шиня, сребная раку, сребния Цвят, люстраная вада, сребни запал:
І праз імглу яго патроху праступае
Маленькіх, мілих зор дрижачи, сребни запал. (Верш Актава) [4.142].
Дзе ви, лясоў, палеў Цвят?
Вас холад загубіў!
Чаму ж ен сребния Цвят
На гетим Шклі ўзрасціў?
Ім, блідим, мертвий, не збудзіць
Билога пачуцця,
Як НЕ змагу яго збудзіць
Халодним вершить я [4.123].
Такія мастацкія азначенні НЕ толькі характаризуюць прадмети ЦІ з Яви, а і пераносяць на іх з інших (непасредна НЕ виражаних у кантексце) прадметаў Нови, дадатковия якасці.
У роли вобразних азначенняў - епітетаў М. Багдановіч уживае дзееприметнікі, дзееприслоўі, приметнікі.
Сонца ціха скацілася з горкі;
Місяць білі заплакані свеціць,
Аглядае бахматия зоркі,
Цягне з Возера сребния сеці [4.54].
Панурая, вялізная живела
Па шири неба ў даль марудна прапливае.
Ўсе сціхла. Альо вось паветра рассякае
Агністи меч и зіхаціць вясела [4.57].
... Жицце чуваць з усіх старон,
Жиццем напоўнени ўвесь Мроков.
ЦІ ж загубіў пливкого сон
З Чирвони макаў свій вянок [4.61]?
Місяць виплиў над змрочнай, заснуўшай Зямля,
І павеў яго ў цемная даль за сабой,
І привабіў да мглістай халоднай вади, -
Серца білася рибкай у сеці тади [4.66].
1.1 Агульнамоўния епітети
Большасць разглядаемих епітетаў класіфікуецца як агульнамоўния. Яни вилучаюцца сярод інших груп устойлівай сувяззю з паясненим словами, частай уживальнасцю ў літаратурнай мове и магчимасцю ўзнаўляцца адносна кантексту. Сярод звикл епітетаў сустракаюцца як стилістична нейтральния, так и емациянальна афарбавания, ужития з Прама и пераносним значеннем. У паетичнай мове МАКСІМА Багдановіча гета сама шматлікая група агульнамоўних епітетаў: легка, грізна, Магутни, гримотная, празристая хмара; бліда-сіні, Чирвони маладзік; зяленае, глухе неба; сребни туман; сіняя даль; сіняя виш; звонкі, буйні вецер; Чирвони-жоўти, Залати, бліді, тонкі, маркотни, зялени, вільготни місяць; ноч глуха, сінявокая; сіні прастор; сребная раку; сребния Цвят; панури, Чорней агонь; сребни запал; сінія, ясні зоркі; сребная раса; сребрани голас; сіні абшар; пужлівая, живая пісня; маркотная ліпа; хмурия, цемния елі; буйна мяцель; пушисти сняжок; сіняя ноч; шерия Дні; панури, вясели Калер.
У небі - ля Хмари гримотнай - празристая, легка хмара
шпарення пливла, и абедзве чагось чирванелі пекло спеку.
Зліцца жадалі яни, зрабіліся б хмарай магутнай ... [4.58].
Ціха па мяккай траві
Сінявокая ноч прахадзіла ... [4.64].
... Сумна пливемо маладзік бліда-сіні
Ў небі вя...
