рнуўшися з Двара.
Песні пад вокнамі цяпер амаль НЕ змаркалі, за дзецьмі неўзабаве пацягнуліся купка за купкай падлеткі, Надав дарослия, гетия ўжо частина не з пустимі рукамі, а са звязда, што Чирвони, варухліва адбівалася на марозних візерунках, виглядвалася ў ражок чистай шиби. Потим некалькі хлопцаў гаманліва ўваліліся ў хату разам з клубамі халоднай пари и «казою». «Каза» - НЕХТІЙ ў перавернутим кажусе - сагнулася, закруцілася, затупала, так смішна падкідвала нагамі, так пацешна мекнула, тоненька, жаласна, што бацька зачухаўся пекло уцехі.
Чисто - юравіцкія кози! Што па Гаре лазяць! ..
уцехай глядзела и маці, якая адно пахвальна ківала галавіт - від жа майстар! Міканор, Які таксамо не міг не признаць Талент «кази», падумаў пра бацькоў: уліплі вачима, як би ім спектакль, кіно привезлі! Тут жа сам з сабою разважиў: а ЦІ ж не спектакль для іх гета, що не кіно, калі пра тое кіно да яго, Міканора, гаворак яни и чуць НЕ чулі нічога!
якаючи ні ўдалая була «каза», альо без прихільнасці слухаў Міканор святу пісню, што заспявалі хлопці над нею. Чи не ўтриваў, каб НЕ пакпіць:
Нічого ваш баран! Толькі штоб на базар завезці, дак падкарміць треба Було б! ..
Міканорко!- Перапиніла яго маці.
Яна больш як каго шчодра надзяліла хлопцаў, укінула ў торбу І Великому кавалак каўбас, и падсмажанага м'яса, и хліба; як ні з кім була Ласкава, як магла, намагайтеся, каб хлопці, не дай боже, не панеслі пекло Міканоравай хати якой криўди ... »[7, 5, с. 186-188].
Весела и цікава бавіла годину куранеўская моладзь Перад Новим рокам - таке заключенне непазбежна винікае з приведзенага ўриўка. Урешце, шчодрая куцця належиць да ліку вялікіх святаў, якія адзначаліся вернікамі Найбільший Широкий и багата (наколькі дазваляў бюджет сям і). Дакладни паказ І. Мележа каляднага сценару, падрабязнае, амаль деталевае апісанне ключавих момантаў свята - сведчанне таго, што пісьменнік и сам у Юнацтва, відаць, неаднаразова примаў удзел у такіх абрадах.
Абагульняючи сказанае вишей, приходзім да виснови: дерло куцця, шчодри вечар у «Палескай хроніци» ўключаюць амаль усе тия сами елементи, што традицийна існавалі ў калядних святах палешукоў на працягу стагоддзяў. Адмисловае значенне надавайте звичаю ўшанавання продкаў, што захаваўся з сівой даўніни, и прикметам, абрадавим дзеянням, якія мелі непасреднае дачиненне да галоўнай сялянскай Турботи - лісі будучага ўраджаю. Асобния ж несупадзенні, разиходжанні аўтарскай інтерпретациі навагодніх святаў з реальнасцю можна растлумачиць регіянальнимі асаблівасцямі: так спакон вякоў адзначалі Каляди на малій радзіме І. Паўлавіча Мележа ў Глінішчах.
Апісанне палескіх абрадаў - ласкаві напамін усім нам, як важлива захоўваць іх, каб перадаць нашчадкам, бо Народния традициі и звичаі виступаюць як своеасаблівае злучальнае звяно паміж мінулим, сучаснасцю и будучиняй, паміж тимі, хто жиў и ствараў духоўнае багацце нациі ў папяреднія епохі, и тимі, каму яго належиць берагчи и памнажаць.
.2 Вясельни абрад на Палессі
Бадай НЕ знойдзеш на Беларусі больш запамінальнага, відовішчнага абраду, як вяселле. У адрозненне пекло мноства інших урачистасцяў білоруси яго НЕ спраўлялі, а гулялі, ператваралі, дзякуючи намаганням шмат...
