рмавання капіталістичних адносін павольней па причине панавання паншчиннай сістеми. Сяляне критим годинах складалі 90% усяго насельніцтва Беларусі - 70% сялян билі абшарніцкімі, 19% - так званимі казеннимі (ДзяржаСћнимі). Астатнія намінальна приналежалі дзяржаве, альо знаходзіліся Сћ "Арендзе" Сћ дваран и службоСћцаСћ.97% сялянскіх гаспадарак знаходзіліся на паншчине, якаючи дасягала 6 Чалавек-дзен у тидзень з сялянскай гаспадаркі. Павялічиліся норми тоСћк, гвалтоСћ и інших прац. Шматлікія памешчикі аддавалі сваіх сялян па кантракце падрадчикамі на будаСћнічия и дарожния ПРАЦІ. Плата за іх працю взяти даставалася звичайна памешчику. У сялянскім землекаристанні билі регіянальния адрозненні. На захадзе и Сћ центри яно було подвірні, на Сћсходзе - пераважна супольним.
У сялянскім асяроддзі азначіт маемасна-Сацияльна диференцияция. Фармавалася еканамічна-Сћстойлівая група дужих гаспадарак, якія викаристоСћвалі працю взяти аднавяскоСћцаСћ.
Та 50-их гадоСћ XIX ст. працес розпаду феадальна-пригонніцкай сістеми перайшоСћ у становішча кризісу. Яго паказчикам з'явілася скараченне приросту насельніцтва, спусташенне сялянскай гаспадаркі, заняпад абшарніцкіх маенткаСћ. Пасеви хліба Сћ 50-і рр.. скараціліся Сћ параСћнанні з дерло дзесяцігоддзем XIX ст. у 1,4 разу. Ураджайнасць Зменшіть Сћ апошнім дзесяцігоддзі Перад реформай на 24 - 42% адносна да пачатку XIX ст. Резка павялічиліся нядоімкі па дзяржаСћних падатках и плацяжам. Так 1856 яни склалі 8 млн. рублеСћ. Периядична паСћтараліся неСћрадлівия гади. За 1820 - 1850 рр.. у Віцебскай и МагілеСћскай Губернії іх було дзесяць. Так 1859 у пяці білоруських губерній каля 60% пригонних сялян билі закладзени іх уладальнікамі.
Паказчикам нарастальнага кризісу Сацияльна-еканамічнай сістеми биСћ сялянскі рух. У Першай треці XIX ст. адбилося Сорак шесць буйних сялянскіх хваляванняСћ, в іншої треці - больш за 90. Сацияльния супяречнасці абвастраліся нациянальна-релігійнай варожасцю паміж сялянамі и абшарнікамі. Сацияльна напружанасць узмацнялася антисамадзяржаСћнай агітацияй, якую вялі сярод насельніцтви демакратична наладжания прадстаСћнікі шляхти. З їй залагодить Сћшчильную сутикнуліся плиг Сћціхамірванні Сћ 40-е гади виступаСћ сялян у маентку Смаргонь Віленскай губерні. Маштаби и зацятасць сялянскай барацьби вимусілі Сћлада Сћводзіць вайсковия каманди, праводзіць екзекуциі. У 1855 у сувязі са скараченнем надзелаСћ и павеліченнем падаткаСћ спрабавалі дамагчися визвалення пекло пригоннай залежнасці сяляне Нясвіжскай ардинациі РадзівілаСћ. У 1856 на Сћціхамірванне хвалявання Сћ гомельскім маентку князя Паскевіча було накіравана два баталіях салдатаСћ. Усьо гета вимусіла царизм праводзіць на териториі Беларусі больш гнуткую Сацияльна-еканамічную палітику и прадпримаць визначания крокі па рашенні аграрнага вань.
Па рашенні Сћрада Сћ 1839 у заходніх Губернії пача реформа сярод дзяржаСћних сялян. Ініциятарам и асноСћним правадиром реформи стаСћ міністр дзяржаСћних маемасцяСћ Расіі граф П.Д. КісялеСћ.28 Снігові 1839 билі падпісани Сћкази пра нову сістему кіраСћніцтва и люстрациі дзяржаСћних маенткаСћ у заходніх губернії. Указ прадугледжваСћ падрабязнае апісанне маенткаСћ, стваренне органаСћ кіравання ІМІ, перагляд зямельних надзелаСћ и павіннасцяСћ сялян. У виніку павіннасці паменшиліся на 30 - 35% на захадзе Беларусі и на 62 - 65% - на Сћсходзе. Пазней усьо дзяржаСћния сяляне билі перакладзени на чинш, спинялася практика решти іх у аренду. На месцев ствараліся вибарния сялянскія органи самакіравання, якім давяралася рашенне гаспадарчих, адміністрацийних и суднових спраСћ. КіраСћнікам маенткамі забаранялася Сћживаць да сялян фізічния пакаранні.
Зх Мета паслаблення кризісу пригонніцкіх адносін у абшарніцкай весци Сћрад пайшоСћ на правядзенне інвентарнай реформи, пачатак якой паклаСћ указ 15 красавіка 1844 Сутнасць яе зводзілася да регулявання памераСћ надзелаСћ и фіксациі павіннасцяСћ пригонних сялян. Гетим займаліся губернскія інвентарния камітети з дзяржаСћних службоСћцаСћ и прадстаСћнікоСћ дваранства. Абавязковия інвентари билі Сћведзени ва Сћсіх маентках Заходняй, Центральнай І, часткова, Усходняй Беларусі. Реформа сустрела супраціСћленне памешчикаСћ. Улада некалькі разоСћ змянялі падиходи плиг яе ажиццяСћленні, таму яна зацягнулася да 1857 Нягледзячи на пригонную абмежаванасць, непаслядоСћнасць и незавершанасць реформа ставіла мяжу Сћлади памешчикаСћ и адкривала визначания легальния магчимасці сялянам для адстойвання сваіх інтаресаСћ. У целим реформи 40 - 50 - х рр.. НЕ закраналі асноСћ феадальних парадкаСћ.
2) ДзяржаСћния сяляне
ДзяржаСћния сяляне - Адмисловае саслоСће Сћ XVIII - Першай палового XIX стагоддзі Сћ Расіі, колькасць якога Сћ асобния перияди даходзіла да палового земляробчага насельніцтва краіни. У адрозненне пекло памешчицкіх сялян яни лічиліся асабіста вольнимі, хоць и примацаванимі да зямлі.
ДзяржаСћния сяляне билі аформлени Сћка...
