="justify"> Азяб у золь и снегапад ...
Табі НЕ холадна, Альона?
Табі НЕ холадна, Альона?
Табі НЕ хочацца тому? [8, с. 77].
Кахане ў вачах закаханих виступає ў якасці самай вялікай жиццёвай каштоўнасці, дзеля сцвярдження и захавання якой можна пераносіць Люби нягоди и випрабаванні, цярпліва витримліваць НЕ толькі неразуменія інших людзей, што спрабуюць паказаць «аслепленим» страсцю героям недахопи, фізічния ЦІ маральния, прадмета захаплення, но и частио непаразуменні паміж сабой, што тлумачацца рознасцю характараў, адсутнасцю жиццёвага вопиту, реўнасцю, недаверам:
Ну хто залечиць
Тугу и біль?
... Заплакаў вецер
Па нас з табой [8, с. 49].
Героі пераживаюць гаму пачуццяў - Кахане, реўнасць, смутак, радасць:
Я прачитаў твае сляди
Тут, на прицішанай алеі,
Адзін у золаце завеі
Я прачитаў твае сляди [8, с. 16].
Адстойваючи свае Кахане, яни Верацій у лепшае, жадаючи ўсё пачаць спачатку:
Я ў снах пра цябе мариў, я Вясна у цябе вериў.
Я шукаў цябе на ўсіх бульварах,
Я чакаў цябе на ўсіх скверах.
А ў небі плилі Хмари,
А мари травні билі хімерай ... [8, с. 179].
Гетия пачуцці шчирия, непаўторния, непадобния. Героі ўпершиню кахаюць, упершиню адчуваюць блізкасць - духоўную и фізічную, непакояцца адно за аднаго. Ім добра разам, яни шчаслівия:
Сидуцца вуснаў стільники,
Сидуцца ў стільники раз
Аддам табе пяшчоти
Нястримани запас
Мільгнула ти сініцай,
Рукі ягони ўзмах ...
І veni,
vidi,
vici [8, с. 48].
Паняцце «шчасце» - категория філасофская, вічна, дасюль адназначна нерозгаданості. Правільним будз Лічиць, што шкірних чалавек розум шчасце па-свойму. Можна толькі прикладна абазначиць складнікі гетага паняцця: признанне, здароўе, узаемапаразуменне, сям'я, вернасць, Кахане:
Там двоє да рання
Клянуцца ў каханні.
І вернасць да Сконе
Там лічаць законам [8, с. 155].
Героі твораў А. Пісьмянкова пераживаюць гаму пачуццяў - Кахане, реўнасць, смутак, радасць. Гетия пачуцці шчирия, непаўторния, непадробния. Героі ўпершиню кахаюць, упершиню адчуваюць блізкасць - духоўную и фізічную, непакояцца адно за аднаго. Ім добра разам, яни шчаславия. Альо часта з яўляецца Нехта треці, Які ўсё гета рушиць:
Гусцее хмуринка-журинка,
Тривога Расц спакваля:
Напеўна з дзяўчинкай-трасцінкай
Ніколі мені ўжо НЕ гуляціі.
згасала надзеі іскринка,
Ніхто НЕ падзеліць тугі,
Напеўна дзяўчинку-трасцінку
На сівери Грее другі [8, с. 105].
Як бачим, А. Пісьмянкоў стварае ў сваіх творах пра Кахане любоўния трохкутнікі. Немалаважную ролю ў якіх адигриваюць абставіни Кахане.
Тема многіх вершаў А. Пісьмянкова - асабістае шчасце чалавека, якое заснавана ў Першів Чаргях на патаемним, інтимним пачуцці - каханні, што травні ў сабе безліч адценняў, пераживанняў чалавечай души:
Праз даодж я ўбачиў:
У парку дзіцячим,
Дриготка-азяблим,
Паслаўши ўсіх да д ябла,
Цалуюцца двоє ...
Я ім пазайздросціў
Світла. Без злосці.
Те билі ми завершу табою [8, с, 58].
На шкода, що не заўсёди Кахане ліричних герояў А. Пісьмянкова заканчваецца шлюб. Пает пераглядае сутнасць Кахане:
З Кахане рай и ў курінь -
Пает накресліў на Папер,
Пает у гета шчира вериў
І гета Віра даражиў.
Про як чакаў ен верби ранак,
Каб прачитаць свой верш каханай!
Яна ўздихнула: Чи не Граші ...
Мені надакучилі хімери! ...
Я з першай ночи сню Кватера
У ге...
