лiтаратура Сћ епоху Асветніцтва
ЗМІСТ
1. Літаратура ЕПОХІ АСВЕТНІЦВА
1.1 Агульния асаблівасці развіцця білоруський літаратури Сћ епоху Асветніцтва
1.2 Паезія
1.3 Драматургія
СПІС ВИКАРИСТАНИХ КРИНІЦ
1. Літаратура ЕПОХІ АСВЕТНІЦВА
1.1 Агульния асаблівасці развіцця білоруський літаратури Сћ епоху Асветніцтва
У 40-50-я рр.. XVIII ст. ідеі Контррефармациі паступова Сталі саступаць месца Асветніцтву, якое развівалася на мясцовай Гліба пад стимулюючим уздзеяннем польскай и заходнееСћрапейскай грамадскай думкі. p> Епоха Асветніцтва нарадзіла новаго Чалавек, Нови ідеали. Яни знайшлі палі Сћвасабленне як у філасофіі, у практичнай дзейнасці рефарматараСћ, так и Сћ літаратури.
В іншої палового XVII ст. літаратура развівалася Сћ криху інших умів, чим у папяредні перияд. p> Білорусь па-ранейшаму пераживала глибокі палітични кризіс, працягвалася шляхецкая Анархія. Альо еканамічни заняпад змяніСћся ажиСћленнем у сельскай гаспадарци, рамествах, гандлі. Узніклі буйния мануфактури (Гродна, КричаСћ, Слуцьк, Ружани). p> Зх сяредзіни XVIII ст. пачаліся настойлівия пошукі вихаду а зацяжнога кризісу, звязания з активізацияй елементаСћ новаго, капіталістичнага Сћкладу. У грамадскай думці тон Сталі задаваць прихільнікі реформ (I. Храптовіч, А. ТизенгаСћз, М. Бутримовіч). p> Ідеі Асветніцтва аказалі дабратворни СћплиСћ на развіцце грамадска-філасофскай думкі Беларусі. Дзякуючи яе Лепша прадстаСћнікам (К. Нарбут, Б. Дабшевіч, А. ДоСћгірд, I. Храптовіч, М. Пачобут-Адляніцкі, М. Карповіч, I. Яленскі и інш.) Сяредневяковая схаластика и абскурантизм часоСћ Контррефармациі Сталі Сћступаць месца релігійнаму скептицизму и рацияналізму, культу розуму. Вялікую папулярнасць сярод мясцових читачоСћ набилі розчини Ф. Вальтера, Ж. Русо, Д. Дзідро, рускіх и польскіх асветнікаСћ. Значний крок уперад зрабіла культура Беларусі. Паширилася сітка друкарняСћ (Гродна, МагілеСћ, Нясвіж, Полацк, Мінск, Слонім, ШклоСћ). Велику частко іх прадукциі стала складаць літаратура Свєцко, у критим ліку и Мастацкая. p> У 1776-1780 рр.. у Гродна виходзіла дерло на териториі Беларусі газета - польскамоСћная В«Gаzeta Grodzienska В». Абнавілася, стала больш свецкай адукацийная сістема. У Гродна дзейнічалі Мастацкая-театральная, медицинская, ветеринарная и іншия школи, дзе вучиліся пераважна дзеці сялян. Характернай з'явай епохі Асветніцтва билі пригонния (придворния) театри (Нясвіж, Слонім, Гродна, Ружани, ШклоСћ, Чачерск и інш.), якія мелі аригінальни репертуар на польскай, лацінскай, рускай и французскай мовах. ПастаноСћкі пригонних театраСћ стимулявалі развіцце музикі, вияСћленчага и декаратиСћна-прикладнога Мастацтва. У Гродна, Магілеве, Віцебску, Мінску, Ружанах, Шклові и інших Гарад Беларусі билі Сћзведзени Нови Палац (Годинах целия палацавия ансамблі), ратуші и церкви. У Мастацтва на змена В«ЕлітарнамуВ» Барока прийшоСћ болипой В«масавиВ» класіцизм. Гети мастацкі напрамак Найбільший адпавядаСћ грамадскім тенденциям епохі Асветніцтва.
Асветніцкія ідеі визначилі асноСћния Риси тагачаснай естетикі, якаючи, у адрозненне пекло барочнай, криніцай натхнення абвяшчала аб'ектиСћную речаіснасць. Перад стваральнікам мастацкага твора ставілася завдання актиСћна Сћмешвацца Сћ жицце, фарміраваць з Чалавек грамадзяніна и патриета.
АсноСћнимі літаратурнимі напрамкамі епохі Асветніцтва з'яСћляліся класіцизм и сентименталізм. Дерло з іх апеляваСћ да чалавечага розуму, другі - так серца, пачуццяСћ. Альо и класіцисти, и сентименталісти билі пераканани Сћ дзейснасці мастацкага слова, у критим, што пісьменнік - гета настаСћнік, вихавальнік грамадства. p> І класіцизм, и сентименталізм виразна праявіліся Сћ шматмоСћнай літаратури Беларусі епохі Асветніцтва. Беларускія розчини займалі Сћ їй яшче меншае месца, чим у годинник Барока. АсноСћнай літаратурнай МОВА тагачаснай Беларусі з'яСћлялася польська мова. Тут нарадзіліся або жилі класікі польскай літаратури Ю. Нямцевіч, А. Нарушевіч, Ф. Карпінскі, Ф. Князьнін, Ф. Багамолец и інш. Пасли 1772 и асабліва Сћ 1790-я рр.. актиСћна распаСћсюджвалася руская мова. До Канціо XVIII ст. узнікла руская літаратура Беларусі (I. Сакольскі, Г. Дабринін, Л. Енгельгарт и інш.). У Мінску працаваСћ видатни Пает-лацініст, аСћтар паеми В«Птушини зборВ» Міхал Карицкі. У Дваро магнатаСћ и шляхти пашириліся французька и Нямецька мови, на якіх пісаліся панегіричния оди и чуллівия ідиліі.
На такім шматмоСћним тлі даволі сціпла виглядаюць здабиткі тагачаснай білоруський літаратури. Як гета на дерло погляд ні парадаксально, Якраз наепоху Асветніцтва, калі розвіяли ноч Контррефармациі и СћстанавіСћся культ розуму, припадае Найбільший кризіс білоруський паезіі, драматургіі и асабліва прози (яна була па сутнасці прадстаСћлена толькі білоруска-польскім зборнікам анекдотаСћ В«Торба сміхуВ», скл...
