якіна існуе ў Свецє, Які їй хоць и НЕ падабаецца, аднако з яўляецца Цалко зразумелим. Палеская Мадонна прачитваецца ў кантексце білоруський савецкай традициі розуміння вічного вобразе, якая акцентуе ўвагу на мацяринстве, зямним абліччи Мадонни. Вобразе жа галоўнай гераіні В. Казько Дзевіо Мариі падкреслена шматзначни, ускладнено рознимі культурнимі кантекстамі. 3 аднаго боці, ен актуалізуе традицийния біблейскія и раннехрисціянскія Сенсит, з другог? язичніцкі дахрисціянскі пласт архетипу Маці. Аднако галоўнае адрозненне паміж абодвума Мадоннамі палягае ў критим, што трагедия ў гераіні В. Казько пачинаецца там, дзе для гераіні I. Шамякіна яна заканчваецца.
Асобная трактоўка вобразе Мадонни існуе и ў Е. Акуліна, Які суадносіць гети вобразе з роднай Зямля, Беларуссией:
На зямлі двоє нас шчаслівих,
бо ніводнай души наўкола ...
Нас кранула пяшчота ліўня
таямнічим крилом Анела [14, с. 86].
Для ліричнага героя Е. Акуліна Мадонна? гета тієї куточак зямлі, дзе толькі адни кахания и гета сами Лепша куточак.
Едуард Акулін таксамо апяваў свае роднаВ Палессе. Ен? видатни майстар пейзажу, ЄП не столькі піша, колькі Малю словами. Ягония замалеўкі природи заўседи ўражваюць памкненнямі аўтара як мага дакладней перадаць адпаведную настраевасць, бо агульная карціна ствараецца НЕ толькі Прама и падтекставим значеннямі слоў, альо и іх гуча. Надзвичай адораная ў Музична плані натура, Е. Акулін маляўнічую пластику вобразе ўзбагачае пластикай гукавой, унутранай Музикаєв верша. Як Ніхто з яго сучаснікаў, ен валодае майстерствам гукапісу, як, наприклад, у вершить Сльози сліваў ЦІ апісанні квітнеючай ліпи. У жаданні як мага дакладней перадаць адценні з Яви Пает блізкі французскім імпресіяністам.
Згадаю верш Акварель:
Руди сітнік. Сіні глей.
Сонца ніби язь паджари.
Зелень раскі. Бель лілей.
Блякла-шери колер Хмари.
Восени, ніби лагапед,
вимаўленню вучиць вітру ...
Топчуць лісцяў жоўти плед
качкі ў Чирвони гетрах.
Або гульня з гуча слова:
Стаяць скалелия сади.
Сутонне сцішана сівее.
Самлела сон сишоў сюди.
Святлом сумлівим санпавее [15, с. 31].
Альо пасли 26 красавіка 1986 року змянілася жицце скотарство. У білоруський літаратури 20 стагоддзя існуюць дзве сумния дати, а визначилі дзве вялікія літаратурния епохі: 22 червеня 1941 (пачатак Вялікай Айчинай Вайни и ваеннай, змагальніцкай літаратури) i 26 красавіка 1986 года, калі Здаров страшна катастрофа - вибухнуў чацверти блок Чарнобильскай атамнай електрастанциі. 3 таго жудаснага дня для Беларусі жицце падзялілас нібита на дзве епохі: так и пасла Чарнобиля. Адпаведна, айчиннае мастацтва, што адлюстроўвае ліс свойого народу, не маглів НЕ адгукнуцца на гетую балючую Падзу. Так пача епоха літаратури пра Чарнобиль - публіцистична дакументальнай и Мастацкай прози. Уся яна сугучна свайму Стила и сродка адлюстроўвала чарнобильскую рану Білорусь Гета балючия дакументальния мастацкія материяли, аднако яни неабходния як ...
