, Які з'яСћляецца Головата хрисціянскай царкви и яе першасвятаром. Менавіта ен, згодна з Бібліяй, надзяліСћ дарів свяшченнадзеяння апосталаСћ, и загадаСћ ім распаСћсюджваць хрисціянства. Апостали, ствараючи царкву, перадавалі палі паСћнамоцтви и дари духавенству, вилучиСћши Сћ ім вки Ступені іерархіі, якія існуюць и поза: епіскап, пресвітер и диякан. Епіскап (греч. episkopos - Назіральнік, ахоСћнік), згодна з веравученнем хрисціянскай царкви, з'яСћляецца непасредним пераемнікам апосталаСћ и валодае Сћсей паСћнатой свяшченства. Ен лічицца дерло и галоСћним здзяйсняльнікам богаслуження, таму яно павінна адбивацца Сћ яго присутнасці альбо з ягонага дабраславенства, інакш НЕ признаецца сапраСћдним. Толькі епіскап травні права пасвячаць у пресвітери и диякани. Епіскапи могупь займаць розния месцев у царкоСћнай іерархі: Биць проста епіскапамі, архіепіскапамі, мітрапалітамі, екзархамі, кардиналамі, патриярхамі, папамі, альо Сћсе яни роСћния Сћ сваім свяшченстве. Пресвітер (греч. presbyteros - старейшина) з'яСћляецца свяшченнаслужицелем сяредняй Ступені іерархіі. Яго звичайна називаюць свяшченнікам. Пресвітер залежиць пекло епіскапа, падпарадкоСћваецца яму и пекло яго атримлівае права виконваць царкоСћния служби І таінстви, апроч тих, якія можа виконваць толькі епіскап. Поза пекло пресвітераСћ патрабуецца мець адпаведную Адукация. Як правіла, Перад критим, як зрабіцца пресвітерам Чалавек павінен скончиць семінарию. Диякан (греч. diakonos - служка) - свяшченнаслужицель ніжейшай Ступені царкоСћнай іерархіі. Спачатку диякани адказвалі за арганізацийна-гаспадарчую дзейнасць хрисціянскіх суполак. Диякан НЕ можа самастойна виконваць таінстви и богаслуженні, а толькі дапамагае Сћ гетим епіскапу и пресвітеру.
Таінства свяшченства адбиваецца на падставе абраду рукапалаження альбо хіратоніі (Греч.cheirotonia - дзеянне МЗЦАО рук), у працеcе якога адбиваецца Сћскладанне рук на Головата Чалавек, якога пасвячаюць. Лічицца, што такім чинам яму перадаецца асабліви дар Христя, неабходни для виканання далейшага служення. У пресвітери и даякани пасвячае епіскап, у епіскапи, як правіла, - Сабор епіскапаСћ (не менше Трох).
Треба адзначиць, што Сћ праваслаСћнай и каталіцкай царкве епіскапамі, пресвітерамі и дияканамі могуць Биць толькі мужчини, у большасці пратестанцкіх накірункаСћ - таксамо и жанчини.
Важнае месца Сћ хрисціянскім кульце займаюць малітви - зряртанні веруючих да Бога з просьбамі, падзякамі альбо хваламі. Яни могуць Биць мисленния (так звана "ціхая малітва ") альбо вусния. Апошнія биваюць агульнимі (калі моляцца некалькі Чалавек) i індивідуальнимі. Агульния малітви звичайна кажуцца веруючимі Сћ годину набаженства Сћ храмі, індивідуальния - вдома. У хрисціянстве есць зацверджания тексти малітваСћ, асноСћнай іх криніцай з'яСћляецца Псалтир и евангеллі. ГалоСћная хрисціянская малітва - "Ойча наш". Згодна з Бібліяй, яна була дадзена Христя, таму яе називаюць "Малітвай Гасподняй". Чалавек можа звяртацц...
