а материялу як аднаго з ефектиСћних сродкаСћ развіцця білоруський паезіі и прози, фарміравання нациянальних асноСћ мастацкага подумки займаліся многія пісьменнікі: Ф. Багушевіч, Я. Купала, Я. Колас, Цетка, М. Багдановіч, У. Галубок, М. Гарецкі и інш. Аб гетим сведчаць рамантичния паеми Я. Купали В«КурганВ» (1910), В«Магіла леваВ» (1913), В«Сон на курганіВ» (1910), Я. Коласа - В«СимонмузикаВ» (19111924), вершавания и празаічния розчини М. Багдановіча - нізка вершаСћ В«Стара БілорусьВ» (1922), В«АпокрифВ» (1913), В«ГарадокВ» (1916), В«Сярод глухий пушчи ...В» (1916) i інш., якія СћслаСћляюць Білорусь як запаветни, легендарні край, дзе аб яе людзях и гераічним мінулим гавораць камяні и кургани, руіни старажитних гарадоСћ и паселішчаСћ, рекі и даліни - толькі треба Сћмець прачитаць іх.
аднако уплиСћ фальклорнай традициі Акрам літаратурних завдань меСћ и практичнае значенне: як сродак асвета, фарміравання сярод широкіх мас принципаСћ сапраСћднага маральнага жицця.
Паказальная Сћ гетим Сенсит творчасць Ядвігіна Ш. Яго апавяданні В«ПазикаВ» (1909), В«УзнагародаВ» (1909), В«БабаВ» (1910), В«Вучони бикВ» (1912) уяСћляюць сабой перакази або апрацоСћку козак, легенд, анекдотаСћ з Мета фарміравання льно пастулатаСћ, жиццевих принципаСћ народнаго побиту.
Як Ніхто інши, Ядвігін III. абвострана адчуваСћ пульс сучаснага яму бицця, пераломни момант у лісі білоруського сялянства. У зборніках нарисаСћ В«Лісти з дарогіВ» (1910) и В«Думкі Сћ шляхуВ» (1910) ен адзначаСћ, што значна даходзіць да Крайняй галечи, сялянская гаспадарка занепадае, моладзь, імкнучися да адукациі, сиходзіць у Гарад, а Сћ весци НЕ хапает шкіл , ди и навучанне там знаходзіцца на вельмі нізкім узроСћні. I ен робіць виснову: каб виратаваць вагомі, падняць сялянскую гаспадарку, треба перавярнуць саме жицце. В«А для гетага треба шмат Праця і годині. Працюю - Пакуль мужик не стану добра свядомим,, годині - Пакуль мужик не стану свабодним В». p align="justify"> Мативи павучанняСћ льно настаСћленняСћ у апавяданнях Ядвігіна Ш. жиццева сами розния, альо яни маюць агульную сенсавую сутнасць, служаць Завданням павишення СћзроСћню самасвядомасці народу. Сваімі апавяданнямі, казкамі, притчамі пісьменнік імкнецца дапамагчи развіць Народнай светаСћяСћленне, абвастриць адчуванне льно принципаСћ, каб у жицці виразна распазнавалася ДАбро и зло. p align="justify"> Паказальния Сћ гетим плані апавяданнібилі, апавяданніпаданні тьгау В«Чортавай ласкіВ» (1909), В«Живога нябожчикаВ» (1909), В«БярозкіВ» (1910).
В«Колькі гадоСћ мінула з таго годині - не Сћспомню, - пачаСћ палю Сумной гісторию галоСћни герой апавяданняВ« живи нябожчик В»старі вясковец Максім. - Вочи травні цяпер, як тая вада вапенная; тади билі як васілисі Сћ жице. Так мені и прозвішча далі - Васілек ... Паненка мяне так празвала ... Добра була панянка. Бувала, як толькі Сћгледзе што нябожчик татка мій ... хопіцца за паясніцу, каб адпераза...
