ацию. У сувязі з гетим заканамернасці словаСћтварення, лексіка-генетичния, лексіка-граматичния, лексіка-семантичния и іншия працеси характаризуюцца Сћ терміналогіі пеСћнай специфікай, причим сама гета специфіка Сћ кожнай нациянальнай мове вияСћляецца па-свойму.
Такім чинам, виказванні, што терміни - гета тия ж словами, справядлівае толькі на СћзроСћні агульнага падиходу да вирашення праблєми аб уключенні або неСћключенні терміналогіі Сћ сістему мови.
Такі агульни падиход да визначення сутнасці терміна апраСћдани и неабходни для визначення теаретичних принципаСћ характаристикі статусом термінаСћ як пеСћних знакаСћ. Аднако ен не вимикають неабходнасці Сћлічваць специфіку терміна, якаючи заключаецца Сћ критим, што гета слова (або словазлученне) са специяльна-абумоСћленим характар дефінітиСћнасці, сістемнасці, адназначнасці Сћ складзе Сћпарадкаванай терміналагічнай сістеми, звязане з асаблівасцямі сістеми навукових, технічних, мастацкіх и інших паняццяСћ.
Сутнасць другог, принципова іншага падиходу да визначення месца терміналогіі Сћ лексічнай сістеме мови, заключаецца Сћтим, што «ў агульнай мове няма термінаСћ як моСћних знакаСћ, регламентаваних режимам іншай семіятичнай сістеми, есць словами, якія з'яСћляюцца па паходжанні термінамі В»(Толікіна, 1970, 63), што азначае вилученне терміналогіі за межи лексічнай сістеми агульналітаратурнай мови. Паколькі Сћ виніку такогого падиходу терміналогія вилучаецца за межи агульналітаратурнай лексікі, то лагічна з'яСћляецца як би магчимасць и неабходнасць яе В«самастойнагаВ» Сћзнікнення и развіцця, незалежна ад стану развіцця лексічнай, словаСћтваральнай, граматичнай и лексіка-семантичнай сістеми мови. Така В«самастойнасцьВ», у палю Чарга, дапускае магчимасць сітуациі, калі мова з развітай лексічнай, словаСћтваральнай, граматичнай, лексіка-семантичнай сістемамі НЕ здольна виконваць функциі перадачи и захоСћвання навукова-технічнай інфармациі. У приватнасці, на некатора нарадах па вань функциянавання и развіцця нациянальних моСћ у годинник билога СРСР даводзілася годинах чуць пекло удзельнікаСћ (мала знаних Надав з існаваннем традиций викаристання білоруський мови Сћ навучанні) аб критим, што цяжка Сћявіць, як можна перадаць навукова-технічния паняцці Сћ білоруський терміналогіі. На вялікі шкода, такія виказванні даводзіцца калі-нікалі чуць и сення. Развітасць сістеми мови плиг гетим як би и НЕ примаецца Сћ разлік.
Приведзенае вишей виказванне аб критим, што «ў агульнай мове няма термінаСћ як моСћних знакаСћ, а есць словами, якія з'яСћляюцца па паходжанні термінамі В», можна признаць слушнимі толькі Сћ дачиненні да характаристикі термінаСћ як елементаСћ, знакаСћ пеСћнай терміналагічнай сістеми, у якой яни толькі и здольни виконваць палю намінатиСћную функция ці функция вираження пеСћнага паняцця, адним словами, толькі Сћ дачиненні да функциянальнай характаристикі термінаСћ. Яно ні Сћ якой заходи не Висловлюємо генетичную характаристику термінаСћ, криніц, спосабаСћ и сродкаСћ іх моСћнага афармлення.
НепариСћная сувязь нациянальнай терміналогіі з адпаведнай МОВА виразна наглядаецца на материяле білоруський мови, причим як у гістаричним аспекце, так и на сучасности етапі яе развіцця.
Як вядома, терміналагічная лексіка старабеларускай мови XIV - Першай палового XVII стагоддзяСћ развівалася и функциянавала вельмі актиСћна Сћ сувязі з викаристаннем яе ва Сћсіх сферах дзяржаСћнай, гаспадарчай, грамадскай, культурна-асветніцкай и іншай дзейнасці, паколькі юридична и фактична старажитная беларуская мова була Сћ тій годину дзяржаСћнай МОВА Вялікага княства ЛітоСћскага. У виніку Сћ їй була випрацавана багатая и разгалінаваная сістема терміналагічних сродкаСћ, якаючи адлюстроСћвала асноСћния напрамкі гаспадарчага, грамадскага, культурна-навуковага жицця: грамадска-палітичная и юридичная, сельскагаспадарчая, промиславая (Терміналагічная лексіка промислаСћ), гандлевая, вайсковая, а таксамо мовазнаСћчая, математичная, астранамічная и інш.
У приватнасці, фарміраванне грамадска-палітичнай и юридичнай старажитнай білоруський лексікі було Найбільший раннім и інтенсіСћним у виніку яе викаристання Сћ дзяржаСћних, суднових установах, у знешніх дзяржаСћних и гандлевих сувязях Вялікага княства ЛітоСћскага. АктиСћнае фарміраванне гандлевай старажитнай білоруський лексікі адбивалася з XV стагоддзя разам з бурхливим развіццем гарадоСћ з іх рамеснай и гандлевай дзейнасцю, узнікненнем буйних мясцових ринкаСћ, центрамі якіх билі Мінск (па-тагачаснаму Менск, Менеск, дзе виразна прасочваецца етималогія Назв, непасредна звязане з виключнай Роля горада Сћ гандлева-еканамічних сувязях) Брест, Віцебск. Гандлевая терміналогія расширалася и пад відпливаючи знешняга Гандль гарадоСћ Вялікага княства ЛітоСћскага з растучимі гарадамі Рускай дзяржави, а пасли розгрому ТеСћтонскага ордена - з Захадите, праз Прибалтику, причим афіцийнае афармленне гандлевих сувязей ажиццяСћлялася на білоруський мове. Вайсковая терміналогія стараж...
