мадска-палітичнай) літаратури [9, с. 121]. Расійскія и ўкраінскія вучония лічаць яе разнавіднасцю літаратури [14, с. 203], асобним пологам літаратури [21, с. 20], специфічним відам літаратурнай творчасці [7, с. 59]. На наш погляд, трапнае азначенне публіцистикі прапанаваў Б. Стральцоў: Вишейшая від грамадска-палітичнай літаратури, галоўним призначеннем якой з яўляецца палітичнае асенсаванне речаіснасці шляхам спалучення рациянальна-аналітичнага и емациянальна-вобразнага спосабаў літаратурнай распрацоўкі жиццёвих сітуаций з Мета аператиўнага дасягнення канкретнага виніку [16, с. 28].
Публіцистичнимі даречи лічиць такія тексти, якія з яўляюцца реакцияй на сацияльна значния падзеі, и якія ў сваю Чаргях чакаюць реакциі широкага читача. Тексти навуковия разлічани на вузкіх специялістаў, Мастацкая літаратура таксамо задавальняе НЕ ўсіх, а публіцистика павінна закранаць інтареси кожнага. Вядома, каб закрануць па-сапраўднаму, адних фактаў НЕ хопіць. Стила викладання павінен Биць емациянальним, живим, суб ектиўним.
З дапамогай дискурснага АНАЛІЗУ паспрабуем раскриць публіцистичнасць твораў І. Шамякіна.
1.2 Віди публіцистикі: іх асаблівасці и адрозненні
У сучаснай навуци вилучаецца некалькі відаў публіцистикі: журналісцкая, пісьменніцкая, Мастацкая. Плиг гетим П. Жаўняровіч даводзіць, што апошнія дві паняцці з'яўляюцца семантичнимі дублетамі [6, с. 14-20].
Украінская навукоўка В. Галіч прапанавала Найбільший трапнае азначенне паняцця пісьменніцкая публіцистика - специфічная разнавіднасць публіцистикі ў целим, якаючи адрозніваецца ўзмоцненай увагай да викаристання разнастайних мастацкіх сродкаў, багаццем стилёвих падиходаў и жанравих формаў, емациянальним адлюстраваннем речаіснасці и мастацкасцю типізациі яе сутнастних з яў, асаблівим перапляценнем публіцистичних пафасаў, філігранним механізмам прагматикі, актиўнай інтеграцияй з естетичнай сістемай мастацкай творчасці аўтара, аўтабіяграфічним сінергенам, паглибленай інтертекстуальнасцю, високім філасофскім гуча, аналітичним падиходам да пазнання речаіснасці и ўменнем прадбачиць блізкія и далёкія перспективи яе развіцця [5, с. 69-70]. Аналізуючи шкірних складнік гетага азначення можна ўпеўніцца ў магчимасці викаристання яго ў дачиненні да Некатор твораў І. Шамякіна.
На мнение М. Бахціна, адрозненне мастацкай пекло публіцистичнай творчасці наступнае: Аўтар НЕ толькі бачиць и Веда ўсё тое, што бачиць и Веда шкірних герой паасобку и ўсе героі разам, но І Великому за іх, причим ен бачиць и Веда нешта таке, што ім принципова недаступна [1, с. 14].
калі пісьменнік стварае публіцистични твор, ен пазбаўлени ўсёведання, бо відав толькі тое, што ўжо змог виявіць, узнавіць, акресліць, типізаваць плиг апісанні канкретнага факту. Індивід, у реальнасці и ў літаратури, сам не відає пра сябе ўсяго. Така суб ектиўная форма падкресліваецца самої Форман текстаў, якія ми разглядаем - дзённікавия запіси. У такій формі аўтар Найбільший здольни раскриць и сябе, и герояў.
Апублікавания дзённікавия запіси І. Шамякіна маюць публіцистични характар ??- у Першів Чаргях гета неабходнасць расказаць пра сучаснікаў и сучаснае. Сам аўтар адзначае: расказ пра гетих самабитних людзей, дружбу з якімі падариў мені лёс, - таксамо своеасабліви дзённік, Хіба толькі ў дзённіку пра людзей пішаш больш лаканічна, а ў специяльних нарисах - Широкий [22, с. 6]. Кніга роздуми на апошнім перагоне складаецца з запісаў рефлексій пра сучасния падзеі и з мемуарнай часткі, якаючи розкриває аўтара і Час яго дзяцінства, маладосці, тагачасних праблем грамадства. Бясспречна, дзесяцігоддзі пасли гетия праблєми калі не актуальні, то заслугоўваюць ўвагі и даследвання як з Яви папяредняй епохі.
.3 Публіцистичния жанри
Сёння па метах и ??метадах публіцистика разгаліноўваецца на вки групи жанраў. Жанри інфармацийния (нататка, інтервію, репартаж) толькі канстатуюць факт, який не даследуючи причин падзеі. Аналітичния жанри (кареспанденция, артикул, рецензія, агляди) абавязкова змяшчаюць аналіз фактаў, сітуаций, жиццёвих назіранняў, уласна-аўтарскі роздум, виснови и абагульненні. Криху асобна знаходзяцца Мастацкая-пуліцистичния жанри (нарис, фейлетон, ЕСЕ).
У Аснова и нариса, и фельетона ляжиць аналіз, плиг гетим абодва жанри спалучаюць емоцию, вобразе, сістему моўних адзінак, якія могуць ператвараюць ласкаві публіцистични твор у белетристику. ЕСЕ - у вольнай формі Зроблено твор навукова-гістаричнага, філасофскага, публіцистичнага характар. Та ЕСЕ НЕ вистаўляецца патрабаванняў форми, а таму сістемнасць и аргументаванасць тут не абавязковия. Наадварот, есеістици ўласціви вобразнасць, афаристичнасць, суб'ектиўнасць, індивідуальная інтанация, імкненне да самааналізу, т...
