их з 1811 па 1832 назіраецца змяншенне колькасці насельніцтва, што, безумоСћна, звязана са стратамі падчас Вайни 1812 и репресіямі пасли паСћстання 1830-1831 гадоСћ. p align="justify"> Мястечкі таксамо адрозніваліся па колькасці насельніцтва. У Валожине, наприклад, дзе билі развіти прамисловасць и гандаль, налічвалася каля 2530 жихароСћ, у прамислова развітим мястечку Смаргонь 2220. тут жа билі и невялікія мястечкі з насельніцтвам 120-170 Чалавек.
Калі глядзець па канфесійним признаку на сяредзіну XIX стагоддзя у Ашмянскім павеце було 75647 католікаСћ и 19701 праваслаСћни (абодвух палоСћ), а Сћ 1818 Годзе Сћ кагалом Павєтьє налічвалася 2784 яСћрея.
На канец XIX стагоддзя звестак пра насельніцтва больш, чим за папяредні перияд, таму можна прасачиць демаграфічния працеси Сћ інший палового XIX стагоддзя. Так, за гети годину насельніцтва Павєтьє павялічилася на 68,8% (або з 128 471-на 1858 да 217036 - на 1897 рік). Па Сћсеагульним перапісу насельніцтва можна даведацца и аб нациянальним складзе жихароСћ Ашмяншчини: беларусамі назвалі сябе 173818 Чалавек, рускімі - 5148, украінцамі - 29, палякамі - 3832, літоСћцамі або латишамі - 8168 и яСћреямі - 25946 Чалавек. За Сћсе ж стагоддзе прирост насельніцтва склаСћ 300% (1797 рік - 47053 души - у тієї годину толькі мужчинскія; 1897 - 115162 мужчини). Колькасць насельніцтва саміх Ашмян вирасла больш, чим у два рази: Сћ 1858 Годзе було 3066 Чалавек, а Сћ 1897 Годзю - 7214 Чалавек. Причим на 1 студзеня 1896 тут було 6218 Чалавек (3099 мужчин и 3119 жанчин). Такім чинам, за рік з невялікім прирост насельніцтва Сћ Горадзе склаСћ тисячу Чалавек. Сярод жихароСћ Ашмян було 685 праваслаСћних, 1448 католікаСћ, 32 пратестанти, 3989 яСћреяСћ и 64 Чалавек інших веравизнанняСћ. Па саслоСћях насельніцтва сканцентравана Наступний чинам: 225 дваран, 38 духавенства, 102 ганаровия грамадзяне и купці, 5015 мяшчан, 308 ваенних, 436 сялян и інших - 94.
В§ 2 Прамисловасць и гандаль
У Першай палового XIX стагоддзя Білорусь уступіла Сћ стадию прамисловага перавароту. Прамислови пераварот - гета сістема еканамічних и Сацияльна-палітичних змяненняСћ, у якіх знайшоСћ адлюстраванне пераход пекло заснаванай на ручний ПРАЦІ мануфактури да машиннай індустриі. Аднако, на працягу Першай палового XIX стагоддзя Гарад и буйния мястечкі працягвалі, як и Сћ папяредні годину, заставацца Сћ асноСћним центрамі рамеснай витворчасці, якія забяспечвалі рознимі прамисловимі таварамі НЕ толькі сваіх жихароСћ, альо и насельніцтва некатора Весак. Знаходжанне большасці значних прамислових прадприемстваСћ у вагомі и мястечках давала рамеснай витворчасці магчимасць захоСћваць пераважнае становішча Сћ еканоміци гарадоСћ. p align="justify"> У 1797 Годзе Сћ Ашмянскім павеце налічвалася 184 рамеснікі, у критим ліку 41 цехави рамеснік. А Сћ пачатку 60-х гадоСћ XIX стагоддзя толькі Сћ А...
