дзени фразеалагізм уживаецца ў трецім значенні.
А тая, погана, начитаўшися раманаў, развесіла вуши, разявіла рот [10, с.231].
Асноўная Частка фразеалагізмаў з яўляецца монасемантичнимі:
1) На чо? рота (на Які чорт). Навошта, для чаго [9, Т.2, 588].
На чорта вам тая карова? [10, с.37].
) Широ? кая душа?. Адкрити, шчодри Чалавек [9, Т.1, с.52].
Бацька заваліўся ў кульдзюм. Премію палучилі. Пусціць грошикі на вецер - душа Широкий [10, с.38].
) Вадзі? ць за но? з каго. Уводзіць у Зман, ашукваць [9, Т.1, с.38].
<...>, и Валя камандавала ім, як хацела, бесциримонна вадзіла за ніс [10, с.176].
) Чаго? до? брага. Можа здарицца (што-н. нечаканае, неприемнае) [9, Т.2, с.581].
<...>, што «пані Туся» дзеля шику за апошнія купіла, чаго добраго, пачнуць пляткариць ... [10, с.71].
) Паміна? ць словами каго, што. Успамінаць, думаць, гавариць пра каго-, што-н. [9, Т.2, с.178].
Забаўскі ж, з гетим згаджаліся ўсе, годин Чалавек ў саўгасе, рік-два папрацуе - и памінай яго якім хочаш словами [10, с.80].
) Язи? до <до? бра> Падве? шани ў каго. Хто-н. умее свабодна, легка и пригожа гавариць [9, Т.2, с.597].
Звичайна прамова ен гавариў легка, мова падвешани добра [10, с.81].
) ЗАГНІЙ? ць (заганя? ць) у ку? т каго.Ставіць у бязвихаднае становішча (звичайна плиг спречци) [9, Т.1, 389].
Загнані, як кажуць, у кут, Якаў Мацвеевіч узлавана кінуў Забаўскаму ... [10, с.83].
) Варуша? ць (варо? чаць) мазга? мі. Сур езна думаць, меркаваць, разважаць [9, Т.1, с.98].
<...> галоўнаму треба НЕ летаць з касмічнай скорасцю, а пільней глядзець, дзе што як ляжиць, ди мазгамі варушиць [10, с.62].
) Те? ї све? т. Замагільни світло як супрацьпастаўленне зямному жиццю [9, Т.2, с.321].
Шчерба ди и іншия НЕ могуць у Абед НЕ гавариць пра зварот Шишкі, для вескі гета падзея - з «таго світлу вярнуўся» ... [10, с.68]
) Саба? чи нюх. НЕХТІЙ валодае здольнасцямі тонка ўлоўліваць, заўважаць, разумець Нешта таемнае [9, Т.2, с.301].
А травня, зараза ... дзесятку схаваў ... у бот, у сами насочак засунуў, дик и там Знайшла. Сабачи нюх на гріш травні [10, с.69].
У асноўним фразеалагізми з яўляюцца монасемантичнимі, што ў дерло Чарга тлумачицца складанасцю іх структури. З полісемантичних фразеалагізмаў большасць - двухзначния, значний Менш - Трох-і чатирохзначних. Пераважна яни виражаюць адносіни да прадмета думкі.
Аманімія ў лінгвістичнай літаратури травні некалькі азначенняў. І ў навукових адносінах, и ў практичним (шкільним) вивученні самим примальним треба признаць таке азначенне: амоніми - словом, якія супадаюць гуча (аднолькава гучаць), альо маюць рознае значенне. Гета супадзенне ў гучанні абумоўліваецца наяўнасцю ў мове слова білоруського и запазичанага, фанетичнимі зменамі слоў, розпадів полісеміі [12, с. 48].
Приклади фразем-амонімаў:
лоб у лоб - насустрачадзін аднаму (сутикацца, сустракацца, іс...
