озум и серци веруючих, сцвердзіць хрисціянскія ідеали.
Хоць агіяграфічни жанр не атримаСћ у Вялікім княстве ЛітоСћскім прикметнага развіцця, аднако у XV-XVII стст. ен яшче каристаСћся на Беларусі значнай папулярнасцю. Мастацкія біяграфіі шматлікіх хрисціянскіх герояСћ, сярод якіх билі и жиціі мясцових, старажитнарускіх святих (Барис и Гліба, Феадосія Пячорскага и інш.), перапісваліся и размнажаліся Сћ різни зборніках релііійнага характар. Яни складаліся спачатку пераважна на царкоСћнаславянскай, а пазней и на польскай мове. Першия пераклади помнікаСћ жиційнай літаратури на старабеларускую мову з'явіліся дзесьці Сћ інший палового XV ст.
Адним з Найбільший ранніх білоруських перакладаСћ твораСћ аііяграфічнага жанру було В«Жицце Аляксея В», якое разам зВ« Аповесцю пра Трох каралеСћ В»иВ« Пакутамі Христя В» захавать Сћ рукапісним зборніку канца XV ​​ст. Сюжет жиція нескладани. Син багатіїв римлян Аляксєй, пранікнуСћшися віра у Бога и хрисціянскія ідеали, кідае сваіх бацькоСћ, Малад Жонка и випраСћляецца Сћ падарожжа на Блізкі Усход. ПражиСћши шмат гадоСћ у Сіриі аскетам-падзвіжнікам, Аляксєй як жабрак-пілігрим вяртаецца дамоСћ. Семнаццаць гадоСћ ен правеСћ у рідним будинку не пазнани бацькамі, якія толькі пасли яго смерці Сћ роспачи даведваюцца, што гета биСћ іх син. Займальни сюжет, напружани драматизм дзеяння, високія духоСћния якасці галоСћнага героя, яго мужнасць и самаахвярнасць, агульни лірични тон апавядання садзейнічалі широкай папулярнасці В«Жицця АляксеяВ» сярод хрисціянскіх народаСћ.
У 1579 у Вільні вийшаСћ на польскай мове вялікі зборнік В«Жицці святихВ», складзени Пятра Скарга. У гета кнізе змешчана вище названих чатирохсот апавяданняСћ и невялікіх аповесцей пра жицце хрисціянскіх святих, размешчаних, як и Сћ старажитнарускіх чеццях мінеях, па місцях року. Цели натоСћп різни герояСћ праходзіць Перад читачом - Пекло біблейскіх Адама и Єви да реальних гістаричних асобі XV-XVI стст. Тут першия прарокі и хрисціянскія апостали, папи и В«айци царквиВ», біскупи и радавия манахі-падзвіжнікі, каралі и каралеви, місіянери и заснавальнікі каталіцкіх орденаСћ, змагари супраць язичніцтва и Єрасов, пакутнікі и аскети и іншия незвичайния героі, якія, паводле признання хрисціянскай царкви, заслужилі Назву свят і адпаведна СћшаноСћваліся. Цікавасць на білоруських землях да гетага зборніка жицій падтримлівалася дзвюма акалічнасцямі. Па-Першай, значная частка тагачаснага насельніцтва Беларусі, асабліва яе Найбільший адукавания слаі, феадали и інтелігенция, була каталіцкага веравизнання. Па-інше, у кнізе П. Скаргі билі змешчани и жиццяпіси мясцових польскіх и літоСћска-білоруських святих каталіцкай царкви, наприклад польскага місіянера XIII ст. Яцка (інакш Іакінфа), Які падарожнічаСћ па Русі. Мікола ГусоСћскі присвяціСћ яму целую паему на лацінскай мове. У больш позніх виданні В«ЖиццяСћ святихВ» можна було прачитаць таксамо каталіцкую версию біяграфіі вядомага релігійнага фанатика XVII ст., В«ДушахватаВ» Іясафата Кунцевіча, Які Сћ 1623 биСћ пакаран смерцю паСћстаСћшимі віцяблянамі. Найбільший поСћни Беларускі пераклад В«ЖиццяСћ святихВ» биСћ Зроблено Сћ інший палового XVII ст., відаць, у Магілеве Сћ праваслаСћним асяроддзі. Ен налічвае 141 жиціе, текст якіх перададзени вельмі блізка да польскага аригінала. Са аборніка П. Скаргі билі обрані розчини пра Найбільший вядомих и аСћтаритетних хрисціянскіх святих, признаних и праваслаСћнай царквою.
Своеасаблівим відам пісьменства, блізкім паводле свойого характар ​​да царкоСћна-релігійнай літаратури, билі Сћ даСћнія годинник розния природазнаСћчия, астралагічния, філасофскія зборнікі. У XV-XVII стст. на Беларусі читаліся, перапісваліся и перакладаліся В«Загадкі цара ДавидаВ», В«Таємна таємних, або Аристоцелеви варотиВ», В«ШасцікрилВ», В«ЛапатачнікВ», В«ЛуцидарийВ» и іншия кнігі. У іх адлюстравани раннесяредневяковия, вельмі наіСћния и шмат у чим памилковия СћяСћленні пра акаляючи світло, природу и Чалавек. Асобае месца сярод зборнікаСћ займаюць кітаби - кнігі, пісания беларускімі татарамі па-беларуску, альо арабскім пісьмом.
творити, перакладзения на білоруську мову, складалі толькі невялікую частко таго агромністага фонду пераважна іншаземнага па паходжанні царкоСћна-релігійнага пісьменства, што битавала на Беларусі Сћ епоху феадалізму. АсноСћную ж яго масу складалі розчини на царкоСћнаславянскай, лацінскай и польскай мовах, якія па традициі билі на білоруських землях мовамі богаслуження и кананічнай хрисціянскай літаратури. Гетая шматмоСћная царкоСћна-релігійная літаратура распаСћсюджвалася як рукапісним, так и друкарскім спосабам, и крейди Сћ свою годину чималі спро у читачоСћ.
2. Свєцко літаратура
Вельмі цікавую и важливу частко білоруський перакладной літаратури складаюць розчини, якія битавалі пераважна Сћ свецкім асяроддзі. Хоць Свєцко літаратура не така разнастайная и багатая Сћ жанравих адносінах, як царкоСћна-релігійная, аднако яна вельмі значн...
