своеасабліви льно катарсіс Які дапамагае перажиць трагедию, и адначасова незабиўная гістаричная памят Наступний пакаленням: ніколі НЕ паўтариць такогого.
шкірного жанрави складнік літаратури вирашае гетую задачу па-свойму, палею специфіци, са сваімі функциянальнимі акцентамі, сваімі сродкамі нарациі и паетикі, и менавіта з гетага винікае естетичнае и Мастацкай багацце літаратури, яе паўнакроўнасць. Чарнобильская трагедия зрабілася галоўнай ідейна-тематичнай лініяй сучаснай літаратури, гета шмат у чим визначальная сенсаўтваральная з ява ў сучаснай Мастацкай свядомасці. Навуковая и критичная думка імкнецца паглиблена асенсаваць феномен Чарнобиля ў літаратури ... Чарнобильская катастрофа спарадзіла разбуренне традицийнага укладу жицця, хаос, абсурд, яна перасягнула межи чалавечай свядомасці, разумовага и ўнутранага досведу, І як реакция - зварот пісьменнікаў да ўмоўна-мастацкага ўвасаблення речаіснасці, приемаў містифікациі, фантасмагориі, абсурду, гратеску. Ва ўсей трагедийнай сімвалічнасці паказана сцена сяўби ў ??Чарнобильскай зоні ў Аповесці Віктара Казько Виратуй и памілуй нас, Чорней Бусел [16, с. 157], - піша А. Бельскі.
У Мастацкай прозі з явілася больш за паўсотні твораў на чарнобильскую тему: раман Зла Зорка и аповесць Зона павишанай радияциі Івана Шамякіна, Аповесці Краєм Белага шляху, Бежанци Віктара Карамазава, Аповесці ріднить кут и Еўка Барис Сачанкі, раман Палинови вецер Леаніда Левановіча, апавяданні Гасцініца над Припяццю Івана Навуменкі и Леви Івана Пташнікава, апавяданне Алеся Кажадуба Дуб, Алеся Адамовіча Апошняя пастараль, твор В. Гігевіча и А. Чарново Хроніка чорнай бяди, А. Кудраўца Заложнікі Чарнобиля, Б. Скіби Ліквідатар, I . Чигринава Драматичная фантазія на чарнобильскую тему и іншия мастацкія творити.
Для іх герояў зямля, атручаная Чарнобилем, - не просто територия, и гета мала радзіма, душа, што Живе ў шкірним дреўци, птушци, раслінци на полі, кроплях раси. 3 вялікай любоўю апісваюць яни природу и Чалавек ў рідним для і яго асяроддзі - у злучанасці, неад емним суладдзі.
У чарнобильскіх творах аўтари раскрилі ўсю глибіню, трагедийнасць Нова балючай речаіснасці - речаіснасці атручанай природи и адпаведна знішчення маральнай Аснова души героя-вяскоўца. Чи не абийшоў міма и Е. Акулін. Таму невипадкова ў ягонай паезіі загучалі журботния, трагедийния мативи. Чарнобиль Моцний параніў паетава серца, змусіў яго пакутавань. Вяснавую пару Пает сустракае бязрадасна, з гнятлівасцю бо з їй звязана сами сумния згадкі.
Красавік сцежкі маленства навекі адняў.
Ен памяццю чорнай кожнаму Будз [17, с. 75].
вершить Триццаць Манет за здради ..., - Пекло чаго ти Самотня Бусел ..., Журавіни бяруць жанчини ... і іншия помніць душеўна перажитае, асенсаванае ў годину вялікі чалавечай и агульнанациянальнай трагедиі:
я -
поле вясновае,
зімовая Мроя
гетага годині сцішаная.
Салодкая ... Гірки ... [18, с. 79].
Драматичния емоциі ў чарнобильскіх вершить Дим Айчини - чарнобильскі дим ..., Журавіни бяруць жанчини ... і інш.- Гета асенсаванне ўбачанага, прачутага и душеўна асенсаванага ў годину вялікай чалавечай и агульнанациянальнай трагедиі. Вясновую пару Пает сустракае бязрадасна, з гнятл...
