва Сћжо раннім творити пісьменніка: у апавяданні "Плиг-біральшчица" пададзена постмадерновая сітуация множнасці сенсаСћ, у апавяданні "Рамонт ГадзіннікаСћ" - деканструкция знакавих для літаратури категорий імя и прозвішча.
Абапіраючися на естетични принцип постмадернізму, гульня з читачом, А. Бахаревіч праз Мастацкай спалученне іроніі и гратеску Сћ сваіх аповесцях и Раманов "імкнецца да разбурення стереатипаСћ масавай, а Сћ больш вузкім кантексце, нациянальнай свядомасці "[32, с. 6]. p> У Аповесці А. Бахаревіча "Падмані гаспадара сусвету" гульня з текстам ператвараецца Сћ "мантаж фрагментаСћ різни твораСћ, што звязваюцца Сћ адзіную канструкцию аСћтарскай канцепцияй супраціву сучаснасці "[32, с. 6]. p> Адним са спосабаСћ арганізациі тексту Аповесці А. Бахаревіча "Гюнтер Вальдхоф и яго кредитори" Виступав моСћная гульня. Спалученне білоруський, рускай и нямецкай мови Сћ розчини "Дазваляе па-Новам прачитаць" застарелия хвароби "білоруський культури" (Н. Пазняк). І далей даследчица працягвае: "Касмапалітичная ариентация естетикі постмадернізму вияСћляецца Сћ Аповесці праз розмикання кодаСћ білоруського білінгвізму плиг дапамозе старонняга кампаненту - нямецкай мови и "ПсеСћданямецкай" свядомасці галоСћнага героя Гюнтера Вальдхоф "[32, с. 6]. p> Категория гульні пакладзена Сћ Аснова і "Натуральнай афарбоСћкі" А. Бахаревіча. Текст "Натуральнай афарбоСћкі ", па словах Н. Пазняк, уяСћляе сабой" інтерактиСћную прастору з вандруючимі вобразамі и сюжетамі ". І далей даследчица працягвае: "З першага Погляду твор типова постмадернісцкі, калі НЕ казаць пра пост-постмадернізм, бо інтертекст Рамана разбурае категориі Сћжо самогу постмадерну "[32, с. 6]. Па жанру раман блізкі да антиСћтопіі, "які праз викаристанне категориі постмадернісцкай "Гульні" Сћ тексце таксамо деканструіруецца "[32]. Н. Пазняк знаходзіць у розчини алюзіі да раманаСћ К. Замяціна "Ми" і "ЗамкуВ» Ф. Кафкі, и Надав "Сталкера" А. ТаркоСћскага. Ім'я галоСћнага героя - Стах, паводле інтертексту, адсилае так "культавага" твора білоруський літаратури "Дзікае паляванне Караль Стаха" У. Караткевіча. p> Н. Пазняк лічиць А. Бахаревіча адним з самих перспектиСћних сучасности білоруських пісьменнікаСћ: "На нашу мнение, у асобі Альгерд Бахаревіча сучасности беларуская літаратура набивае Нова светабачанне, якое адпавядае Сћсім правілам и канонами естетикі постмадернізму, а таксамо працягвае лепшия традициі нациянальнай прози "[32, с. 6]. p> Творчасць Зм. Вішнева Н. Пазняк прапануе разглядаць у речишчи постмадерновага канцептуальнага Мастацтва. Канцептуалізм як уласна-нациянальную форму рускаго літаратурнага постмадернізму, што НЕ травні Прама аналагаСћ у Свеце, прапануе вилучаць І. С. Скарапанава [30]. p> Категория "гульні" Сћ канцептуалізме травні "... пазатекстави" театралізавани "характар, што вияСћляе імідж аСћтара, праз Які патребна Сћспримаць яго розчини "[30, с. 60...
