авек. Апавяданне, у якім няма ніводнага диялогу, тримаецца на Сћнутраним драматизме. З'яСћляюцца Сћ Аповесці и дзеючия асобі - Краг, дзяСћчина Агу, хлопчик Ра, хоць у тієї годину Чалавек, член гурту, яшче НЕ вилучаСћ сябе з навакольнай природи и асяроддзя. Для абвастрення читацкай увагі аСћтар викаристоСћвае елементи пригодніцтва, таямнічия и загадкавия загалоСћкі раздзелаСћ, казачни зачин, Які Надал апісанню Калар сівой даСћніни: В«Гета було даСћно-даСћно ... Можа мільен гадоСћ тому В». p> Аповесць В«Чалавек ідзеВ» накресліла, такім чинам, тую тенденцию спалучення пазнавальнасці и пригодніцтва, якую МаСћр развіСћ потим у Наступний сваіх аповесцях и Сћ Рамані В«АмокВ» (1930). У кантексце ж усей дзіцячай літаратури 20-х гадоСћ аповесць падключалася да тих навукова-мастацкіх твораСћ, якія стварилі приблізна Сћ гети годину В. Біянкі, У. ОбручаСћ, А. ФармозаСћ, Б. ЖиткоСћ, У. АрсеньеСћ, а пазней М. Ільін у рускай літаратури. МаСћр на многа гадоСћ апяредзіСћ з'яСћленне кнігі М. Ільіна и А. Сегал В«Як Чалавек зрабіСћся веліканамВ» (1940), дерло Частка якой - таксамо пра жицце першабитнага Чалавек - блізкая па духу Аповесці білоруського пісьменніка СћслаСћленнем Чалавек-пераможци, пераСћтваральніка світлу.
встежити за В«падарожжамВ» у глибіню вякоСћ пачаліся В«падарожжиВ» МаСћра па вялікай Карцев світла, далека за межамі роднаВ краіни - на вогненним зямля и Нову Гвінею, у Інданезію, Кітай, Цейлон и чароСћни Неапаль. Адна за адной виходзяць у 1928 Аповесці так званага майн-ридаСћскага циклу: В«У краіне райскай птушкіВ» (1926), В«Син вадиВ» (1927), дзе аСћтар виступаю як абаронца правоСћ каланіяльних и перелогових народаСћ, як паСћнамоцни прадстаСћнік шматпакутних абаригенаСћ ПаСћночна-Заходняй Африкі и наогул усіх пригнечаних В«каляровихВ» туземцаСћ. У сувязі са зместам гетих твораСћ адкрилася и загадка аСћтарскага псеСћданіма: ен сімвалічна Сћбірае Сћ сябе як нациянальную своеасаблівасць творці, так и непадробни, реальни яго інтернацияналізм. ЗахаваСћши палі сапраСћднае імя Сћ Першай частци псеСћданіма, аСћтар недвухсенсоСћна нагадваСћ, што ен - син білоруський зямлі, шчодра надзелени пачуццем супераживання, здольнасцю пранікацца інтаресамі и клопатамі, смутки и радасцю працоСћнага Чалавек світлу.
Аповесці В«У краіне райскай птушкі В»иВ« Син вади В», апавяданні, напісания Сћ гети годину, аб'ядноСћваюцца аСћтарскім імкненнем - у духу Лепша традиций класічнай пригодніцкай літаратури - Абвергнуць распаСћсюджанае СћяСћленне аб тубільців, дзецях природи, як аб криважерних людаедах, пазбаСћлених елементарних чалавечих пачуццяСћ, людзях другог гатунку. В«Ва Сћсіх кнігах, - зазначалось пісьменнік, - яни апісваюцца як В«ЗвяриВ», якія толькі и думаюць аб критим, каб з'есці Белага. А Сћжо такіх чалавечих якасцей, як дабрата, удзячнасць, вернасць, Сумленний, у іх ніби и не буває. Большасць еСћрапейцаСћ Надав цяпер так думати В». Разам з критим МаСћр биСћ пазбаСћлени и інший крайнасці, калі адсталия Пляма, іх лад жицця рамантизуюцца, калі замоСћчваюцца іх дзікія норави и звичкі, іх цемния вераванні - усьо тое, што гістарична абумоСћлена цяжкімі Сћмовамі жицця, жорсткай палітикай каланізатараСћ.
У Аповесці В«У краіне райскай птушкі В»дзеянне адбиваецца на Нова Гвінеі, на тих астравах Ціхага акіяна, на якіх пабиваСћ видатни падарожнік І вучони Міклуха-Маклай, апантани заступнік мясцових жихароСћ-папуасаСћ. Яго мемуарамі и каристаСћся пісьменнік, апавядаючи аб жицці-бицці туземнага насельніцтва. I хаця многія звесткі, приведзения Міклухам-Маклаєм, часткова Сћжо НЕ адпавядалі реальнасці, бо змянілася шмат у чим битавая АСНОВА, на якой пляцецца канва апавядання, важлива тое, што МаСћр НЕ дапускаСћ и думкі аб духоСћнай непаСћнаценнасці туземцаСћ Надав плиг тих з'яву адсталасці, якія зафіксаваСћ у іх Міклуха-Маклай и Сћ слід за ім Беларускі пісьменнік. Аповесць пабудавана на адкрита Сацияльна канфлікце, на кантрастнай абмалеСћци двох варагуючих СІЛ - падняволених и гаспадароСћ-каланізаратаСћ. Альо гета варожае процістаянне НЕ даведзена да абсалюта (як тое прадпісвалася афіцийнай ідеалогіяй), яно падсвечваецца гуманістичним пачуццем, што ідзе менавіта ад падняволених и пригнечаних, змякчаючи вострое канфлікт. У Аповесці В«У краіне райскай птушкіВ» Сћжо визначиліся асноСћния асаблівасці Мастацкай манери Я. МаСћра-пригодніка, Які здолеСћ паспяхова акумуліраваць у сабе живатворную енергію традиций заходняй пригодніцкай класікі. Ми знаходзім тут характерния для яе приеми: загадкавасць и таямнічасць, напружанасць дзеяння, часту змена сітуаций (небяспека и яе пераадоленне), кульмінацийна-драматичния моматни, прием ретраспекциі (для разрадкі напружанасці и висвятлення загадкавих здаренняСћ). Приеми пригодніцтва спалучаюцца з викаристаннем багатага пазнавальнага материялу: аСћтар насичае апавяданне вялікай колькасцю канкретних апісанняСћ живельнага и расліннага світлу краіни, дзе адбиваецца дзеянне, и гета стварае адчуванне нявидуманай Мастацкай реальнасці и разам з критим адпа...
