нак арнамент заставаліся традицийнимі [2, c.23].
Нагавіци (ш т а н и), адна з асноўних частак традицийнага и святочнага мужчинскага адзення беларусаў. Називалі таксамо порткі. ІІІилі з аднатоннага ЦІ шарачковага налатна, са зребнай або паўсуконнай тканіни, зімовия - з цемнага сукна (суконмікі). Вузкія калоші злучалі ў верхняй частци ромбападобнай устаўкай; зашпіляліся спераду. Билі каўняровия на поясі, зашпільваліся на калодачку-біргельку ЦІ гузік, и бескаўняровия на Матузка. Калоша ўнізе спадалі свабодна або абкручваліся анучамі и аборамі Лапцов. Кашул насілі паверх нагавіц и падпяразвалі поясам.
Пояс ў шлюбно касцюме Маладога меў визначальна-паказальную ролю. Багата ўпригожани арнамент и виканани ў Чирвони-Бела-чорнай гаморі, пояс сімвалічна ахоўваў сваяго ўладара и з яляўся паказчикам заможнасці и сталасці. Звичайна ен завязваўся на баку (правиі, больш редка лівим, альо ніколі НЕ пясяредзіне). Пояс ствараўся з даматканнага сукна, дліна яго разлічвалася на трайн абварачванне вакол таліі. Традицийна пояс міг мець Чирвони, зялени або сіні колер. Пояс упригожваўся ўстаўкамі з чорнага або Белага Палатна, геаметриним арнамент, спражкамі и скуранимі ўстаўкам, да якіх маглі падвешвацца маленька скураная смачнка, таксамо упригожнная металічнимі накладкамі, похва з нажом або кашалек. Заможнасць Маладога, таму Надав летнія шлюбния галаўния ўбори упригожваліся Футре и металевимі гузікамі [8, c.268].
Такім чинам, шлюбнае адзенне жихароў Беларусі падчас Кіеўскай Русі було Цесна сувязана з развіццем адзення штодзеннага и адрознівалася пекло апошняга толькі характар ??и месцев размяшчення арнамент, колькасцю упригожванняў на адзенні и аксесуарах. Шлюбна касцюм пачинаў рихтавацца за некалькі рік да вяселля, звичайна - разам з пасагам, альо канчаткова яго падрихтоўка заканчивалась напяредадані вяселля. Пасли гетага свята касцюм захоўваўся на працягу ўсяго жицця ўласніка и звичайна клаўся з ім ў труну; падчас жицця касцюм пільна захоўваўся, так як лічилася, што яго пашкоджанне ЦІ знікненне можа принесці вялікую шкоду ўласніку ціяго сям е. Незамужнія и нежанатия няябожчикі хаваліся ў вясельних касцюмах, таму ў некатора випадкі даних д. археалогіі дазваляюць реканструяваць знешні від шлюбнага касцюму. У жанчин ен прадстаўлени паневай ЦІ кашуляй, вянком з кветак и зеляніни, Які биў упригожани стужкамі, металічнимі и вельмі редка - сребнимі наладкамі. Абутак, хутчей за ўсе, биў прадстаўлени скуранимі поршамі, аздобленимі спражкамі и лапцямі. Дакладних Дані відсутні наконт верхняга адзення на сення НЕ вядома, застаеццца мяркаваць, што жанчиникаристаліся кажухом або накідкайз Палатна и Футре. Мужчинскі касцюм меў больш сціпли виглядають и складаўся з лляної кашулі з геаметрим арнамент, нагавіц з поясам, галаўнога ўбору з тканіни и Футре.
2. Шлюбнае адзенне XIV-XVII стст.
Народно касцюм уздзейнічаў на касцюм Вишейш класаў и сам зазнаваў яго ўплиў, у ім найлешп захаваліся традициі нациянальнага адзення білоруського касцюму. У XIV-XVI cтст. узбагаціўся новимі відамі адзення и принципамі афармлення, больш наблізіўся да абрисаў фігури. Ен меў характерния прикмети касцюма епохі Адрадження, а з найболиш специфічних - тенденциі да агульнай строгасці ансамблю, перавагі Белага колеру ў паасобних виробок, спалучення Белага з чорним у іх каларистици, а таксамо геаметричних узораў у арнаментици, што було тривала...
