іншимі раенамі Расіі дасягнула сяредняга СћзроСћню развіцця.
4. Развіцце транспарту, сродкаСћ сувязі, Гандль. Фарміраванне буржуазіі и пралетарияту
транспартного сітка на Беларусі Сћ гети перияд Складанний з водних шляхоСћ, сухапутних шасе, чигунак.
Чигуначнае будаСћніцтва пача Сћ 60-я рр.. Як винiк - паскорилася развіцце прамисловасці, пашириСћся гандаль, вирасла таварнасць сельскай гаспадаркі, пашириСћся технічни прагрес, паскорилася специялізация еканомікі раенаСћ, сфарміраваліся Сћсерасійскі и абласния ринкі, акресліСћся грамадскі падзел ПРАЦІ, больш актиСћнай стала міграция насельніцтва.
Пецярбургска-ВаршаСћская чигунка - дерло на Беларусі (прайшла праз Гродна Сћ 1862 р.). У 1866 адкрити Дзвінска-Полацка-Віцебскі Сћчастак Рига-АрлоСћскай чигункі працягласцю 245 верстаСћ. Чигунка склалось значную канкуренцию суднаходству па Заходняй Дзвіне, паскорила еканамічнае развіцце регіену. МаскоСћска-Бресцкая чигунка (70-я рр..) - найважливіша Сћ еканамічних и ваенних адносінах. Лібава-Роменська чигунка (1871-1874 рр..) Прайшла праз Вільню, Маладзечна, Мінск, Асіповічи, Бабруйск, Жлобін. Мела важнае еканамічнае значенне. Привіслінская чигунка (1873 р.) прайшла праз Брест на КіеСћ. Палескія чигункі (80-я рр..) Складаліся з некалькіх ліній, звязалі Пінск, Жабінку, Лунінец, Гомель, Беласток, Баранавічи, Бранський, Асіповічи, стария Дарогі паміж сабой и ранєй пабудаванимі чигункамі. Мелі важнае еканамічнае значенне. Пецярбургска-Адеская чигунка (1902 р.) прайшла праз Віцебск, Оршу, МагілеСћ, Жлобін.
У пачатку XX ст. Білорусь була на адним з дерло месцаСћ па насичанасці чигункамі Сћ Расіі. Узніклі буйния чигуначния Вузли: Мінск, Віцебск, Гомель, Орша, Брест, Баранавічи. p> Водния шляхі зносін атрималі другараднае значенне. Тою не менше, грузапаток на іх таксамо павялічваСћся. Па Припяці, Бярезіне, Сожи плавала Сћ 1900 310 непаравих и 23 паравия судна. Хутка развівалася Паравіт суднаходства на Німані и Заходняй Дзвіне. p> У гандлi на гети годину памяншацца роля кірмашоСћ, расце роля крамнага и магазіннага Гандль, у канц XIX ст. склаліся мясцовия (Абласния) ринкі. Центрамі абласних ринкаСћ становяцца Найбільший буйния Гарад: Мінск, Віцебск, МагілеСћ, Гомель, Гродна, Брест и Пінск. Характар ​​сувязяСћ паміж ринкамі визначаСћся асаблівасцю еканамічнага развіцця (специялізацияй) кожнага з раенаСћ. Так пачатку XX ст. Білорусь крейди тривалия гандлевия сувязі з рознимі регіенамі Расіі, стала часткай усерасійскага ринку. Для Гандль Беларусі була характерна перавага вивазу сельскагаспадарчай сиравіни и лясних материялаСћ, увоз прамислових тавараСћ и збожжа.
Развіцце капіталістичних адносін стимулявала сацияльния працеси - фарміраванне грамадскіх класаСћ буржуазіі и пралетарияту. Криніци фарміравання прамисловай буржуазіі - гета: дваране (уладальнікі вінакурань, лесапільних, Цукрове, крухмала-патачних, мукамольних, вінакурних, смола-шкіпідарних, суконних, металаапрацоСћчих, цагельних, кафляних, шкляних и інших прадприемстваСћ); заможния мяшчане (гандляри-скупшчикі), што арандавалі и викуплялі прамисловия прадприемстви; купці; заможния рамеснікі; сяляне (валодалі 16 мануфактурамі и фабрикамі Сћ харчовай, гарбарнай, текстильнай, древаапрацоСћчай и сілікатнай галінах).
Згодна з перапісам 1897 Сћ пяці заходніх губернії і дробнай буржуазіі адносіліся 103 тис. чал., Сяредняй 47 тис., буйної 33 тис. чал. Па нациянальним складзе гета яСћреі - 60%, білоруси - 17%, рускія - 10%, палякі - 10%, іншия нациянальнасці да 3%.
АсноСћния криніци фарміравання пралетарияту - гета: збяднелия сяляне; члени сем'яСћ робітник; рамеснікі; дробния гандляри; рабочия рамесних майстерань и мануфактур.
У Трох апошніх категориях пераважалі прадстаСћнікі яСћрейскага насельніцтва, гета адбілася на нациянальним складзе пралетарияту. Увогуле, асаблівасць білоруського пралетарияту - яго шматнациянальни склад (білоруси, рускія, палякі, яСћреі, украінци, літоСћци, латиші, татари). Сярод Робочої чигуначних майстерань І ДЕПО, паравозних машиністаСћ, телеграфістаСћ пераважалі рускія. На лесапавале, будаСћніцтве и рамонце чигуначних и шашейних дарога, прамислових прадприемствах у сельскай мясцовасці працавалі перважно білоруси. У запалкавай, титуневай, гарбарна-абутковай галінах витворчасці, у Друкарня пераважалі яСћрейскія рабочия.
На пачатак XX ст. на Беларусі було 178,8 тис. робітників, зайнятих у прамисловасці, у критим ліку 33,6 тис. біля Фабрични-заводскай и 116,3 тис. у рамеснай и дробна-капіталістичнай витворчасці. Акрам таго, у памешчицкіх и кулацкіх гаспадарках працавала шмат батракоСћ. Усяго на Беларусі налічвалася прикладна 400 тис. пастаянних найманих работнікаСћ.
пасли сялянскай реформи да пачатку XX ст. капіталістични спосабами витворчасці паступова СћсталеСћваСћся ва Сћсіх галінах гаспадаркі Беларусі.
Спіс викаристаних криніц <...
