іг сягнуць вишей за піраміди,
альо ў кампутари Семіраміди
твій сад завіс яшче ў палеаліт.
Гадуючи жигучку и дзядоўнік,
Чака, Пакуль з явіцца садоўнік,
Які націсне «ctrl», «alt», «delet» . [12, с. 68]
У гетих Радко - вобразе целага пакалення, якое «завісла» ў чаканні падзеі - неістотна, з добром ЦІ дренним знакам, - здольнай спиніць зацягли сон постмадернай сітуациі, падзеі, якая б магла стації адлікам новаго годині. НЕХТІЙ з іх разбурае решткі колишніх ідеалаў, Нехтій шукае ўнутраннага сховішча ... Адзінкі застаюццааптимістамі и ў праблематичним «сення» прадаўжаюць вериць, як Хадановіч у вершить «Вольни муляр», у перавагу будаўніцтва над руйнаваннем. Сярод бесцялесних постацей постмадерновай літаратури гети Пает здаецца «ненармальна» живим, вяселим и ўлюбеним у свою годину.
3. Лімерикі А. Хадановіча
Асобна треба вилучиць лімерикі А. Хадановіча, таму што, менавіта ен у першиню пачаў викаристоўваць іх у білоруський літаратури.
Лімерик - гета монастрафічни верш у англійскай паезіі, заснавани на принципе абсурду и таму пазбаўлени дидактичнасці. Гета напісаная Анапест пяцірадковая страфа з рифмоўкай aabba , дзе дере, другі и п'яти радкі складаюцца з Трох стопаў, а треці и чацверти - з дзвюх. У дерло Радка звичайна називаецца герой, яму папяреднічае епітет-приметнік, Які виступаємо яго асноўнай характаристикай и з якога далей винікае нонсенс, а таксамо ўказваецца геаграфічная назва, што становіцца Першай рифмай. Астатнія радкі - лаканічни и смішні аповед пра пеўни випадак з жицця героя [7]. Асаблівая сенсавая навантаження ў лімерику ўскладаецца на рифми, якія, па-Першай, павінни Биць нечаканимі, па-другое, - дакладнимі, што для А. Хадановіча з яго схільнасцю да каламбураў, тонкай іроніяй и майстерскай версіфікацияй НЕ з яўляецца цяжкасцю.
Звичайна ў якасці Населених пунктаў фігуравалі ЦІ то англійскія месцев и мястечкі, ЦІ то далекія, падкреслена екзатичния тапоніми. Аўтару гетих радкоў падаю цікавим насяліць псеўда-англійскім нонсансам Беларускія Гарад и весачкі, родния, приветния, аддаючи даніну павагі вельмішаноўним землякам. Усе апісания ніжей падзеі, натуральна, видумания, и ўсе магчимия супадзенні з рельнимі асобамі, вядома ж, випадковия.
У адрозненне пекло класічних лімерикаў Едварда Ліра («першаадкривальніка» жанру), дзе прасторавая каардината (геаграфічная назва) крейди ўмоўни характар, а годину виступаў усеагульнай категорияй, у мініяцюрах А. Хадановіча часта апісваюцца реаліі, звязания з канкретним месцев и канкретним момантам гісториі - сучаснасці або нядаўняй мінуўшчини, савецкай епохі. У якасці ілюстрациі можна назваць наступния: «Прававерни раскольнік з-пад Веткі ...» [16, с. 80], РНЕшнік-суворавец з Кобрин ... »[16, с. 18], «У мазгох мисьляра зь Мельнікайте ...» [16, с. 140] (маецца на ўвазе В. Акудовіч) i інш. Чи не абмінае ўвагай аўтар и «герояў» новаго годині, дасціпна раскриваючи іх псіхалогію (культуртрегер, гопнікі, Найнава расеец, мафіезния хлопці), а таксамо «стару гвардию» (камсамольскі важак, чарнасоценец, партизан, будаўнік камунізму).
Увогуле, кола герояў лімерикаў даволі широкае. Найперш А. Хадановіч падаю ў г...
