пери - Ідилія (інша назва - Сялянка), напісанае на польскай мове и надрукаванае асобним видався у 1846р. у Вільні.
Лібрета камічних опер В. Дуніна-Марцінкевіча працягвалі и развівалі традициі Народнай драми, народнага театра (інтермедиі, батлейка). Народния відовішчи, дзе разигриваліся інтермедиі и Народния камедиі, якія визначаліся вясёлим Гумаров, сатирай и каларитнай МОВА персанажаў, звичайна суправаджаліся Музикаєв, песнямі, скокамі [Семяновіч 1985, с. 26], - адзначае А. Семяновіч.
Беларускія даследчикі літаратури мяркуюць, што, ствараючи Ідилію (Сялянку), В. Дунін-Марцінкевіч знаходзіўся и пад відпливаючи Широкий распаўсюджаних у польскай літаратури XVII-XVIII ст. так званих ідилій - твораў сентиментальних, у центри якіх знаходзіліся вясковия жихари з іх пачуццямі и пераживаннямі. Цікавасць білоруського пісьменніка да польскіх ідилій магли тлумачицца критим, што многія з іх ствараліся на фальклорнай Аснова, а В. Дунін-Марцінкевіч, як вядома, надзвичай висока цаніў народну паезію и імкнуўся викаристоўваць яе ў свае творчай практици.
Вінцент Дунін-Марцінкевіч шмат увагі надаваў стваренню білоруського нациянальнага театра. У 1852 у фальварку Люцинка (каля Івянца) ен арганізаваў театральни калектиў, у складзе якога було вище названих 20 чалавек, у критим ліку сам пісьменнік, яго дочкі Каміла и Мальвіна, син Міраслаў, яго тавариши, вучні школи ў Люцинци, сяляне. 9 лютаго 1852 калектиў паставіў у Мінску на сцене приватнага клубу пана Поляка Першів білоруську оперу Ідилія (Сялянка), музику да якой напісаў вядоми мінскі кампазітар Станіслаў Манюшка. З театральнай сцени гуча сакавітая беларуская гаворка, ліліся Народния мелодиі. Публіка була ў захапленні пекло спектаклю. Дзень пастаноўкі Ідиліі (Сялянкі) - дзень нарадження білоруського театра.
Усім жиццёвим шляхам, з гонарам пройдзеним па роднай зямлі да апошняга імгнення, няўримслівай творчай дзейнасцю Вінцент Дунін-Марцінкевіч увасабляў абудженне нациянальнай свядомасці білоруського народу, сваімі творамі здолеў виявіць творч патенциял забранага краю, раскриць мастацкія здольнасці народу з-пад Дняпра, Віліі, Припяці, Німану и критим самим заклаў генетични код для далейшага паспяховага развіцця нациянальнай літаратури.
Па календар знамянальних дат и Падзу гістория білоруський літаратури ў лютим 2008 святкавала двухсотгадови юбілей са дня нарадження видатнага пісьменніка, драматурга и таленавітага акцёра - Вінцента Дуніна-Марцінкевіча. Та юбілею рихтаваўся и биў видадзени нови збор яго твораў, яму билі присвечани многія артикули ў газетах и ??часопісах.
Мені таксамо падабаецца творчасць Вінцента Дуніна-Марцінкевіча. Читаючи яго п еси, трапляеш ў тую мясцовасць, дзе праходзяць дзеянні, адчуваеш сябе адним з герояў (Які табе больш да души), з вуснаў тваіх гучиць мова сапраўднага білоруса-ліцьвіна. І ти смяешся, а сміх свого не здзекліви, наадварот, - добрі, гучно, апраўдани.
Даследаванню творчасці В. Дуніна-Марцінкевіча билі присвечани дзве травні курсавия роботи, таму було вирашана працягнуць гетую працю взяти.
Для дипломнай роботи вибрана актуальна на сённяшні дзень тема: Праблематика и сістема вобразаў камедияграфіі Вінцента Дуніна-Марцінкевіча.
Мета: раскриць майстерства Вінцента Дуніна-Марцінкевіча як камедиёграфа, прааналізаваўши праблематику и сістему вобразаў яго драматичних твораў..
Для дасягнення пастаўленай мети неабходна вирашиць наступния завдань:
зрабіць агляди літаратури па теме даследавання;
даследаваць праблематику п ес В. Дуніна-Марцінкевіча;
визначиць жанрава-стилёвия асаблівасці твораў;
ахарактаризаваць дзейних асобі;
паказаць драматургічнае майстерства аўтара.
Аб ектам даследавання з яўляюцца п еси Вінцента Дуніна-Марцінкевіча Ідилія (Сялянка), Пінская шляхта, заліт.
опера сатира камедия
1. Драматургія вінцента Дуніна-марцінкевіча ў аценках білоруських даследчикаў
Доўгі годину, Пакуль НЕ Сталі вядоми архіўния дакументи, якія больш Глибока раскрилі В. Дуніна-Марцінкевіча як асобі, літаратари лічилі яго дваранскім ревалюциянерам, лібералам и сентименталістам, слабким и непаслядоўним пісьменнікам з імкненнем да ідеалізациі речаіснасці. Альо за апошнія дзесяцігоддзі літаратуразнаўци змаглі па-Новам ўбачиць яго як творцеві и грамадзяніна.
Літаратуразнавец и археограф Г. Кісялёў адзначае: Ми привиклі на падставе творчасці лічиць білоруського Паета слабким и саладжавим... Альо ёсць и другі Дунін-Марцінкевіч - Моцний духам змагар за білоруську нациянальную культуру, демакрат, Які патрабаваў пав...
