ациянал-демакратичния памилкі, «варожия да савецкай залагодить и лініі партиі». На дзесяткі гадоў гети бліскучи твор знік з театральних афіш.
Каб накіраваць працю взяти театраў и драматургаў у патребнае кампартиі речишча, 18 жніўня 1927 сакратарият ЦК КП (б) Б приняў пастанову завданням партиі ў галіне театральнай палітикі. У їй визначалася Праца па «рашучаму вицісканню з галіни савецкага театру рештак мастацтва памешчицка-феадальнага перияду, дробнабуржуазнага ўпадніцтва, містицизму и іншага и ўкараненне п єс, якія адбівалі б епоху будаўніцтва сациялізму и культурнай ревалюциі». Пад чистку трапілі п еси Кастусь Каліноўскі Е. Міровіча, Скаринін син з Полацка М. Грамикі, Апраметная В. Шашалевіча и іншия.
Чаргови ўдар па нациянальнай драматургіі завдала партийная пастанова, принятая ў виніку театральнай дискусіі канца 1928 року. Справядліви клопат дзеячаў культури аб развіцці нациянальнага мастацтва биў расценени ўладай як ухіл у бік буржуазнага нацияналізму. Пастанова бюро ЦК КП (б) Б пекло 17 Сніжне 1928 Аб виніках дискусіі па театральних вань канчаткова адмаўляла беларускаму Мастацтва ў право на самабитнасць развіцця.
пасли завяршення дискусіі театри Беларусі скіравалі ўвагу на стваренне адпаведнага репертуару. Драматургі напісалі шераг п ес па ўслаўленню працоўнага ўздиму мас: Запяюць Верація Е. Міровіча, Міст Я. Рамановіча, Гута Р. Кобця, Качагари У. Гурскага и іншия. Так пачатку 1930-х гадоў значний запаволіўся працес пастаноўкі ў театрах білоруських п єс, пашириўся паказ п ес рускіх драматургаў (ус. Іванова - Браняпоезд 14-69, Б. Лаўранева - Розлом, Д. Фурманава - Мяцеж и іншия), твораў замежнай класікі .
Адукация театр мастацтва літаратура
Раздзел 5. Вияўленчае и музичнае мастацтва
Двадцатия гади адметния паширеннем ПРАЦІ ў галіне вияўленчага мастацтва. У 1921 Годзе у Мінску адбилася гарадская вистаўка мастацкіх твораў. У їй принялі ўдзел 33 мастакі старейшага пакалення и молодзь, сярод якіх аригінальния розчини прадеманстравалі І.Ахремчик, М.Філіповіч, П.Гуткоўскі и іншия.
пача падрихтоўка мастакоў у студиях Мінска, а з 1923 року - у Віцебскім мастацкім технікуме, Які ўзначаліў М.Керзін.
Па ініциятіве мінскіх мастакоў у 1925 Годзе адкрилася дерло ўсебеларуская Мастацкая вистаўка. На їй деманстраваліся розчини майстроў з Гомеля, Віцебска, Магілева и інших гарадоў Республікі. Асаблівую зацікаўленасць наведвальнікаў виклікалі карціни В.Волкава Кастусь Каліноўскі, Барикади.1905 рік, Б.Уладзімірскага Беларускія ткачихі, пейзажі У.Кудревіча, М.Дучица, скульптури З.Азгура и А.Бразера.
Правядзенне вистаўкі сприяла ўзнікненню аб яднанняў мастакоў у Мінску, Віцебску, Гомелі, Магілеве, інших Гарад. Яни ўзаемадзейнічалі з Усебеларускім аб яднаннем мастакоў, створаним у 1927 Годзе, а ў 1929 Годзе реарганізаваним у ревалюцийную асацияцию мастакоў Беларусі. Паралельна (з 1929году) існавала аб яднанне Прамень, у якоє ўваходзілі мінскія мастакі. Па свайму характар ??гетия аб яднанні НЕ билі аднолькавимі, ??у іх вяліся спречкі аб далейших шляхах развіцця білоруського мастацтва.
Значнае месца ў карцінах мастакоў займаў партретни живапіс: Я.Кругер ствариў партрети Я.Коласа (1926) i Я. Купали (1927), таксамо шераг партретаў дзяржаўних дзячаў БССР, І.Ахремчик - кампаізітара...
