ify">. Визваленне приватнаСћласніцкіх сялян пекло пригоннай залежнасці и перавод іх у разрад уласнікаСћ паставілі на Чарга вань аб пазямельним уладкаванні астатніх груп сельскага насельніцтва. Калі дзяржаСћния сяляне и вольния людзі больш Упарти и паслядоСћна змагаліся за зямля, то и Сћрад вимушани биСћ пайсці на задавальненне іх патрабаванняСћ.
ПаСћстанне 1863 р., високія, непасільния для сялянства викупу, боязь узмацнення на іх Гліба сялянскіх хваляванняСћ примусілі царскі Сћрад на большай частци териториі Беларусі пайсці на скараченне викупних плацяжоСћ у больш широкіх, чим першапачаткова планавалася, маштабах. Гадавая велічиня гетих плацяжоСћ на дзесяціну надзельнай зямлі на викупних актах у параСћнанні з визначанимі ва СћстаСћних грамаіах була зменшана павятовимі праверачнимі камісіямі Сћ Мінскай губерні Сћ сяреднім на 1 руб. 50 кап. (75,4%), у Гродзенскай - на 1 руб. 48 кап. (68,8%), у Віленскай - на 1 руб. 37 кап. (64,9%), а таксамо Сћ МагілеСћскай - на 28 кап. (23,8%). p align="justify"> У виніку ажицяСћлення адзначаних мераприемстваСћ умів правядзення реформи Сћ Беларусі Сталі больш сприяльнимі для сялян. Аднако яна па-ранейшаму насіла грабежніцкі характар. Далеко не Сћсе адрезкі билі повернутися сялянству. У Гродзенскай губерні колькасць надзельнай зямлі па викупних актах адносна абавязкових інвентароСћ панскіх маенткаСћ скарацілася на 67,7 тис. дзесяцін (8,8%). У МагілеСћскай губерні землеСћладанне сялян, паводле викупу, у параСћнанні з памерамі іх землекаристання напяредадні адмени пригону зменшіть на 39,9 тис. дзесяцін (4,9%). Пераважная большасць абеззямельних атримала па 3 дзесяціни на двір. Такі надзел биСћ зусім недастаткови для вядзення гаспадаркі и забеспяченння сялянскай сям і. Мізерния надзели толькі примацоСћвалі сялян да панскіх маенткаСћ, забяспечваючи іх таннимі рабочимі рукамі. Многія памшчикі адіаСћляліся надзяляць абеззямелених сялян зямля. Частко колишніх пригонних пазбавілі надзелу. ЗемлеСћласнікі захавалі за сабой лепшия ворния Сћгоддзі, сенажаці, амаль увесь ліс. Праверачния камісіі Сћ викупних актах агаворвалі права сельскай Грамада на каристанне сервітутамі и агульнимі пашамі няпоСћна, недакладна, што памешчикі викаристоСћвалі для різни злоСћживанняСћ.
Нягледзячи на значнае зніженне памераСћ викупу, сялянства намног пераплаціла за яго Сћ сувязі са спагнаннем високіх працентаСћ па викупної пазици. br/>
Спіс літаратури:
1. Біч М., ЯноСћская В., Рудовіч С. и іншия Гістория Беларусі: У 6т. Т. 4. Білорусь у складзе Расійскай імпериі (канец 18 - пачатак 20ст.) - Мн.: Екаперспектива, 2005.
. Житко А.П. Гістория Беларусі перияду капіталізму.: Вучеб. дапам. У 5ч. Ч. 1. Урадавая Сацияльна палітикаСћ аграрним сектари еканомікі. - Мн.: БДПУ, 2005.
