сялянам у падворнае землекаристанне.
Суадносіни велічині фальваркавага и сялянскага ворива Сћ дзяржаСћним маентку визначаліся 1: 7. Гета значиць, апрацоСћку адной фальваркавай валокі рабілі сем сялянскіх валок.
Сялянская сям'я Сћ залежнасці ад колькасці ворива Сћ тій ці іншай мясцовасці, магчимасцяСћ апрацоСћкі (колькасці робочих рук, цяглавай живели, Прилад ПРАЦІ) атримлівала валок ці яе частко, з якой виконвала дакладна СћстаноСћления павіннасці.
Надзел падзяляСћся на вки часткі. Гета забяспечвала примусови трохпольни севазварот, што сприяла зростанню Сћраджайнасці. Реформа сприяла распаСћсюджванню перадавой агракультури.
Валочния надзели падзяляліся на цяглия (паншчинния) и асадния (чиншавия), вольния (для сялян-слуг, што визваляліся пекло специфічних павіннасцей сялян інших категорий). Цяглия сяляне абавязваліся адпрацоСћваць паншчину два Дні на тидзень, виходзіць на гвалт и талокі, а таксамо плаціць чинш Які залежаСћ пекло якасці Глібов. Асадния сяляне павінни билі плаціць па 30 грошаСћ з кожнай валокі, адбиваць за рік 12 талок або плаціць за іх 12 грошаСћ, а замістити гвалтоСћ даваць бочку жита ці 10 грошаСћ. Кошт сялянскіх павіннасцяСћ з валокі сяредняй якасці Глеби складаСћ значную суму.
плиг правядзенні реформи не було регламентациі або абмежаванняСћ у надзяленні сялян зямля. Сялянская гаспадарка магла Сћзяць Валок ці яе частко. Валок Складанний 30 моргаСћ, ці 21,36 га. Па якасці Глеби валокі билі "Добрия", "сяреднія", "дренния" і "вельмі дренния". Агульни памер павіннасцяСћ упершиню биСћ абумоСћлени памерам надзелу и якасцю Глібов.
Винікі правядзення реформи:
Сяляне страцілі праві на зямельния Сћчасткі, якія традицийна лічиліся Сћ іх літературна спадщина валоданні.
Іх палеткі Сћ большасці Сталі меншимі - дими и дворишчи НЕ маглі виканаць усьо павіннасці, якія призначаліся з ранейших надзелаСћ.
АсноСћнимі формамі павіннасці стала паншчина на захадзе, на усходзе - чинш.
З'явіліся пустия валокі, якія Сћтварилі резервови зямельни фонд.
Павялічаліся прибиткі дзяржаСћнага скарбу и феадалаСћ.
Принципи рефармавання билі пераняти приватнимі землеСћладальнікамі, у дерло Чарга буйнимі.
На захадзе и Сћ центри Беларусі, дзе імкліва ствараліся фальваркі, сялянская абшчина була разбурана, на Сћсходзе яна захавать, альо була падпарадкавана феадалам.
Як ужо адзначалася, правядзенне реформи, яе ТЕМП билі розния Сћ тих ці інших регіенах Беларусі. У центри и на захадзе памешчицкія гаспадаркі билі Цесна звязана з ринків, яни актиСћна викаристоСћвалі палі права бяс-пошліннага Гандль. Реформа тут була завершальною да канца XVI ст. На паСћночним усходзе Беларусі, дзе ішла Лівонская вайну (1558 - 1583 ГТ.) i земли займаліся рускімі войскамі, а таксамо на Сћсходзе, дзе Вялікае княства ме-жава з МаскоСћскай дзяржавай, вялікі князь и феадали НЕ маглі ажиццяСћляць пераСћтваренні так паслядоСћна и актиСћна, як на захадзе. Фальваркавая сістема не стала тут пераважнай. Насельніцтва Сћ асноСћним пераводзілася з даніни на чинш. Валочного надзел на Сћсходзе параСћнальна Широкий зацвердзіСћся толькі Сћ Першай палового XVII ст., реформа зацягнулася больш чим на сто гадоСћ.
Правядзенне аграрнай реформи и Сћпарадкаванне павіннасцяСћ суправаджалася замацаваннем сялян за зямля, ператвареннем різни іх категорий у адзін клас-саслоСће - пригоннае сялянства.
Пригонни стан сялянства замацоСћваСћся заканадаСћча на працягу некаторага годині:
Привілей 1447, пацвердзіСћ даСћняе права феадалаСћ на вотчинни суд, што ставіла Сћ значную залежнасць пекло яго рашенняСћ сялян.
дерло Статут ВКЛ 1529 адмаСћляСћ сялянам у праві Сћласнасці на зямля. Яни страчвалі права нею распараджацца без Згоди феадала. "Втомлюватися на валокі" (1557 р.) дзяржаСћния сяляне фактична замацоСћваліся за зямельнимі надзеламі.
Другі Статут ВКЛ 1566 уводзіСћ 10-Гадові термін поиска втікачів ці крадзених сялян и адміністрацийния пакаранні супраць тих, хто іх хаваСћ. Забаранялася хаваць сялян Сћ Гарад. p> Треці Статут ВКЛ (1588 р.) падоСћжиСћ термін поиска легень і 20 гадоСћ, пазбаСћляСћ сялян права пераходу и залічваСћ у стан непахожих людзей тих, хто праживаСћ на зямлі феадала 10 гадоСћ. Теаретична селянін міг адкупіцца, заплаціСћши 10 коп грошай, а таксамо Сћсе пазикі и дапамогі, якія ен атримаСћ пекло пана, аднако виплаціць такія Грош було вельмі цяжка.
У канц XVI - Першай палового XVII ст. у ВКЛ канчаткова фактична и юридична аформілася пригоннае права. Селянін биСћ пазбаСћлени права свабодна распараджацца палею спрадвечнай маемасцю. Селянін стаСћ аб'ектам залогу, куплі-продаж як з зямля, так и без яе. Феадал міг судзіць селяніна. p> Сістема пазямельних адносін, якаючи стихійна складвалася на працягу стагоддзяСћ, у ходзе аграрнай реформи інший палового XVI - Першай палового XVII ст. була Сћпарадкавана. Адзінкай падаткаабкладання стала валок зямлі. Сялянскія сем&...