аристакрати няредка адорвалі паетаСћ за присвячення грашима, аднако, у принципе, лічилася, што пладамі паетичнага творчасці В»не гандлююць". Іх можна паднесці як падарунак, альо Нельга виносіць на кніжни ринак. Аднако распаСћсюджванне кнігадрукавання кранула и паезіі. Сталі з'яСћляцца виданні вершаСћ. Пачатак гетаму паклаСћ зборнік, випушчани видаСћцом Тоттела Сћ 1557 Годзе. Спачатку вигаду з гетага атримлівалі толькі Друкар и кнігагандляри. Надав тия Пает, якія Самі публікавалі палі вершили, що не разлічвалі на прибитак пекло гетага. Карацу Кажучи, хоць кніга Сћжо и стала ринкавих Таварі, паетичнае творчасць яшче не стала. У тієї годину як за п'єсою театри плацілі драматургам, прибитак пекло іх биСћ невялікім, альо Сћсе ж гета було творчасць на продажів. p align="justify"> Ужо античнасць пасябраваСћ паезію з філасофіяй. Вялікі мисляр старажитнасці Аристоцель паказваСћ, што завдання Мастацтва НЕ абмяжоСћваецца виявай речаіснасці, яно павінна даваць асенсаванае прайграванне яе, у якім виявяцца заканамернасці, якія кіруюць жиццем. p align="justify"> У епоху Адрадження філасофская традиция Сћ паезіі захавать, здабиСћши нову скіраванасць, абумоСћленую духоСћнимі імкненнямі, характернимі для ренесанснага светапогляду.
У сяреднія стагоддзі паезія, як и іншия віди інтелектуальнай дзейнасці, трапіла Сћ падпарадкаванне да теалогіі. Надав любоСћная лірика випрабавала на сабе некатори СћплиСћ сяреднявечнай схаластичнай думкі, што асабліва прикметна, наприклад, у Данте. ДухоСћнае разняволенне, якое адбилося Сћ епоху Адрадження, адбілася и на паезіі. p align="justify"> Барацьба зямнога, пачуццевага пачатку и духоСћнасці праймае як філасофію, так и паезію епохі Адрадження. Паезія ангельського Адрадження шукае сінтез духоСћнага и фізічнага Сћ Чалавек. p align="justify"> У найвялікшага з паетаСћ ангельського Адрадження - Едмунда Спенсера - барацьба зямнога и нябеснага, пачуццевага и духоСћнага завяршаецца перамогай менавіта духоСћнага пачатку. Лірика и апавядальних паезія 1580-1590-х гадоСћ на Сћсе лади вар'іруюць тематику, звязане з гета праблемай. p align="justify"> Паколькі тема Кахане звязана з намагаєшся аб природзе Чалавек, то натуральна, што Сћ розгледиш яе Сћваходзіла и Сћсе тое, што Складанний сутнасць жиццевага працесу. Таму вань аб зямним и духоСћним пачатках сплятаецца з стаСћленнем Чалавек да Природзе наогул, а яго жиццеви шлях визначаецца суадносінамі з Годинникам. І, нарешце, філасофская пастаноСћка Сћсіх гетих питанняСћ непазбежна падводзіла и да вань аб значенні Смерці для бицця Чалавек. Вось чаму Сћ коле праблем любоСћнай лірикі епохі Адрадження ми знаходзім НЕ толькі ТЕМи Любові, альо и ТЕМи Природи, Часу и Смерці. p align="justify"> Змест паетичних твораСћ раскриваецца НЕ столькі Сћ сюжеце, колькі Сћ філасофска-ліричних развагах аб Любові, Природзе, Час і Смерць.
У вялікім Свеце творчасці Шекспіра яго паеми и Санет займаюць асобную вобласць. Яни як би аСћтаномная ...
