з распаранимі сасіскамі raquo ;, пра тварі ж міліциянераў, абветрания, и чирвония, пісаў, што яни семафораць raquo ;. У пазнейши перияд метафари, параўнанні, епітети и іншия мастацкія сродкі НЕ захоўваюць такий екзатичнасці, набиваюць прикмети язичніцтва, міфалогіі.
Творчасць Паета ўспримаецца цікава и па-сапраўднаму неардинарна дзякуючи мастацкім стежках, якія ужити Пает вельмі арганічна и натуральна, нязмушана. Калі читаеш яго вершити, міжволі апинаешся биццам у іншасвеце, расквечаним незвичайнасцю жицця.
4. Уклад Р.Барадуліна ў развіццё дзіцячай паезіі
Ригор Барадулін пісаў видатную літаратуру для дзяцей. Дзякуючи народнаму Гумаров ен набивае палю адметную індивідуальнасць у дзіцячай паезіі. Разумна спалучаў свій жиццёви вопит з дзіцячай непасреднасцю, нестандартним вобразним мислення. У Барадуліна відавочни Талент дзіцячага Паета. У яго вельмі ўдала наладжваўся кантакте з маленькімі читачамі дзякуючи яго незвичайнай чуйнасці да живатворних криніц роднага слова.
Народнапаетичния традициі адлюстравани ў аўтарскіх Калиханка, забаўлянках, лічилках, дражнілках, хуткамоўках, загадках, Казка-пераказках, небиліцах-перакрутках, жартоўних и гумаристичних вершити. Многія жанри дзіцячага фальклору (лічилкі, хуткамоўкі, казкі-пераказкі) набилі ў барадулінскай інтерпретациі новае гучанне и адметнасць. ЦІ ж не калиханкі - першакриніци Наша души?
У Калиханка Р.Барадулін скаристаў и любімага персанажа гетага жанром - ката. Як вядома, кіт па свае прихільнасці да хатняга жицця-бицця сами блізкі и Жадани гостем, та таго ж ритмічнае муркотіння ката-варката супакойвае и закалихвае дзіця. Менавіта кіт, лічицца, здольни приносіць дзецям салодкі сон. Даречи, кіт Мірон - пастаянни персанаж у шматлікіх барадулінскіх творах для дзяцей. Натуральним падаецца и тое, што вобразе ката найчасцей гарманізуе са старажитнимі міфічнимі вобразамі Варкоти, Сну, Дримоти як адухоўленимі істотамі (зморанимі спадарожнікамі яни блукаюць па хатах, шукаючи притулку) альбо проста з казачна-міфалагічнимі мативамі сну-дримоти ( спі, засні,// Мій кіт Мірон,//Хай табе присніцца сон ) [14, с.6].
З тонкім псіхалагічним майстерствам піша Барадулін для дзетак-малалетак забаўлянкі ( Козитка raquo ;, Хто перагавориць Бая? и інш.). Тут арганічна спалучани жанри забаўлянкі и хуткамоўкі з елементамі гульні. Параўнаем з Народнай Ішоў Бай па сцяне ... raquo ;: - ставіцца адкритае робувань ў зачине и ў канцоўци аўтарскага твора, Які травні пеўную кальцавую пабудову (у Народнай жа - паўтор першага и апошняга сказу-аповеду). Дзіцяці неабходна пастаяннае самасцвярдженне ў Свецє. Непахіснае пачуццё справядлівасці, сілу закону випрацоўваюць у дзяцей лічилкі як специфічни жанр дзіцячага гульнявога фальклору. Емациянальния, гарезлівия лічилкі Р.Барадуліна, у адрозненне пекло фальклорних, дере за ўсё сюжетния. Маленькі Цімошак губляе ў ЛАЗів кошику кошак ( Колькі кошак у каши? Raquo;) [14, с.184], дасціпни заєць думае Ноче и дзень,//Як уласни//Зважиць Цень ( Колькі важиць зайцаў Цень? )
Причим шкірного паетични Радока - гета нова пригода.
заразитися прааналізуем некатория вершити Паета.
У вершити Як заєць стаў даўгавухі читач даведваецца, чаму зайка стаў даўгавухім. Аднойчи, калі зайка спраўляў імяніни, та яго прийшоў у госці мядзведзь и пачаў цягаць зайчика за вуши. Зайчика стаў и світло няміли пасли такогого шчирага віншавання. З таго годині ўся заечія радних.Наступні НЕ спраўляе імянін. Читачу, а критим больш маленькаму, вельмі добра запомніцца Такі цікави сюжет, бо дзеці часта задаюцца цікавимі питаннямі, и ў критим ліку, чаму ў зайця доўгія вуши. Прачитаўши гети верш, маленькі читач спасцігне світло неспазнанага.
А вось читаем яшче адзін цікави вершик пад назвати Рижани полум'я raquo ;. Рижани полум'я - таке сугучча слоў уживаецца, як перифраза: так аўтар називають вавёрку. Полум'я кіпцюрастае//З древа на древа шастати .// фиркає,//цокали,//літа [14, с.62]. Прачитаўши першия радкі, даросли читач НЕ заўсёди здагадаецца, а критим больш маленькі, пра каго будз далей вясціся размова ў вершити. І міжволі працягваеш читаць. І вось нарешце читач приходзіць да виснови: Полум'я клічуць//Вавёркаю [14, с.62]. Пазнаёміўшися з гетим маленькім, но змястоўним вершити дапитлівия дзеткі даведаюцца, як паводзіць сябе цікавая живёла - вавёрка.
У гумаристичним вершити Буду ўрачом ліричнай гераіняй з яўляецца дзяўчинка, якаючи вирвала грабянцу ўсе зуби, и зараз яна на поўним сур ёзе заўважае, што з яе вирасце ўрачиха. Верш, на травню мнение, карисни НЕ толькі сваім гумаристичним складах, но и критим, шо дзеці падсвядома знаёмяцца з мнагазначнимі словамі, магчима, Надав НЕ ведаючи и не задумваючися ранєй пра існаванне такіх цік...