палею сям »І, займацца працай, якая мела на ўвазе якія-небудзь непасредния кантакте з прадстаўнікамі мужчинскага підлозі, не дапушчалася сумеснае навучанне ў школах дзяўчинак и хлопчикаў. Знаемстви для стварення сям «і, як и далейшия спатканні, адбиваліся плиг непасредним удзеле специяльнага Чалавек ў абшчине, якога звалі шадхен. Акрам таго, сама абшчина загадзя турбавалася, каб у дзяўчин з бідних яурейскіх сем »яў напяредадні іх вяселляў билі гріш на пасаг. Для яуейскай абшчини Беларусі таго годині було звичайнай з'явай, калі дзяўчини виходзілі заміж, пачинальна з 15 гадоў, а хлопчикі жаніліся, пачинальна з 16 гадоў.
З цягам годині паширеў пералік прафесій, якія Сталі традицийнимі для яуреяў білоруських мястечак. Асабліва вялікімі темпамі яўреі пачалі асвойваць такія прафесіі, як кравец, Кушнер, швець, гадзіннікави майстар, пячнік, Каваль, милавар, цирульнік. Па перапісе насельніцтва ў 1897 Годзе ў Расійскай імпериі праживала 5189401 яуреяў, што Складанний приблізна 4,5% усяго насельніцтва Расіі. З іх 3943653 яурея, м. зн.75% усяго яурейскага насельніцтва праживала на териториі Беларусі, Літви и усходняй Польшчи.
Агульная колькасць яуреяў ў Беларусі пастаянна РАСЛІТ. Калі ў пачатку 60-х гадоў тут праживалі 463217 яуреяў, то ў канц 90-х гадоў, па Дані відсутні перапісу 1897 - 1.209.845. больш за ўсе яуреяў було ў Гарад и мястечках Гродзенскай и Мінскай губерняў. Узаемаадносіни ўрада и яуреяў Цесна звязана билі з стаўленнем ўрада да яуреяўскага насельніцтва, якое лічила ішдаізм палею нациянальнай релігіяй. [37, с.265].
У некатора білоруських Гарад колькасць яўрейскага насельніцтва перавишала 50% пекло агульнага насельніцтва горада. Так, наприклад, у Бресце праживала 30260, што Складанний 65% насельніцтва, Гродна - 22684 (48%), у Менському - 47562 (52%), Пінску - 21065 (74%), Слуцьку - 10264 (77% ), Магілеве - 21547 (50%), Гомелі - 20 385 (55%). [37, с.265-266]
На территориі білоруських зямель пачинаючи з XIV ст. пачалі праживаць прадстаўнікі мусульманскай віри. Каля палового білоруських мусульман складаюць татари: мясцовия - Беларускія, а таксамо волга-уральскія, сібірскія и кримскія. У 1847 колькасць татар-мусульман у Мінскай, Віленскай, Ковенскай, Гродзенскай губернії Складанний 12680 Чалавек. Узніклі Нови центри мусульман у Паўночнай Беларусі - у Відзах, Докшицах, Глибокім, Мядзеле. Колькасць татар-мусульман у Мінскай, Віленскай, Ковенскай, Гродзенскай и Валинскай губернії паводле перапісу 1897 склалось 13877 Чалавек. Для тутейших татар-мусульман биў характерни високі адукацийни ўзровень. У брашури «Рускае мусульманства» (1881) кримсько-татарскі асветнік І. Гаспринскі адзначаў, што" літоўскія татари - найлепшия татари Расіі и стаяць на чале мусульманства па культури и адукаванасці. [37, с.270].
У заходніх губернії на працягу ўсяго ХIХ ст.- Пачатку ХХ ст. усьо мули билі з дваранскага саслоўя. Яни знаходзіліся на ўтриманні сваіх прихаджан. Некатория приходи рабілі СПРОБА дамовіцца, каб іх мули атримлівалі гріш з казни. Так, наприклад, у ліпені 1882 гета зрабілі прихаджане Асмолаўскай саборнай мячеці, мативуючи прашенне критим, што ў військах, што билі раскватаравани на іх териториі, билі мусульмани з інших губерняў, якія звярталіся да мули, або яго виклікалі да іх, што мляво да непрадбачаних видаткаў. На што Мінскае губернскае праўленне наворожила, што ў адпаведнасці з арт.1198 и 1...
