ния АповесціВ» (1782), В«Байкі и НЕ байкіВ» (1788). У апошні зборнік увайшлі вершили з В«Пісень пана Міхала графа Агінскага, гетьмана Вялікага княства ЛітоСћскага, укладзения Сћ верасні 1770 у СлонімеВ». Як меценат Міхал Казімір зрабіСћ багатия ахвяраванні для кляштара и касцела Сћ Смілавічах, а таксамо заснаваСћ дабрачинни фонд для студентаСћ Віленскага універсітета.
Альо асабліва цікавим биСћ Слонімскі театр Міхала Казіміра Агінскага, Які існаваСћ дваццаць гадоСћ (1771-1791). У театри працавалі прафесійния італьянскія, нямецкія, польскія спевакі, пригонни хор и балет. Балетна трупа була пад-рихтавана Сћ Слонімскай балетнай школі, спектаклі суправаджала капела Агінскага. Збор нот, твораСћ, што виконваліся на різни сценах (філіяли театра існавалі Сћ Седліцах - Полипчи и цілячи-ханах), налічваСћ 60 опер, 18 балетаСћ, 3 музичния камедиі, 253 сімфоніі І Великому за 460 інших твораСћ (араториі, ариі, музика для дивертисментаСћ, асобних танцаСћ и Г.Д.). Репертуар театра складаСћся з опер и балетаСћ італьянскіх кампазітараСћ, а так-сама твораСћ М.К. Агінскага (В«зме-нени філосафВ», В«Елісейскія паліВ» и інш.). Сцена театра дазваляла ставіць спектаклі барочнага Стила - з вихадам вялікай колькасці спевакоСћ, статистаСћ, з паказам театралізаваних баталій коннікаСћ и водних феєрії. Частка сцени затаплялася вадой и па їй плавалі лодкі. Технічния магчимасці сцени дазвалялі паказваць адна-годинного два фонтани, якія асвятляліся бенгальскімі агнямі. Плиг театри працаваСћ специяльни піратехнік - майстар па феєрверк. p align="justify"> Гродзенскім театр Антонія ТизенгаСћза
Антоні ТизенгаСћз (1733-1.03.1785) паходзіСћ з старажитнага ліфляндскага дваранскага роду ТизенгаСћзенаСћ. Адпаведна герольдиі дерло ТизенгаСћз, Енгельбрехт фон ТизенгаСћзен, биСћ шведскім лицарями, Які приехаСћ у Трейдзенскі форт В«АпельдернВ» у 1138 Далею адбилося разгалінаванне роду. З галіни Детлофа Готгард-Ян ТизенгаСћзен биСћ кашталянам Ліфляндскім, а потим ваяводаю Дерпцкім. Ен ажаніСћся з дачки Яна-Пятра Сапегі и ягония нашчадкі пасяліліся Сћ ВКЛ. Було гета Сћ ХVІІ ст., О з цягам годині яни змянілі палі прозвішча на ТизенгаСћз. Антоній ТизенгаСћз (фінансіст и меценат) вирашиСћ ствариць свій театр з пастаяннай театральнай трупай, з запрашеннем італьянскіх и польскіх артистаСћ, а таксамо з Магутни аркестрам и прафесійнимі танцорамі. Для гетага ен паслаСћ свойого паверанага Лявона Сітанскага Сћ паездку за мяжу з дарученнем знайсці таленавітих спевакоСћ и заключиць з ІМІ кантракти. Завдання було виканана. Антоні ТизенгаСћз вучиСћся Сћ іезуіцкай школі плиг Віленскай академіі, пазнаваСћ лацінскую мову, паетику, риторику, диялектику, логіку. Пасли школи яго паслалі Сћ Волчин - резіденцию канцлера вялікага літоСћскага Чартарийскага, каб рихтаваСћся да грамадскай служби. У гети сами годину тут знаходзіСћся пляменнік Чартарийскага СтаніслаСћ ПанятоСћскі, Які потим таборі Караль. Аднолькавия Сћзростам, споса...
