гета значиць дагавор, на падставе якога радовіч працаваСћ у гаспадарци феадала и Які визначаСћ пеСћную залежнасць смерда пекло феадала. Халопи билі несвабоднимі и знаходзіліся Сћ поСћнай уласнасці феадалаСћ. Закупамі називалі тих сялян, якія атримлівалі пекло землеСћладальнікаСћ пазику (купу) І павінни билі працаваць да виплати доСћгу. Многія НЕ маглі вярнуць пазику и рабіліся неаплатнимі даСћжнікамі. Удачамі називалі людзей, якія Часова працавалі Сћ феадала, альо НЕ мелі на яго зямлі асабістай гаспадаркі. За роботу Сћдачи атримлівалі "міласць" - хліб и придатак. p> З'яСћленне радовічаСћ, халопаСћ, закупаСћ и СћдачаСћ сведчила аб маемасним расслаенні сялянскай абшчини и аб канцентрациі зямельнай уласнасці и прававих привілеяСћ у руках феадалаСћ-землеСћладальнікаСћ.
РАСЛІТ витворчасць сельскай гаспадаркі и рамясгва, расло накапленне багацця княжацкімі вотчинамі, Сћзнікала магчимасць утримліваць большия и мацнейшия дружини, узмацнялася імкненне князеСћ да самастойнасці. Самастойнасць Полацкага, ТураСћскага княстваСћ з канца XI ст. ужо Ніхто НЕ аспречвае. Яни Сћ палю Чарга пачинаюць дзяліцца на Сћдзели. Полацкае княства вимушана лічицца з видзяленнем Віцебскага, Мінскага, ІзяслаСћскага, Друцкага княстваСћ. Ад ТураСћскага княства адасабляюцца Пінскае, Клецкае, Слуцкае. Гетак жа распадаюцца и іншия Сћсходнеславянскія княстви: Навагародскае, КіеСћскае, Галіцка-Валинскае и Г.Д.
Нягледзячи на княскія Сћсобіци, археалагічния даследаванні, а таксамо культурна літературна спадщина сведчаць, што менавіта XI - XII стст. пакінулі больш багатия пласти, знаходкі Сћ якіх дазваляюць зрабіць виснову аб уздиме витворчасці и культури Сћ адпаведни год.
Перияд феадальнай раздробленасці з'явіСћся лагічним працягам развіцця еканамічних феадальних адносін. Феадальния адносіни як спосабами арганізациі грамадскай витворчасці и кіравання грамадствам у гетих умів структурируюцца. Фарміруецца Сћласцівая феадалізму іерархія супадпарадкаванасці землеСћладальнікаСћ и землекаристальнікаСћ. На ніжейшай приступци яе стаіць селянін - витворца асноСћнай прадукциі грамадскага багацця, прадукциі земляробства. Само сялянскае саслоСће становіцца даволі стракатим у залежнасці ад формаСћ узаемаадносін з феадаламі. Стракатае Сћ палею супадчиненасці и феадальнае саслоСће. Паступова прадстаСћнікі кіруючага саслоСћя Сталі перадаваць свій грамадзянскі статус па літературна спадщина, альо рубіж паміж баярствам и сялянствам у гети перияд биСћ яшче даволі Рухом. ПоСћная саслоСћная карпаратиСћнасць замацуецца толькі Сћ XVI ст. br/>
СПІС ВИКАРИСТАНИХ КРИНІЦ
1. В.І. Галубовіч Еканамічная гістория Беларусі/Пад Ред. В.І. Галубовіча - Мінск, 1996. p> 2. С. Ф. Шимуковіч Еканамічная гістория Беларусі/С. Ф. Шимуковіч - Мн, 2001.
3. Енциклапедия гісториі Беларусі. У 6 т. Т. 1-5. Мінск, 1993, 1999. p> 4. Галубовіч В.І. Еканамічни стан, побит и гандаль старажитнай Беларусі (IX - XIII стст.). Мінск, 1997. p> 5. Гістория сялянства Беларусі. У 3 тамах. Т. 1. Гістория сялянства Беларусі пекло старажитних часоСћ да 1861 Мінск, 1997. br/>
