феадальних зямельних адносін. Вярхі захопнікаСћ пераСћтвариліся Сћ буйних землеСћладальнікаСћ, а болипой Частка воінаСћ стала мелкімі землеСћладальнікамі, што паступова страчвалі палю незалежнасць. Варвари принеслі з сабой культуру апрацоСћкі металаСћ (зааморфни Стила арнаментаСћ у ювелірнай ПРАЦІ, витворчасць високаякаснай зброі), гарбарнае майстерства. У +843 м. Італія видзялілася з імпериі Карла Вялікага як самастойная дзяржава (за виключеннем поСћдня). p align="justify">. Французскі шлях биСћ характерни для краін, што Сћваходзілі Сћ Римскую імперию. Яни яшче захоСћвалі Аснова абшчинна-родавага ладу, калі пача пераСћтваренне правадироСћ пляменаСћ ва СћладальнікаСћ феодаСћ (вялікіх надзелаСћ зямлі), а вільних абшчиннікаСћ - у перелогових сяля н.
У VIII-X стст. у Франкскай дзяржаве Панаван буйна феадальная вотчьша, якую апрацоСћвалі калона (зямельна залежния сяляне) i серви (асабіста залежния сяляне).
. Для скандинаСћска-рускай маделі генезісу феадалізму галоСћнай рисай з'яСћляецца пераход пекло першабитнай грамадска-еканамічнай сістеми адразу да феадалізму, мінуючи класічнае рабаСћладанне (у цяжкіх кліматичних умів утриманне вялікай колькасці рабоСћ и викаристанне іх ПРАЦІ було еканамічна нявигадна. Таму на Сћсходнеславянскай териториі було распаСћсюджана толькі патриярхальнае рабства). У ІХ-Х стст. уласнікам зямель на Старажитнай Русі була дзяржава. Баяра атримлівалі зямля Сћ часовае каристанне або проста мелі права збору дані з пеСћнай териториі за палю службу. Таму баярства імкнулася Биць бліжей да княжацкага Двара, а не адасабляцца. Абшчина таго годині крейди Назву В«шнурВ», за палю зямельную маемасць яна регулярна плаціла падаткі (даніну). Феадальнае землеСћладанне на Русі расло марудна, и толькі Сћ ХІ-ХІІ стст. адбилося разлаженне дзяржаСћнай форми маемасці и Сћзнікненне приватна-феадальнай. Асновай землеСћладання стала баярская вотчина, што пераходзіла Сћ літературна спадщина пекло бацькі да сина. Большасць насельніцтва складалі вольния сяляне - смерди. Палонния раби називаліся халопамі и маглі сябе викупіць. Такі шлях развіцця феадалізму биСћ характерни для Расіі, Беларусі, часткі Украіни, Скандинавіі, Усходняй Прибалтикі, часткова - шатландскага регіену. p align="justify">. Мусульманскі тип развіцця феадальнай грамадска-еканамічнай сістеми звязана з узнікненнем ісламу Сћ VII ст. и яго распаСћсюджваннем у краінах Блізкага Усходу и ПаСћночнай Африкі. Для пляменаСћ Аравійскага паСћвострава ен стаСћ сцягам імклівих захопаСћ суседніх територий. За VІІ-ІХ стст. араби захапілі Блізкі Усход, Іран, Егіпет, Харезм, Бухару, Іспанію, ПаСћдневую Італію, Сіцилію, Корсіку. Нягледзячи на Сћсе адмоСћния бакі арабскіх заваяванняСћ, яни станоСћча садзейнічалі развіццю технікі ірригациі, Гандль, паширенню кола раместваСћ, захаванню буйних гарадоСћ, перакладу на арабську мову античнай пісьмовай літературна спадщина и яе захоСћванню на працягу сяреднявечча (хрисціянская царква па магчимасці знішчала ПРАЦІ дзеячоСћ античнасці). Першия 200 рік араби не примушалі сілай примаць іслам, плиг захаванні людзьмі палею релігіі падаткі з іх проста падималі Сћ пяць разоСћ. Падобную В«еканамічную верацярпімасцьВ» примяняСћ и князь Уладзімір плиг хришченні Русі. p align="justify">. Усходні шлях пераходу да феадалізму назіраСћся Сћ Індиі, Кітаі, Персіі, Сяредняй Азіі. Тут не існавала класічнай форми рабаСћладання, а зямельния феадальния адносіни развіваліся паступова. У Іране пераход да сяреднявечча адбиСћся падчас Сасанідскай імпериі Сћ III-VII стст., Калі Сћсталявалася буйне латифундияльнае землеСћладанне, з'явіліся саслоСћі, залежнае сялянства. Прикладна Сћ тієї жа годину складваліся феадальния адносіни и Сћ Індиі. У V-VІІІ стст. паступова зменшіть частка рабскай ПРАЦІ, бо рабоСћ адпускалі на волю и давалі зямля (калона). Велика Частка вільних сялянабшчиннікаСћ стала феадальна залежнай, а саноСћния чиноСћнікі атримлівалі земли Сћ кармленне або спадчиннае валоданне. Вельмі значную ролю Сћ генезісе феадалізму Індиі адигралі монастир, якія валодалі вялікімі зямельнимі гаспадаркамі и примацаванимі да іх сялянамі. Усе гета НЕ перашкодзіла Індиі захаваць саслоСћна-Кастава лад, Які застаСћся пекло першабитнасці. У Кітаі феадалізм аформіСћся значний ранєй - у II ст. плиг династиі Хань, калі так звания В«моцния дамиВ», багатия землеСћладальнікі, бралі пад свій патранат сялянскія гаспадаркі, плацілі за іх падаткі дзяржаве и атримлівалі за гета пекло сялян натуральну Рент. У виніку сяляне Сталі асабіста залежнимі пекло В«Моцний дамоСћВ», адишлі пад іх суд. Прикметай усталявання феадалізму стала распаСћсюджванне канфуциянства, філасофска-нарматиСћнага вучення, што падтримлівала нову грамадска-еканамічную сістему, забяспечвала яе пераемнасць. Кітайскія чиноСћнікі вихоСћваліся Сћ рамках вучення Канфуция, атримлівалі специяльную Адукация для дзяржаСћнай служби І Надав здавалі іспити Сћ присутнасці імператара. Потим яни маглі займацца регістрацияй...
