культури . p align="justify"> У сітуациі СћпливаСћ, а то и Прама літаратурних запазичанняСћ роля «ўспримальнікаВ» далеко не пасіСћная: як правіла, усприманне диктуецца Сћнутранимі патребамі дадзенай літаратури, яе, як трапні виразіСћся Сћ свою годину А-р ВесялоСћскі, В« сустречнимі тенденциямі В»и асаблівасцямі евалюциі. В«Узаемадзеянне Сћпливу зВ« сустречнимі тенденциямі В»приводзіць да творчай перапрацоСћкі вопиту другіх літаратур и разам з критим - так барацьби са знешнім перайманнем, та прабудження ТВОРЧА СІЛ нациі, абвастрення цікавасці да народних асноСћ МастацтваВ». p align="justify"> У целим літаратурния сувязі и Сћпливи адигриваюць у гісториі культури прадуктиСћную ролю, бо приводзяць, як правіла, та істотнага паскарення літаратурнага працесу Сћ тих краінах, якія па нейкіх причинах адсталі Сћ сваім развіцці, дапамагаюць перадачи и засваенню перадавога мастацкага вопиту, робяць літаратурнае жицце больш разнастайним и цікавим. Яни складаюць В«Важливо фактар ​​станаСћлення и Сћмацавання сімфанічнага адзінства регіянальних и нациянальних літаратурВ». br/>
1.4 Регіянальная и нациянальная специфіка літаратури
Несумненна (а на гета Сћжо пеСћним чинам вказала приведзеная намі Сћ папяреднім питанні цитата з падручніка В. Халізева), што літаратура валодае регіянальнай специфікай. Так, існуюць надзвичай істотния адрозненні паміж культурамі (і, у приватнасці, літаратурамі) двох вялізних регіенаСћ - Захадите (ЕСћропи) i Усходу (Індиі, Кітая и інш. Краін ПаСћднева-Усходняй Азіі). Аригінальния и самабитния Риси присутнічаюць таксамо Сћ літаратурах Лацінскай Америкі, Блізкага Усходу, Далекага Усходу, Заходняй и Усходняй ЕСћропи (пераважна славянскай яе часткі). p align="justify"> Чи не падвяргаецца таксамо сумненія и тієї факт, што есць паля специфіка и Сћ кожнай нациянальнай літаратури. Больш-Менш спрактикавани читач, що не Кажучи Сћжо пра даследчикаСћ и критикаСћ, можа Сћказаць на адрозненні па целаму шерагу параметраСћ паміж творамі такіх блізкіх и приналежних да аднаго регіена літаратур, як, наприклад, Нямецька и англійская, французька и італьянская, польська и чешская, руская и Сћкраінская (заСћважим, што Сћсе параСћноСћваемия пари літаратур ствараюцца на мовах, што належаць да адной сям і). Шкірна з нациянальних літаратур у складзе сусветнага пригожага пісьменства валодае пеСћнай унікальнасцю и Яскрава виражанимі індивідуальнимі рисамі. Надав у сітуациях агульних витокаСћ, адзінага генетичнага Корані, як, наприклад, ва Сћсходніх слов'ян. НаяСћнасць нациянальнай специфікі Сћ кожнай з літаратур світлу - свойого роду аксіема, якаючи НЕ патрабуе доказу.
1.5 Стадияльнасць літаратурнага развіцця. АсноСћния стадиі-етапи Сћ гісториі сусветнага пригожага пісьменства
У літаратуразнаСћстве Сћжо даволі даСћно стала своеасаблівай аксіемай сцверджанне, што сусветная літаратура валодае стадия...
