тичнимі артикуламі и кареспанденциямі мясцовага характар. ЄП піша на рускай мове, но піша пра Білорусь, пра білоруського селяніна, знаеміць читача з беларускім фальклорам, узнімае набалелия питанні нациянальнага жицця. Адна з кареспанденций Ядвіііна Ш. гетага годині називаецца В«Людзі - людзьмі забитияВ» 3. Пісьменнік гавориць, што селянінбеларус абуджаецца пасли доСћгага сну, пачинае цікавіцца сучаснимі падзеямі, альо ен адгароджани пекло ведаСћ, асвета, літаратури, бо няма Надав периядичних виданняСћ на роднаВ мове. АСћтар звяртае Сћвагу грамадскасці на неабходнасць неадкладна арганізаваць виданні на білоруський мове штотидневага дадатку да адной з газет, якія виходзяць на териториі Беларусі. p align="justify"> Пераломнай вяхой у гісториі Сћсей білоруський літаратури и Сћ жицці и творчасці Ядвігіна Ш. була ревалюция 1905 Пісьменніка захапіСћ тієї грамадскапалітични и нациянальни Сћздим, Які панаваСћ на Беларусі. 3 вялікім ентузіязмам бярецца ен за літаратурную працю взяти, уключаецца Сћ культурнаасветніцкую рабогу. p align="justify"> У газеце В«Наша доляВ» (1906, № 3) надрукавана Першай апавяданне Ядвігіна Ш. на білоруський мове В«СудВ». 3 гетага годині пісьменнік становіцца актиСћним супрацоСћнікам дерло білоруських легальних газет В«Наша доляВ» и В«Наша НіваВ». Перияд з 1906 па 1914 биСћ самим полоненим у творчай біяграфіі празаіка. Ен друкуе шмат апавяданняСћ, цікавих артикулаСћ, виступає з успамінамі, піша нататкі з падарожжа па роднаму краю. p align="justify"> Як толькі з'явіліся першия апавяданні Ядвігіна Ш., аб ім загаварилі як аб аригінальним празаіку, таленавітим сатирику и гумарисце. Ен Хутка становіцца вядомим за межамі Беларусі. Ужо Сћ 1910 украінская газета В«РадаВ» надрукавала яго апавяданне В«СудВ» у перакладзе на Сћкраінскую мову и Сћ рецензіі на В«КаляндарВ« Наша Ніви В»на 1910В» звяртала Сћвагу сваіх читачоСћ на розчини гетага пісьменніка. p align="justify"> Ядвігін Ш. пачаСћ пісаць задоСћга да таго, як з'явілася магчимасць друкаваць напісанае на білоруський мове. Яго зборнікі В«БярозкаВ» (1912) и В«ВасількіВ» (1914), видадзения адзін за другім, з'яСћляюцца винікам ПРАЦІ НЕ аднаго дзесяцігоддзя. Тою не менше відавочна, што яго творчасць развівалася Сћ агульним речишчи рання демакратичнай білоруський прози. Гета проза виростала непасредна з фальклору и па сваіх стилявих якасцях крейди шмат агульнага з Народнай казкай, а першия апавяданні Ядвігіна Ш. часта прадстаСћлялі сабою проста літаратурную апрацоСћку народних паданняСћ, козак, анекдотаСћ (В«Важлива фігаВ», В«ХлібВ», В«СудВ», В«Чортава ласкаВ» и інш.). Пісьменнік пераказвае паданні накшталт мініяцюри В«ХлібВ», апрацоСћвае легенди (В«ЧалавекВ»), апісвае камічния сітуациі, анекдатичния випадкі з жицця людзей. p align="justify"> Так, у апавяданні В«СудВ» расказваецца пра тое, што суддзя німець дренна відав мову, на якой вядзе суднову Справу сялянбеларусаСћ. 3-за гетага Сћзнікаюць непаразуменні, и трошкі дзівакаватия, запалохания афіцийнимі прадстаСћ...
