р.. XIX - пачатку XX ст., - Значний Менш.
Такім чинам, міжканфесійния адносіни ў Беларусі ў інший палового XIX - пачатку XX ст. з'яўляюцца складовай часткай айчиннай гісториі. Іх уплиў адчуваецца практична ва ўсіх сферах грамадскага жицця: палітици, ідеалогіі, культури и інш. Узаемаадносіни канфесій, дерло чинам сноўних хрисціянскіх (праваслаўнай и каталіцкай), аказалі прикметни ўплиў на етнічния працеси ў регіене, на фармаванне білоруський нациі.
Актуальнасць даследавання складаецца ў викаристанні нових падиходаў у асвятленне канфесійнай гісториі Беларусi в іншої палового XIX - пачатку XX ст.
Мета ПРАЦІ : раскрицце праблєми культавага будаунiцтва у Беларусi в іншої палового XIX - пачатку XX ст.
завданням ПРАЦІ :
раскриць праблему канфессiйнай сiтуация на Беларусi в іншої палового XIX - пачатку XX ст.;
канфесіянальная гістория беларусь
Даць характаристику канфесiйнаму заканадауству у дачиненнi да культавага будаунiцтва;
паказаць становiшча на Беларусi в іншої палового XIX - пачатку XX ст. у будаунiцтве різни культавих будинкау.
плиг вирашенні пастаўлених завдань для дасягнення мети ПРАЦІ ўживаліся як агульнанавуковия, так и частнонаучние Метад даследавання : Метад емпіричнай апрацоўкі Дані відсутні, сістемна-структурні Метад, Метад параўнальнага АНАЛІЗУ.
1. Криніци и гістариягрифія
Даследаванне праблем канфессіанальнага жицця и культавага будаўніцтва на Беларусі ін палового XIX - пачатку XIX ст. вялося некалькімі пакаленнямі айчинних и замежних даследчикаў. Значний пласт робіт належиць даревалюцийним гісторикам, пісьменнікам, публіцистам. У сяредзіне - др. палового XIX ст. питанні гісториі Беларусі закраналі ў сваіх гістаричних Працюю С.М. Салаўеў, В.В. Ключеўскі, М.І. Кастамараў. Дваранска-клерикальная гістарияграфія разглядала працеси, адбиваўшияся ў праваслаўнай, каталіцкай церквах, грамадска-палітичним и культурним жицці Беларусі з пунктом гледжання теориі аб асвабаджальнай місіі царскай Расіі и аб'яднання Трох галін рускаго народу - рускаго, білоруського и ўкраінскага.
Найбільший виразна адмоўния Риси такогого падиходу адражани ў даследаванні П.Д. Брянцева «Гістория Літоўскай дзяржави з найстаражитних часоў» (1889 р.). Аўтар імкнуўся паказаць сприяльни ўплиў на ліс Заходняга краю ўсяго праваслаўнага и рускаго и негатиўнае, пагібельнае - каталіцкага и польскага.
Тади ж беларуская праблематика атримала широкае асвятленне ў расійскай периядичним друку. Прадстаўнікі афіцийнага клерікальнага и дваранскага напрамкаў прапагандавалі ідеі вялікадзяржаўнага и манархічнага характар ??аб справядлівасці и законнасці дзяржаўнага аб'яднання білоруських губерняў з Расіяй, таму и паўстання 1830-1831 и 1863-64 рр.. разглядалі як бунт польскіх памешчикаў. Такіх поглядаў притримліваўся редактар?? " Весніка Заходняй Расеі, Які з 1862 видаваўся ў Вільні, гісторик и археолаг К.А. Гаворскі. Па дадзенай теме ен апублікаваў шмат важливих дакументаў, аригінали якіх билі згубления. З гетага ж пункту гледжання разглядаліся и питанні становішча каталіцкай царкви Беларусі. Для сучаснага даследчика шматлікая літаратура XIX - пачатку XX с...
