Спалученне гетих якасцей Надал вобразе адценне святасці и адначасова ахвярнасці. Беднасць беларусаў аўтар успримае як винік неадукаванасці. Калі народ паўстае Перад намі пакутнікам, то толькі таму, што сацияльния абставіни мацнейшия за яго и ЄП не можа іх адолець [7, с. 39]. Цемру Я. Купала званий мачахаю. Гетая метафара наводзіць на мнение, што для білоруса таке становішча чуже, нехарактернае. Адзінае багацце білоруса? пахшая хата, сродак існавання? siekiera i socha (сякера i саха). Пает прийшоў да виснови, што толькі Карчма або магіла пакладуць канец пакутам. 3 болем ен гавориць у апошнім Радка верша, на Які припадае асаблівая сенсавая навантаження твора и Які па вобразнасці и лаканічнай афаристичнасці павінен Биць самим Моцним у санеце [6, с. 252], што a kresem cierpien? karczma. Зверни да перакладаў. У перастваренні на білоруську мову Уладзіміра Мархель вобразе білоруса паўстае Перад читачом Цалко пазбаўленим сентиментальнасці? перакладчик званий ўсе сваімі іменамі: Бачу: змарнели цень ідзе нейкі [6, с. 17]. На нагах героя старенькія лапці, а пекло кажуха ўжо нічога не застали:
І галавіт над Лахман сівая, Ногі кривия ў Лапцов старенькіх [6, с. 19].
У вицвілих вачах ужо няма сліз, павекі апухлі. Любоў падмененая Віра: Вось білорус што Гару и вериць. А цемра акресленая як хімера (паводле тлумачальнага слоўніка, шматгаловая пачвара). Пахілую хату перакладчик назваў домікам пахілим (Лепша було б викаристаць слова хатка, альо беларус Янкі Купали жиў хоць и ў пахілай, альо хаце, а не Хатца, критим більше не ў доміку). Сродак існавання? coxa и сякера? перакладчик чамусьці перамяніў на Мету жицця: Мета ў жицці? саха и сякера. да рускамоўнага читача вобразе білоруса таксамо дайшоў у зменением виглядзе. Перакладчик Валянцін Тарас піша: Давно кострицею став його тулуп [6, с. 197]. Гетага Радка яму падаецца недастаткова, каб рускі читач дакладна, Яскрава ўявіў сабе беларусаў. Парушаючи Памер Санет, В. Тарас викаристоўвае сінанімічни радий: дранті, рвані, лахміття. У аригінале билі сандалі, у беларускім вариянце старенькія лапці, а да рускаго читача беларус прийшоў у дзіравих Лапцов? відаць, вельмі далекім биў шлях. Каб яшче больш уразщь, перакладчик Малю твар білоруса, перасечани бароздамі старасці, цярпення и цяжкай ПРАЦІ,? суцільний засохлий струп, / I Особа великої біди, облич неулиби. Як бачим, білорус у польскамоўним аригінале здольни любіць, цярпець и плакаць, а ў руська-моўним вариянце паўстае Чалавек, пазбаўленим вміннями Надав радавацца. Альо ўсе ж Такі перакладчик сцвярджае, што беларус любить цілий світ, а сам собі не люб ... любить цілий світ ... він знає, щастя немає. ЦІ можна любіць увесь світ и НЕ Биць шчаслівим? ЦІ можа така любоў приносіць пакуту, а не шчасце? Магчима, В. Тарас спрабуе данесці вобразе білоруса ў знаних для рускамоўнага читача ўяўленнях пра беднасць и цярпенне, паказвае яго ў святле хрисціянскай маралі? любові да бліжняга? Альо ў гетим виладку присутнасць перакладчика НАДТО заўважальная, больш за тое, ен виступаємо ў роли сааўтара твора? НЕ толькі перакладае текст, альо ў пеўнай Ступені пералрацоўвае яго, скарачаючи змест або, наадварот, пашираючи за кошт уласних трактовак. Чи не толькі знешні виглядають білоруса змяніўся ў перакладах, альо и адзінае яго багацце? хата. У рускамоўним вариянце гета ўжо и НЕ домік (на ўкраінскай мове? Хатіночка Похила), а хата з моху, прасцей Кажучи, зямлянка. Цяпер читач уяўляе сабе Ча...
