а В»и інш. Большасць з іх захавать Сћ адносна позніх рукапісах XVII-XVIII стст., а векатория билі апублікавави фалькларистамі паводле Вусни пераказаСћ.
Сярод царкоСћна-релігійних твораСћ буйних форм віднае месца пасли Бібліі займаюць Аповесці. Некатория з іх маюць виразна апакрифічни характар. Так, наприклад, на Аснова евангельскіх паданняСћ пра Ісуса Христя яшче Сћ епоху ранняга Сяреднявечча билі створани на лацінскай мове В«Аповесць пра Трох каралеСћВ» и В«Пакути ХристяВ», якія Сћ XV ст. трапілі на Білорусь. Пераклади гзтих твораСћ на білоруську мову вилучаюцца чисціней и багаццем мови, вольнай пекло царкоСћнаславянскіх упливаСћ. Непасреднай іх криніцай, відаць, паслужиСћ, як паказваюць асобния паланізми Сћ беларускім перакладзе, польскі текст. ПраСћда, не вимикають магчимасць, што гети пераклад міг Биць Зроблено, як лічиСћ Я. Карскі (Карський Є.Ф. Праці з білоруському та іншим слов'янським мовам. М., 1962. С. 288.), И з лацінскага аригінала.
У В«Аповесці пра Трох каралеСћ В»апавядаецца пра з'яСћленне на світ плиг незвичайних абставінах у Горадзе Віфлееме, што Сћ Палесціне, бога-Чалавек Ісуса Христя, нарадженне якога було прадказана прарокамі. ДаведаСћшися пра гета, вки Сћсходнія Цари-язичнікі Мельхіер, Бальтазар и Яспер дзівосним чинам здзяйсняюць Першай хадженне Сћ В«святу зямляВ», наведваюць нованароджанага и падносяць яму палі падарункі. ВярнуСћшися на радзіму, яни з цягам годині принялі хришченне, актиСћна садзейнічалі хрисціянізациі сваіх краін и памерлі Сћ глибокай старасці як благаверния.
Вядомая легендарна гістория пакутніцкай смерці прапаведніка Ісуса Христя викладзена Сћ Аповесці В«Пакути ХристяВ» (В«Страсті ХристовіВ»). АсноСћнай літаратурнай криніцай твора паслужила апакрифічнае Евангелле Мікодима, дзе гетая легенда розкрита болипой падрабязна, чим у кананічних евангеллях. ГалоСћнага героя па-здрадніцку видаСћ за 30 сяребранікаСћ яго вучань Юда мясцовим уладам и па патрабаванні раз'юшанага натоСћпу яго распялі як злачинцу на Крижі салдати Пілата, римскага намесніка Сћ Ерусаліме. Ен, син божи, усьо ведаСћ и Сћсе міг, міг легка абараніцца пекло будь напасці, альо свядома аддаСћ сябе на здзек и пакути, гераічна ахвяраваСћ сваім жиццем дзеля збавення Сћсяго чалавецтва, як тлумачицца Сћ Бібліі. Ярка, драматична напружанае апісанне гета узнеслай трагедиі рабіла на сяредневякових читачоСћ, якія верилі Сћ гістаричную сапраСћднасць евангельскіх паданняСћ пра Христя, надзвичай моцнае Сћражанне и виклікала Сћ іх глибокія емациянальния пераживанні.
Дзве невялікія релігійния Аповесці билі перакладзени Сћ Першай палового XVI ст. на білоруську мову з чешскай - В«Сказання пра Сівілу-прарочицуВ» и В«кніга пра ТаСћдала-лицар В». У Першай з іх, заснаванай на біблейскіх и апакрифічних апавяданнях, расказваецца пра жанчину Сівілу, якаючи була В«вельми мудра, іже в зірках многия речі в майбутніх промовах Провидів В», пра яе сустречу з царом Саламон и своеасаблівае іх спаборніцтва Сћ мудрасці, а таксамо викладаюцца яе прадказанні пра нарадженне богачалавека Ісуса Христя, канец світлу и інш.
Апісанне падарожжа души галоСћнага героя па замагільним Свеце Складанний Аснова сюжета В«Кнігі пра ТаСћдала-лицарВ». Калі з перапою Лицар на вки Дні страціСћ притомнасць, яго душа за гети годину пабила Сћ пеклі и РАІ І, пакаяСћшися, вярнулася на зямля. Такім дзівосним чинам грешни герой биСћ перавихавани и стаСћ на праведні шлях жицця.
У 1637 у Куцейне (ля Орши) була надрукавана «óстория жицця Варлаама и ІасафаВ», перакладзеная са стараславянскай на білоруську мову манахамі мясцовага праваслаСћнага монастир. Сюжет гета жиційнай Аповесці, типовага помніка царкоСћна-релігійнай белетристикі, узнік у Індиі, пасли Сћ працесе доСћгага битавання биСћ сур'езна перапрацавани и дапоСћнени Сћ адпаведнасці з ідейнимі канцепциямі хрисціянства. Павучальная гістория індийскага царевіча Іасафа, Які насуперак усім перашкодам приняСћ хрисціянства, пакінуСћши віру сваіх продкаСћ, и яго духоСћнага настаСћніка пустельніка Варлаама призначалася В«для втіхи і користі християнської В», для Сћмацавання хрисціянскага веравучення. Беларускі друкавани пераклад «óсториі жицця Варлаама и ІасафаВ» паслужиСћ непасреднай криніцай рускаго, видадзенага Сћ 1680 у Масквє.
У ліку Найбільший папулярних твораСћ царкоСћна-релігійнай літаратури билі Сћ даСћнія годинник павучальния гісториі жицця хрисціянскіх герояСћ, признаних царквою святимі за розния Сћчинкі и падзвіжніцтва Сћ імя хрисціянскай віри. Сярод гетих релігійних фанатикаСћ, дзівакоСћ-аскетаСћ и пакутнікаСћ, што виклікаюць у нас сення НЕ столькі захапленне, колькі спачуванне, билі и висакародния людзі, якія привабліваюць палею мужнасцю, метаімкненасцю, нязломнаю сілай Волі, самаахвярним імкненнем аддаць усьо, Надав палі жицце, дзеля вялікай ідеі. Ствареннем и распаСћсюджаннем жицій святих старанна Займаюсь духавенства, якое прикладам ідеалізаваних герояСћ імкнулася Сћ патребним кірунку Сћздзейнічаць на р...
