агі да селяніна и ўзнімаўся да ўзроўню перадавих людзей свойого годині [Кісялёў 1988, с. 52].
усьо свае жиццё В. Дунін-Марцінкевіч фактична знаходзіўся ў супяречнасці з царскімі ўладамі, хоць и імкнуўся НЕ даводзіць да адкритага канфлікту. Складания варункі епохі, клопат пра сваю шматлікую сям'ю годинах вимагалі пекло пісьменніка НЕ ??виказваць палі памкненні адкрита, спрабаваць знайсці пеўни кампраміс, асабліва пасли задушення паўстання 1863-1864 рр.
Роля В. Дуніна-Марцінкевіча як аднаго з пачинальнікаў Нова білоруський літаратури (у критим ліку драматургіі) i нациянальнага театра надзвичай вялікая. Г. Кісялёў називають яго Першів беларускім прафесійним пісьменнікам. В. Дунін-Марцінкевіч прафесійни НЕ ў критим Сенсит, што гета давала яму сродкі для жицця (хутчей ен меў пекло гетага страти), а ў критим, што ен лічиў гета галоўним у сваім жицці [Кісялёў 1988, с. 52]. Першів класікам Нова білоруський літаратури називають пісьменніка даследчик яго творчасці Я. Янушкевіч. Апрача таго, В. Дунін-Марцінкевіч фактична стаяў ля витокаў новаго нациянальнага театра - ен виступаў у якасці НЕ толькі драматурга, но и арганізатара театра, режисёра, акцёра.
СПРОБА сістематизаваць критични материял па творчасці В. Дуніна-Марцінкевіча зрабіў Генадзь Васільевіч Кісялёў ў кнізе Спасцігаючи Дуніна-Марцінкевіча [Кісялёў Г. В., 1988].
Г. Кісялёў сцвяржаў, што першимі водгукамі на творчасць В. Дуніна-Марцінкевіча билі театральния рецензіі: ананімни водзиў аб спектаклі Рекруцкі яўрейскі набір у газеце Мінські губернські відомості (№ 41, 1841), у якім пераказваўся змест аперети, станоўча аценьвалася музика и ігра самадзейних артистаў.
У тисяча вісімсот п'ятьдесят два Годзе ў Дзённіку варшавскім (№ 71) з яўляецца водгук на Ідилію (Сялянку) нейкага Ц. Л. з Мінска, Які висока аценьваў драматургічни Талент и акцёрскія здольнасці Дуніна-Марцінкевіча:
Гетимі днямі на карисць бідних було дадзена аматарамі некалькі прадстаўленняў ... Два рази ставілася опера Сялянка, напісаная Вінцентам Дуніним-Марцінкевічам, музику якой часткова напісаў Станіслаў Манюшка, Шкадов толькі, што НЕ меў годині напісаць яе поўнасцю, таму дараблялі яе іншия, шмат страціла Сялянка ў свае пригажосці, якую геніяльни кампазітар міг би ўзняць вишей. Сялянка - гета малюнкі білоруського и літоўскага народу з іх песнямі и примаўкамі. Вельмі добра виглядаў сам аўтар у роли Навума Пригаворкі и ў танці мяцеліца, Які ўсе ўдзельнікі и ўдзельніци виконвалі вельмі ўмела. Ніхто не стану адмаўляць здольнасцей Дуніна-Марцінкевіча як у галіне драматургіі, так и паетика, и калі б яго творити билі пастаўлени на вялікай сцене, пекло гетага, бясспречна, була карисць як для театра, так и для аўтара [Ц. Л. 1978, с. 58].
Польскі літаратар Юльян Гарайн, Які жиў тади ў Мінску, пригадаў Ідилію (Сялянку) ў артикуле Фізіялогія приказак, змешчаним у Дзённіку варшавскім (1852, №№ 99-100). Яго цікавілі приказкі, примаўкі, іх структура, паходжанне и вимаўленне. Творчасць В. Дуніна-Марцінкевіча давала надзвичай Багат материял у гетих адносінах.
У +1855 Годзе у Дзённіку варшавскім (№188) П. М. (як устаноўлена У. Мархель - Павло Малишевіч) вітаў з яўленне п ес Гапон и Вечарніци:
У гетим Годзе вийшлі з друку даволі вялікія дзве кніжкі пад назвав 1) Гапон, аповесць на білоруський мове, 2) Вечарніци, на тій жа мове, абедзве напісани Вінцентам Дуніним-Марцінкевічам творити Марцінкевічам зусім задавальняюць. Гібкі верш, вельмі дасціпни, прастата и наіўнасць - ўсё гета трапних характаризуе наш народ. Найвялікшая заслуга аўтара ў критим, што ен сабраў и викаристаў шмат народних звичаяў, абрадаў и примавак [П. М. 1978, с. 59].
У 1855 - 1861 гадах з чатирма вялікімі артикуламі пра творчасць В. Дуніна-Марцінкевіча виступіў У. Сиракомля. У дерло артикуле Кареспанденция, надрукаваним у Газеце варшавскай (1855, №184), робіцца кароткі екскурс у гісторию білоруський мови, характаризуецца дзейнасць Я. Чачота ў галіне білоруський філалогіі, даецца аналіз папяредней творчасці В. Дуніна-Марцінкевіча Ідилія (Сялянка). Асноўни змест артикула - аналіз білоруський Аповесці Дуніна-Марцінкевіча Вечарніци.
Марцінкевіч, видатна знаёми са складам и найтанчейшимі адценнямі кривіцкай мови, дере адважиўся ствараць вялікія творити на Наша Народнай гаворци. Першів вядоми яго твор - Сялянка, Які вийшаў некалькі гадоў назад і з Поспеха ставіўся на мінскай сцене, апрача інших, травні яшче тую вартасць, што аўтар надзяліў війта Навума Пригаворку многімі аригінальнимі и жиццёвимі народнимі примаўкамі - материялам вялікай виртасці для разнастайнага вивучення народних звичаяў
Зразумець усьо елементи паданняў, козак, приказак, забабонаў, умець падслухаць біццё народнага серца, умець ключем уласнай ш...
