руський Падную-проСће и Бранскае княства, а пасли розгрому Мангол-татар на Сiнiх Під-дах у 1372 - КiеСћская зямля, Мазирская i Брагiнская воласцi, Чарнi-гава-Сіверська, Падольская i Валинская землi. p> Палітичная експансія Альгерд виклікала процідзеянне Вялікага княства МаскоСћскага, якое таксамо виступіла Сћ роли В«Збіральніка Ру-сіВ». Каб устараніць суперніка, війська ВКЛ тройчи - у 1368, 1370 и 1372 рр.. хадзіла на Масква, альо Сћзяць яе штурмів так и НЕ здолела. ПраСћда, Альгерд Сћдалося падпарадкаваць Смаленскае княства, на якое претендавала Масква.
Такім чинам, та 1370-х рр.. на териториі колішніх заходнепаСћдне-ва-і Сћсходнерускіх княстваСћ, а таксамо балцкіх пляменаСћ, узнікла и Сћмацавалася Магутни дзяржава - Вялікае княства ЛітоСћскае и Рускае. У яго склад увайшла велика Частка колішняй КіеСћскай Русі разам са сталіцай. У ліку шляхоСћ паширення дзяржави билі мірния и ваенния, дабрахвотния и гвалтоСћния. Як правіла, шкірна з нових зямель, Саста-піСћши частко СћпраСћленчих Функцій центральнай уладзе, захоСћвала ранейши жиццеви Сћклад.
3. Сацияльна-еканамічнае развіцце білоруських зямель
Перияд знаходжання білоруських територий у складзе ВКЛ - гета годину далейшага прагресу Сћ сельскай гаспадарци, рамястве и гандлі и развіцця феадальних адносін. Зямля паранейшаму з'яСћлялася асноСћ-ним багаццем. У межах ВКЛ вярхоСћним яе Сћладальнікам з'яСћляСћся вялікі князь - В«гаспадарВ». Усе дзяржаСћния земли падзяляліся на В«во-ласціВ» и В«гаспадарскія ДвароВ». Першия групаваліся па некалькі сіл, а даходи пекло іх ішлі на казенния патреби. Другія належалі вялікаму кня-зю и забяспечвалі патреби яго Двара. З дзяржаСћнага фонду адбиваліся вялікакняскія падараванні служиламу баярству зямель з працаваСћши-мі на іх сялянамі, якія Сћласнай зямлі НЕ мелі. У сяредзіне ХVІ ст. дзяр-жаСћни зямельни фонд разам з асабістим уладаннем князя складаСћ амаль 50%, 45% - належала свецкім, 5% - царкоСћним феадалам.
АсноСћная маса насельніцтва (Каля 95%) праживала Сћ вагомі и се-лах. Аснова гаспадаркі сялян и феадалаСћ складалі раслінаводства и жи-велагадоСћля. Развітае ворнае земляробства, заснаванае на викаристан-ні драСћляних сох з жалезнимі нарогамі, цяглай сіли коней або валоСћ, викаристанні трохполля давала Сћстойлівия Сћраджаі жита, ячменю, проса, пшаніци, аСћсу и інших збожжавих культур. Для виробок Ткані-ни и іншай прадукциі широкае распаСћсюджанне мелі пасеви ільну, пянькі, каноплі. ПеСћную частку харчових прадуктаСћ давала агародніц-тва и садаводства. p> У метах апрацоСћкі зямлі, для ваенних або транспартного патреб разводзіліся коні. Буйнарагатая живела, кози, свінні, авечкі, а таксамо хатний Птушка забяспечвалі патреби людзей у харчових прадуктах и сиравіне для виробок адзення, абутку и інш. Важливу ролю Сћ гаспадарци сельскага жихарства адигривалі паляванне, рибалоСћства, борт-ніцтва, а таксамо хатнія прамисли - Ткацтва, раместви. p> Сяляне Сћ ХІV - Першай палового ХVІ стст. звичайна називаліся В«людзьміВ», В«смердаміВ», В«мужикаміВ». Паводле приналежнасці зямлі, якой яни каристаліся, існавалі вялікакняжацкія (гаспадарскія), шля-хецкія, царкоСћния (духоСћния) сяляне. Тия, асноСћнай Форман Рент якіх з'яСћлялася даніна, називаліся даннікамі. АсноСћная маса населення м.-ніцтва Складанний з цяглих сялян, якія виконвалі галоСћним чинам ад-працовачную павіннасць на палетка уладальніка. Тая ж Частка сялян-ства, якое виконвала павіннасці Сћ виглядзе грашовага (чинш) падати-ку, Звали чиншавим.
Сялянства виконвала и дзяржаСћния павіннасці па будаСћніцтве и рамонце абарончих збудаванняСћ, дарога, мастоСћ, па перавозци грузаСћ и СЛУЖБОВИХ асобі, виплаце падаткаСћ на ваенния мети. Адзінкай падатковага абкладання вясковага насельніцтва з'яСћлялася сялянская сям'я - В«службаВ» або В«димВ», якаючи каристалася надзелам ворнай зямлі. Усе астатнія Сћгоддзі - паша, сенажаць, вадаеми и інш., а таксамо (на пеСћ-них умів з феадалам) ліс, знаходзіліся Сћ каристанні Сћсей сялянскай абшчини, якаючи СћяСћляла сабой специфічную Сацияльна адзінку, адказную за викананне павіннасцей. Менавата на яе Сћскладаліся такія павіннасці, як талак - СяСћба, збор Ураджай, нарихтоСћка сіна и інш., А таксамо гвалт (ЗГОНИ) - роботи, виклікания терміновасцю іх викати-нання - тушенне пажараСћ, будаСћніцтва дарога, мастоСћ и інш. аб'ектаСћ.
Зх годині Сћтварення ВКЛ асноСћная маса сялянства була асабіста сва-боднай. Частка яго, названа челяддзю нявольнай, фактична з'яСћлялася поСћнай уласнасцю феадала. Акрам асабіста перелогових людзей, ад-рознівалі так званих сялян-слуг (служкі, старці, війти, цівуни), якія абслугоСћвалі маентак, а таксамо прислуга (КУХАР, півавари и інш.), прамиславікі (асочнікі, бортнікі, конюхі, Рибалової, стральци), Вяскі-шия їхніх рамеснікі (кавалі, цесляри, Ганчар, калеснікі, кушняри).
ДоСћгі годину свабодния сяляне Сћ пошуках ліпших умоСћ жицця мелі магчимасць пераязджаць пекло аднаго феадала да другог. З ...
