здиме. Найболиш вядомай з раслін-фетишаСћ у Сћсходніх слов'ян, безумоСћна, з'яСћляецца Папараці-кветка. Згодна з павер'ямі, цвіце яна раз у рік, на Купалле. Гариць Чирвони альбо білим святлом. Той, хто їй авалодае, атримае звишнатуральния якасці: ен можа знаходзіць скарби, ягоная Сіла Сћсіх Адол, ен Будз разумець мову звяроСћ, птушак и дреСћ, знішчиць нагавори чараСћнікоСћ. Зх живел асабліва шанаваСћся вуж. Лічилася, што ен садзейнічае Сћрадлівасці зямлі и дабрабиту Сћ сям'і. У вужи бачилі пасланца добрих багоСћ и звярталіся да яго з просьбамі аб дажджи, ураджаі, шчасці. Виявамі галоСћ вужакі бешаруси Сћпригожвалі стрехі и вокни сваіх хат, каб засцерагчися пекло усяго дреннага: маланкі, ліхіх людзей, хвароб, пераляку.
Анімізм. Білоруси СћяСћлялі душу Сћ виглядзе тонкай материяльнай субстанциі, накшталт диму альбо пару, якаючи Сћ годину сну пакідае ціла Чалавек праз рот и падарожнічае - сустракаецца з душамі інших людзей, з душамі памерлих. Па гета причине Чалавек бачиць сни. Падарожжа души СћяСћлялася па-рознаму: альбо яна праз Нейко стужка захоСћвае сувязь з целам, альбо падарожнічае аСћтаномна.Чалавека Нельга було раптоСћна будзіць, каб душа паспела вярнуцца Сћ ціла. Калі Чалавек цяжка паміраСћ, думалі, што гета душа не бачиць, куди їй пайсці, и таму адчинялі вокни, дзвери І, Надав, вималі дошку са столі. Калі цяжка паміраСћ чараСћнік, лічилася, што гета черці цягнуць ягоную душу Сћ пекла, а яна супраціСћляецца.
Душа таксамо СћяСћлялася Сћ виглядзе нейкай дробнай живели, якаючи знаходзіцца Сћнізе горла: яшчаркі, птушкі пчали. Калі плиг памінанні нябожчика з'яСћлялася адна з гетих живел, лічилі, што приляцела душа Чалавек.
Як и Сћ большасці народаСћ, смерць ва СћяСћленні беларусаСћ - гета винік развітання души з целам. Духі памерлих продкаСћ називаліся дзядамі и лічиліся апекунамі сваіх нашчадкаСћ. АсноСћния звесткі пра СћяСћленні беларусаСћ аб Дзядах ми атримліваем з абрадаСћ іх шанавання, якія звязана са Святішого Дзяди.
Магія. Усе жицце беларусаСћ було насичана рознимі магічнимі абрадамі и звичаямі, якія суправаджалі іх пекло нарадження да смерці.Наприклад, каб виклікаць у цяжарнай жанчини пологи, яе чоловік клаСћся каля парогуа, а жанчина пераступала праз яго. Існавала павер'е, што калі народзіцца дзіця и пупавіну яму перарезаць на кніжци, дик яно будз вельмі розумним. Калі Чалавек паміраСћ, на вокни Сћ хаце ставілі чистую Ваду, каб яго душа магла памицца. Плиг пахаванні и на памінках Нельга було, каб што-небудзь рабілі родзічи памерлага, а толькі чужия людзі. Лічилася, што тади Чалавек Будз лягчей пакідаць гети світло, бо ен бачиць, што Сћсе, Надав чужия, яму сприяюць.
Асабліва Сћ беларусаСћ була распаСћсюджана земляробчая, лячебная, любоСћная и засцерагальная (апатрапеічная) магія. Земляробчимі абрадамі було насичана Сћсе жицце беларусаСћ, асабліва святі. Мета іх було забеспяченне добраго Сћраджаю. Наприлад, на Вялікдзень моладзь гушкалася на Арель...
