Раша настаСћнік на Сћроках лтаратури. Дзеці дзесяці гадоСћ любяць казкі, шмат іх чулі пекло дарослих, па радие, телевізару, читалі Сћ пачатковай школі. Яни маюць пеСћния фактичния веди, пеСћную Аснова для теаритичних абагульненняСћ пра жанравую адметнасць ЕПАС Сћ целим и козак у приватнасці.
Казки адпавядаюць імкненню дзяцей да гераічнага, та Сћсяго незвичайнага и яркага, іх здольнасці здзіСћляцца, перебольшваць, фантазіраваць. Казачния сітуациі и канфлікти НЕ толькі даступния и зразумелия дзецям, яни Глибока закранаюць пачуцці юних читачоСћ. У Казки станоСћчи герой трапляє Сћ вельмі складания сітуациі, на яго шляху шмат перашкод и випрабаванняСћ. Альо ен іх пераадольвае. У творах гетага жанру заСћседи зло караецца, справядлівасць перамагае. Усім сваім паетичним ладам казка вучиць дзяцей разумець Народнай СћяСћленне пра ДАбро и зло; висогкае, сумленнае и агіднае и нізкае; гуманнае и жорсткае.
Народно ЕПАС вихоСћвае без надакучлівих павучанняСћ, проста и натуральна. Ен умацоСћвае Сћ дзяцей жиццялюбства, аптимізм, вучиць іх мариць, развівае СћяСћленне, будзіць творчия здобнасці.
Народния казкі пазбаСћлени паглибленай псіхалагізациі, у іх няма разгорнутих апісанняСћ. На дерло плані развіцце сюжета, годинах з елементамі пригод. Героі раскриваюцца праз прамия характаристикі, праз дзеянне и Сћчинкі, праз узаемаадносіни з іншимі героямі, праз диялог. Усе гета дапамагае дзецям правільна зразумець Сенсит казкі.
Шкільна праграма ариентуе настаСћніка на тое, каб ен вучиСћ пяцікласнікаСћ вилучаць епізоди Сћ мастацкім розчини. "Епізод, - читаем у слоСћніку літаратуразнаСћчих термінаСћ, - асобная падзея Сћ розчини, якія травні пеСћнае самастойнае значенне Сћ развіцці сюжета або Сћ характаристици персанажа ". У народним ЕПАС Ланцуг епізодаСћ стварае казачни сюжет, и Сћ Аснова кожнага епізоду - пеСћния падзеі, пачатак іканец якіх у казці лягчей и прасцей успримаецца вучнямі гетага Сћзросту.
Для козак характерни Сћстойліви слоСћнік: стереатипния казачния висловився, устойлівия епітети, сінтаксічния поСћтори, слова з памяншальна-ласкальнимі суфіксамі, а таксамо казачние формули: зачин, канцоСћка, трохразовия поСћтори. Усьо гета Надал пеСћную епічнасць матацкаму твору, а таксамо сприяе яго запамінанню, узбагачае мову вучняСћ.
Для класнага вивучення (у школах з білоруський МОВА навучання) праграма прапануе Народния казкі "Ленінская праСћда", "Легкі хліб "," Музика-чарадзей ", літаратурную казку Уладзіміра ДубоСћкі" Хто дужейши? ", а для самастойнага читаня - народну казку "Пану навука" і казку Алеся Якімовіча "Каваль Вярнідуб". Гетия розчини визначаюцца тематичнай и жанравай разнастайнасцю. Дзеці могуць пазнаеміцца ​​з казкай пра живел ("Легкі хліб"), з чарадзейнимі казкамі ("Музика-чарадзей", Уладзіміра ДубоСћкі "Хто дужейши?", Алеся Якімовіча "Каваль Вярнідуб"), з битавимі ("Ленінская праСћда "," Пану навука ").
Сярод СПРОБА упарадкавання казкавага материялу Найбільший вилучати уяСћляецца класіфікация Уладзіміра Пропа, у Аснова якой пакладзена "специфічная казкавая форма сюжета". Ен вилучае: 1) казкі пра живел; 2) чарадзейния; 3) навелістичния; 4) кумулятиСћния. p> Такі падзел НЕ виклікае значних заСћваг, альо Самі Назв жанравих разнавіднасцяСћ, на нашу мнение, патрабуюць каректавання. Наприклад, казкі пра живел больш правільна було б назваць анімалістичнимі, бо живельния вобразе Сћ іх - толькі сродкі вираження культурних сенсаСћ.
В
літаратура
1.Померанцева Е. Міфологічні персонажі в російській фольклорі. - Москва: Наука, 1975
2.Еліаде Е. Міф про вічне повернення. - С.-Петербург: Алетейя, 1998
3.Кравцов Н. Проблеми теорії фольклору// Проблеми фольклору. - Москва: Наука, 1975
4. Пропп В.Я. Російська казка. Л., 1984. С. 236. p> 5. Чистов К.В. Народні традициі и фольклор. Л., 1986. С. 31. p> 6. Л. Г. Варага н ін Л., 1979. (Скарочанае абаіначенне - СУС.) p> 7.Гусев У. Естетика фольклору. - Ленінград: Наука, 1967
