елементи культури. Мета якіх у принадзе на жахлівае псіхалагічнага страху, звязанага са смерцю. Зверни да меркавання Е.Морена падрабязней.
Епоху вялікага мозку адкривае неандерталец - ужо sapiens, - Які пазней саступіСћ месца сучаснаму Чалавек, апошняму и адзінаму прадстаСћніку роду чалавечага на зямлі.
Старажитния вядомия нам сьнежняобніці належаць неандертальца. Яни сведчаць пра Нешта значний больш и зусім іншае, чим Простан закапванне Сћ зямля, каб абараніць живих пекло дзеяння розкладу (з гета Мета можна було б пакінуць труп дзесьці подалік або кінуць у Ваду). Памерлага клалі Сћ позі ембриена (што сведчиць аб віри Сћ яго паСћторнае нарадженне), годинах яго Надав клалі на ложку з кветак, як паказваюць сляди палка, якія захаваліся Сћ неандертальскія пахаваннях, вияСћленим Сћ Ираке (што сведчиць аб наяСћнасці циримоніі пахавання) косткі годинах афарбавания Охорона (адсюль здагадка аб пахаванні пасли канібальського паглинання або паСћторнае пахаванне пасли раскладання трупаСћ), парешткі абаронени камянямі, а пазней у памерлага Сталі пакідаць їжаку и зброю (адсюль здагадка аб віри Сћ замагільнае жицце нябожчика Сћ виглядзе здані, Які травні ціла и тия ж патреби , што и Сћ живих). Гіпотеза аб наяСћнасці тут віри Сћ адрадженне або Сћ тое, што памерлия працягваюць жиць у вобразе здані, Цалко справядлівим, паколькі гаворка ідзе аб двох фундаментальних вераванні чалавецтва адносна тагасветнага світла, якія, ці то Сћ мяшаним виглядзе, то асобна, можна сустрець у вядомих нам архаічних грамадствах, та таго ж яни складаюць Аснова Сћсіх Наступний вераванняСћ.
Як лічиць Марен "неандертальскія пахаваннях сведчаць НЕ толькі аб уварванні смерці Сћ жицця Чалавек, альо и аб антрапалагічних мадифікациі, якія зрабілі таке Сћварванне магчима и справакавалі яго". (14; 94)
Перш за Сћсе, вядома, - гета прагрес аб'ектиСћнага веди. Смерць НЕ толькі визначаецца як факт, Які признаецца и живеламі (та таго ж ужо Сћмеюць "прикінуцца мертвимі", каб падмануць ворага), Яна не толькі адчуваецца як пагібель, знікнення, незамінний страта (гета можа адчуваць и Малпа, и слон, и сабака, и Птушка) i яна спасцігаецца яшче як пераСћтваренне, пераход з аднаго стану Сћ іншае.
Больш за тоега, смерць, відавочна, ужо СћяСћляецца хоць и НЕ як "закон" природи, альо як Нешта амаль непазбежна, примусовае для Сћсяго живога.
У будь-яким випадкі, звярнуСћши Сћвагу як на саму присутнасць памерлих, так и наяСћнасць ідеі смерці па-за яе непасреднай далістю, у неандертальцаСћ ми можам адзначиць наяСћнасць думкі, що не Цалко затопленай критим, што непасредна адбиваецца Перад вачима, гета значиць ми вияСћляем присутнасць годині Сћ свядомасці. Звязания паміж сабой Сћсведамленне трансфармациі, Сћсведамленне примусовай неабходнасці и Сћсведам...
