Змест
1. Уступ. Сувязь літаратури з фальклорам
. Витокі дзіцячага фальклору
3. Жанри дзіцячага фальклору
а) калиханкі
б) забаўлянкі и пацешкі
в) песні
г) заклічкі
д) лічилкі
е) дражнілкі
ж) пригавори
з) гульні
і) загадкі. Асноўния ідейна-тематичния групи загадак
к) Народния казкі
жанравия асаблівасці
. Педагагічна-вихаваўчая роля дзіцячага фальклору
Спіс викаристанай літаратури
1. Уступ. Сувязь літаратури з фальклорам
Мастацкая літаратура виконвае важливу ролю ў жицці асобі, у яе адносінах да світлу. Пераживаючи разам з героямі твораў пеўния жиццевия сітуациі, Маленькі читач набивае Сацияльна и естетични вопит. Даверлівия ж адносіни дзіцяці да кнігі адкриваюць Перад настаўнікам широкія магчимасці фарміравання асноў светаўспримання падрастаючага пакалення.
У шматвяковай гісториі развіцця білоруський літаратури фальклорния ўпливи и традициі займаюць асаблівае месца. На працягу многіх стагоддзяў Вусни паезія з'яўлялася адзіним носьбітам и виразнікам ідейна-мастацкага вопиту широкіх народних мас. Гетая універсальнасць Сацияльна-естетичних и мастацкіх Функцій фальклору ў палю Чарга НЕ магла НЕ адбіцца на багацці и разнастайнасці яго жанрава-стилістичних и вияўленчих форм, непариўна звязані з зарадженнем и фарміраваннем Мастацкай літаратури.
Зразумела, што на першапачатковим етапі старажитнарускай пісьменнасці ўзаемадзеянне гета носіць найчасцей стихійни характар, абумоўлени анімістичним усприманнем речаіснасці. Так, у «Аповесці мінулих гадоў» асвятленне шматлікіх гістаричних Падзу падаецца ў традициях старажитнага гераічнага ЕПАС, тут Широкий викаристани легендарния сюжети (заснв Аван Барисава, расказ пра Воўчи Хвіст, смерць вешчага Алега и інш.), Народния приказкі, примаўкі, фразеалагізми.
аднако у пазнейшия гади гета полонена сувязь літаратури з народнимі витокамі прикметна звужаецца, набиваючи своеасаблівия, часта даволі апасродкавания форми и адзнакі.
У пачатку 19 ст. пад відпливаючи еўрапейскага, асабліва слов'янського рамантизму сувязі фальклору з літаратурай прикметна активізуюцца, набиваючи адзнакі завершанасці и інтенсіўнасці. У білоруський паезіі гетага новаго перияду хсталеўваецца своеасабліви рамантична-етнаграфічни напрамак, Які ўвабраў у сябе некатория характерния адзнакі слов'янського перадрамантизму з яго культів «усяго народнаго», ідеалізацияй сялянскага побиту, звичаяў, етичних асноў и інш.
У творчасці так званих польска-білоруських пісьменнікаў - яни ж и першия збіральнікі и папуляризатари білоруського фальклору (Я.Баршчеўскі, Я.Чачот, А.Рипінскі и інш.) - Народния мативи викаристоўваюцца пераважна х дидактичних метах , у метах маральнага вихаванне пригонних сялян, павишення культури іх побиту, паводзін, адносін да ПРАЦІ, сям'і, и інш.
палі далейшае развіцце гетия захапленні знайшлі ў паезіі В.І. Дуніна-Марцінкевіча и яго сучаснікаў у 40 - 50-я р.р...
