а заміж, ди ідуць; безасабовия: Добра було ў гасцях, толькі принукі не було; и абагульнена-асабовия: Жаніся, больш (жабракоў) старцоў будз.
. 9 Фразеалагізми
Фразеалагізми ў творити займаюць даволі значнае месца. Большасць з іх травні суаднесенасць з часцінамі мови, дере за ўсё - з дзеясловам, но сустракаюцца и суадносния са сказамі:
Мароз пайшоў па Скура, дибарам усталі валаси. Дадзения ФА маюць агульнае значенне Моцний жах, напалоханнае становішча. І РАПТ яна заклать рукі за Головата І, пагойдваючися, пайшла вакол магіли, ніби пaдаючи, загаласіла так, што мароз пайшоў па Скура и дибарам усталі валаси. [8, с. 27]. Мароз па Скура. Дадзеная ФА неаднойчи сустракаецца ў нарисе. Ясна, пекло такогого сміху мароз па Скура, гета сміх пад шибеніцай, но, з другог боці, каб НЕ Гумар - чалавеку треба було б самому павесіцца пекло пакут и гора, що не чакаючи, Пакуль гета зробяць есесаўци. [8, с. 172]
Так ТЕМи фразем, звязані з емоциямі и іх праяўленнем. ФА ірвалася серца абазначае вялікае пераживанне на души. А гета була проста виключная плакальшчица з умінням настроіцца так, каб ірвалася серца, и виліць гети настрій, каб ірваліся серци ў інших. [8, с. 33]
Пякельния пакути - можна патлумачиць як моцния, нясцерпния пакути. Фразема суадносна з назоўнікам, з яўляецца адзінствам. Пякельния пакути людзей, спаления вёскі, голад, бежанства, стаптания Ніви, пасечания сади, разабрания на ўмацаванне акопаў дзівосния ПАЛАЦ, стваренні народнага генія. [8, с. 159]
Суадносни з назоўнікам и Такі фразеалагізм: Чалавек Праворуч - чалавек, Які любіць працаваць, дзейнічаць. Чи не толькі цяпер, но и з самаго дзяцінства, палимяни білорус, ен правёў з народам усьо жиццё: яго загарели, далека НЕ ??кабінетни твар даводзіць, што ен з'яўляецца чалавекам справа ... [8, с. 140]
Вишейзгадания висловив амаль усьо маюць абагульненую семантику торбу, роспачи. Само сабой, для гетага билі причини, и яни ў нарисе ўзгадваюцца, іх можна визначиць Надав у кантексце Некатор фразеалагізмаў. У білоруського народу була Складання и цяжкая гістория. Часцей за усьо наших продкаў чаплялі кіпцем за серца ворагі альбо цяжкія абставіни жицця. Гети фразеалагічни зварот травні значенне закранаць святе, біць у слабке месца laquo ;. Так што рахманасць білоруса таксамо да пари да годині. Пяройдзеш мяжу - и тваім ворагам будз страшні чалавек. Страшні асабліва тади, калі гнеў яго спакойно и разлічани. Што ж датичицца такiх абставiн, калi НЕ чапляюць кiпцем за серца, то тут аўтар Расii" меў Рация. [8, с. 70]
Часцей за ўсё жиццё НЕ чапляла беларусаў кіпцем за серца, а тримала іх у чорним целе. Апошні висловив травні значенне ствариць несприяльния ўмови. 33,3 працента полишаючи збожжавих захапiла i самаўладна размясцiлася там асноўная культура - азiмае жита. Падцяснiла Менш ураджайную Ярина, а пшанiцу, разлiви якой так Широкий расцяклiся па Сiбiри, Кубанi, Украiна, увогуле тримае ў чорним целе - усяго 17,4%, хаця сеюць пшанiцу па ўсёй республiци. [8, с. 38]
Треба сказаць, што білоруси заўсёди маглі пастаяць за сябе Перад неприемнимі здареннямі. Не найбільш апошнім було пусціць панові ЦІ арандатару чирвонага пеўня raquo ;, падпаліць штосьці: Убачиўши, што ідзе галодная смерць, рамеснікі и сяляне паўсталі. Пабілі арандатараў, спалілі кабальния Папер, пусцілі чирвонага пеўня ў фальваркі. [8, с. 130]
Альо да пажараў даходзіла праворуч нячаста. Не найбільш апошнім було прибіць ворага да ганебнага слупа, ЦІ інакш, зняславіць: Допит вёў езуіцкімі приёмамі редкі мярзотнік, сенатар Навасільцаў, прибіти пазней Міцкевічам да ганебнага слупа ў трецяй частци паеми Дзяди raquo ;. [8, с. 134]
А витримаць слоўния бітви було даволі легка, бо білоруси звичайна вострия на мову, вельмі винаходлівия ў размове. Сват - сваяк жаніха, мажной Дзядзько, паважани на сяле чалавек, винаходліви и вострое на мову. [8, с. 27]. Дадзеная ФА з яўляецца спалученнем, Адна з нямногіх фразем, викаристаних у творити, якаючи суадносіцца з приметнікам.
адной з формаў супрацьстаяння билі кленічи. Дзьодо кляў так, што Палов вёскі Сабран: Зачапіў, каб цябе так за ребри чаплялі; знёс, каб цябе так з машинай тваёй з моста знесла; села хата на кут, каб цябе так на покуць ніколі НЕ садзілі и толькі раз Головата паклалі - ну і Г.Д. Таямніцу яму адкрилі толькі тади, калі ен НЕ толькі привик да Нова хати, но и нахваліцца ёю не міг. Тут треба, даречи, заўважиць, што яшче да параўнальна нядаўняга годині на Беларусі лаянкі амаль НЕ ведалі, а замести яе існавалі вось такія кленічи raquo ;. Бивалі такія майстр-імправізатари, што и не хацеў б, а спинішся паслухаць зварювання. Винаходлівасць у параўнаннях - незвичайная. [8, с. 99].
