льнасцю Сћ сваім развіцці. Стадиі сусветнага літаратурнага працесу звичайна суадносяцца з асноСћнимі етапамі Сацияльна-гістаричнага и культурнага развіцця чалавецтва. У сувязі з гетим вилучаюцца літаратури старажитния, сяредневяковия і - літаратури новаго годині з іх уласнимі етапамі (встежити за Адрадженнем - Барока, класіцизм, Асветніцтва з яго сентименталісцкім адгалінаваннем, рамантизм І, урешце, реалізм, з якім з канца ХІХ ст. Суіснуе и даволі паспяхова канкурируе мадернізм.
Приведзеная намі вишей традицийная схема сусветнага літаратурнага працесу з яСћляецца, на мнение В. Халізева, недасканалай, бо В«з ариентавана Сћ асноСћним на заходнееСћрапейскі культурна-гістарични вопит В», хварее наВ« еСћропацентризм В». Па гета причине ен прапаноСћвае Сћзяць на Сћзбраенне нову канцепцию расійскіх вучоних, викладзеную Сћ калектиСћним артикуле 1994 р. В«Категориі паетикі Сћ змена літаратурних епохВ». Дадзеная канцепция дапаСћняе, а месцамі и пераглядае звиклия СћяСћленні аб стадиях літаратурнага развіцця. В«У їй у большай заходи, чим ранєй, улічваюцца, па-Першай, специфіка славеснага Мастацтва І, па-інше, вопит нееСћрапейскіх регіенаСћ и краінВ».
Згодна з калектиСћнай канцепцияй расійскіх вучоних, у сусветним літаратурним працесе вилучаюцца вки стадиі.
дерло стадия - гета архаічни перияд, на працягу якога Панаван фальклорная традиция. На дадзеним етапі міфапаетичная Мастацкая свядомасць пераважае над усім. Акрам таго, ен характаризуецца адсутнасцю рефлексіі (разважанняСћ) над слоСћним Мастацтва, а па гета причине Сћ ім няма ні літаратурнай критикі, ні теаретичних Штудії, ні Мастацкая-творче праграм. Усе гета Якраз І з яСћляецца на інший стадиі, пачатак якой паклала літаратурнае жицце Старажитнай Грециі сяредзіни І тисячагоддзя да н. е.. Дадзени етап у сусветнай літаратури працягваСћся аж так сяредзіни ХVІІІ cт. Ен адзначани Сћ дерло Чарга перавагай традицияналізму Мастацкай свядомасці и В«паетикі Стила и жанруВ»: пісьменнікі ариентаваліся, як правіла, на заздалегідь випрацавания, гатовия форми мови Сћ адпаведнасці з нормамі риторикі и билі практична поСћнасцю залежнимі пекло жанравих канонаСћ. У рамках іншої стадиі, у палю Чарга, вилучаюцца два етапи, мяжой паміж якімі з яСћляецца Адрадженне (зазначим, што гаворка тут ідзе пераважна аб еСћрапейскай Мастацкай культури). На другім з гетих етапаСћ, Які прийшоСћ на змена сяреднявеччу, літаратурная свядомасць робіць крок пекло безасабовага пачатку да асабовага (хоць яшче и Сћ рамках традицияналізму); літаратура Сћ большай палею масе становіцца свецкай.
І, нарешце, на трецяй стадиі, якаючи пача з епохі Асветніцтва, на авансцену виходзіць В«індивідуальна-творче свядомасцьВ». З гетага годині Сћ літаратури дамінуе В«паетика аСћтараВ», а не жанру и Стила. На дадзеним етапі л...
