203 Таўричаскае магаметанскае духоўнае праўленне клапоціцца аб пристойним ўтриманні мячецей и галоўним сродкам для гетага служилі нерухомости маемасць (вакуфи) i грашовия капітали, якія знаходзіліся ў падпарадкаванні духоўнага праўлення.
Татари заходніх губерняў, адасобления на працягу стагоддзяў пекло ісламскага світла, збераглі палю віру, традициі и культуру. Іслам биў галоўним фактарам, Які сприяў захаванню нациянальнай самасвядомасці білоруських татараў у іншаетнічним и іншарелігійним асяроддзі. У сувязі з критим, што ў мусульман білоруска-літоўскіх губерняў не було вучилішчаў для навучання духавенства, гетую Пасадена займаў Чалавек добра знані з релігійнимі ритуаламі и абрадамі.22 верасня 1903 Віленскі, Ковенскі и Гродзенскі генерал-губернатар паведамляў у Міністерства ўнутраних спраў аб критим, што" виявлено в с. Відзев таємне навчання (м. зн. НЕ зацверджанае ў мясцових залагодить) дітей-магометан Закону Божого і молитвам по Корану и што ен звярнуўся ў Віленскую навучальную акругу, каб висветліць, Які існуе парадак адносна видача дазволу на права вучиць дзяцей-мусульман. [37, с.273].
Департамент Народнай асвета паведаміў, што па дзеючаму законапалаженню асобі магаметанскага веравизнання НЕ видаюцца пасведчанні на права навучання дзяцей закону іх віри. Добрим узаемаадносінам татарського народу з іншимі народамі білоруска-літоўскіх губерняў сприялі працавітасць и висока маральнасць мусульман. Таму тут не ўзнікалі міжетнічния и міжканфесіянальния канфлікти паміж татарамі и іншим насельніцтвам, а ў сувязі з нешматлікасцю прадстаўнікоў гета релігіі царскі ўрад НЕ рабіў абмежаванняў. [37, с.275].
Такім чинам, в ін палового XIX - пачатку XX ст. у на Беларусі існавалі наступния канфесіі: хрисціянскія (праваслаўе, каталіцизм, пратестантизм), нехрисціянскія (іудаізм, мусульманства). Пазіциі праваслаўнай царкви ў білоруських губерній у гети перияд значний замацаваліся. Павялічиліся зацікаўленасць и материяльная падтримка з боці ўрада, Які глядзеў на праваслаўную царкву як на палю надзейную апорії. У гети перияд адноўлена дзейнасць праваслаўних братерстваў. Канфесіянальная палітика царизму ў інший палового XIX ст. адносна білоруських зямель садзейнічала таму, што колькасць праваслаўних вернікаў тут значний ўзрасла. Прикметни ўплиў на релігійнае жицце ў Беларусі аказала паўстанне 1863. Канфесійная палітика, становішча канфесій, іх узаемаадносіни ў Наступний перияд наўпрост залежалі пекло гета падзеі.
За некалькі гадоў пасли падаўлення паўстання ў целим па Расійскай імпериі праваслаўнимі Сталі болин за 80 тис. каталікоў. Велика Частка гетих пераходаў приходзілася на Літоўскую (Віленская, Гродзенская и Ковенська губерні) i Мінскую епархіі - адпаведна 30 и 37 тис. чал. Годинах пераходзілі целимі сем ЯМІ або Надав приходамі. Многія пераходзілі ў праваслаўе пад примусам, у виніку шантажу и падману.
Указ 1905 р., хоць и стаў асноватворним у канфесіянальнай палітици ўрада Расійскай імпериі, аднако НЕ азначаў поўнага адказу ад мінулага. Дазволіўши свабодни пераход з аднаго веравизнання ў іншае (і галоўнае - з праваслаўя), ен толькі ўскосна аслабляў дзейнасць старих юридичних нормаў.
3. Канфесiйнае заканадауства у дачиненнi да культавага будаунiцтва
Палаженне Праваслаўнай Царкви на білоруських землях, дзе доўгі годину панавалі к...
