а на притримліванні літаратурних норм плиг Сћживанні мови, якія випрацавани цягам стагоддзяСћ и закадифікавани (замацавани афіцийна як абавязковия для виканання) у аСћтаритетних граматиках и слоСћніках (звичайна академічних виданяСћ). Літаратурная норма забяспечвае сацияльнае адзінства мови, узаемаразуменне паміж усімі носьбітамі Сћсіх разнавіднасцяСћ (диялекти, жаргони и інш.) мови. Адна з галоСћних Мет усей Наша адукацийнай сістеми палягае менавіта Сћ критим, каб шкірно адукавани Чалавек авалодаСћ літаратурнимі нормамі мови Сћжо Сћ сяредняй школі, таму на Сћрокі, звязанимі з вивученнем мови и Мастацкай літаратури як узорнай на гета мове, адводзіцца больш за Сћсе гадзін. Альо и Надаль грамадства Сћлічвае відання літаратурнай мови, бо плиг паступленні Сћ ВНУ, наприклад, у наша краіне на Сћсе специяльнасці абавязкова треба здаваць іспит (звичайна сачиненне) па адной з дзяржаСћних моСћ, білоруський або рускай.
З улікам таго, што наша жицце динамічна развіваецца ва Сћсіх сваіх сферах, мова змушана, каб адекватной адлюстроСћваць усьо знешнія змена таксамо развівацца, мяняцца, гнутка и пластична пристасоСћвацца да нових абставін. Таму Сћ кожнай живой мове літаратурнай нормі пяречиць, поступалася з їй у канфлікт, уживанне (або Сћзус), якое пастаянна падмивае кансерватиСћния па палею природзе норми и приводзіць да іх змен. З гета Нагода академічния граматикі и слоСћнікі регулярна перавидаюцца и Сћ перавиданнях зазначаюцца пеСћния змена літаратурних норм, у приватнасці Сћ дачиненні да правапісу, арфаепіі, некатора граматичних, арфаграфічних, стилістичних и інших правіл. Важнасць, істотнасць, аСћтарететнасць літаратурних норм и правіл у зменением виглядзе падмацоСћваецца Сћрадавимі пастановамі, якім папяреднічаюць разнастайния абмеркаванні неабходнасці такіх змен моСћних правіл у грамадскасці з улікам думак специялістаСћ, усіх, хто травні дачиненне да ПРАЦІ са словами. p> Так, што тичицца норм білоруський літаратурнай мови, то толькі Сћ 20 ст. приняти дзве Сћрадавия пастанови (1933, 1957 р.), у якіх афіцийна зацверджани пеСћния змена Сћ літаратурних нормах білоруський мови. У моСћним ужитку некатория літаратурния норми могуць існаваць у різни вариянтах, якія треба разглядаць годинах як звичайную з'яву. Тою не менше, що не Сћсе Сћживальния вариянти дапускаюцца Сћ маСћленні, призначаним для сацияльнага викаристання, бо многія з іх з'яСћляюцца проста адхіленнямі пекло літаратурнай норми, якаючи и дазваляе для Сћживання толькі пеСћния вариянти. Так, Беларускія форми слоСћ дзіця и дзіце, паСћтара и паСћтари, раба и рабиня и інш. служаць вариянтамі и дапускаюць палі раСћнапраСћнае Сћживанне, а Сћ формах слоСћ и словазлученняСћ пачнем и пачнем, у паліто и паліце, сабака пабег и сабака пабегла и інш. адзначаюцца памилкі (правільна, пачнем, у паліто, сабака пабег). Для вибару правільних, дапушчальних літаратурних норм неабходна каристацца адпаведнимі слоСћнікамі, Найбільший аСћтаритетния и поСћния з якіх павінни Биць настольнимі кнігамі...
