. д.
Уладзімір Караткевіч аригінальна и непаўторна раскриўся як Пает. Прикметнимі з явамі ў білоруський літаратури Сталі яго кнігі «матчина душа» (1958), «Вячернія ветразі» (1960), «Мая Іліяда» (1969), «Биў. Есць. Буду »(1986). Паезіі У. Караткевіча ўласціви пранікнени ліризм, епічнасць, ритміка-інтанацийная разнастайнасць, інтелектуальнасць, драматизм и жиццесцвярджальнае гучанне (вершить Машека, Заєць вариць піва, матчина душа, Паўлюк Баграм и інш.).
Широкае признанне ў Беларусі и далека за яе межамі принесла У. Караткевічу яго проза. Лірична - рамантични Талент пісьменніка дасканала раскриўся ў апавяданнях «Як звяргаюцца ідали», «У курені», «Блакіт и золата дня», аповесцях «Цигинскі кароль» и «Сівая легенда», якія склалі дерло яго зборнік прози «Блакіт и золата дня» (1961).
У 60-ия гади У. Караткевіч ствариў такія значнії празаічния розчини, як Раман «Нельга забиць» (1960 - 1962), «Каласа пад сярпом тваім» (1962 - 1964), «Христос призямліўся ў Гародні »(1965 - 1966), Аповесці« Ладдзя Роспачи »(1964),« Чазенія »(1966).
Приход у білоруську літаратуру такогого пісьменніка, як Караткевіч, биў заканамерни и абумоўлени працесам развіцця самої літаратури, а таксамо ўзроўнем грамадскага и духоўнага жицця тієї епохі, якая нарадзіла мастак [6, с.14]. p>
Для Ул. Караткевіча характерна рамантичнае, фальклорна - міфалагічнае и адначасова канкретна - гістаричнае асенсаванне мінуўшчини. Караткевіч ствариў мастацкі летапіс жицця Беларусі на працягу 16 - 20 стагоддзяў. Ен виказваў цікавасць да ключавих периядаў білоруський гісториі.Празаік звярнуўся да Падзу и характараў 16 ст., У Аповесці «Сівая легенда», «Циганскі кароль» и драмі «Маці ўрагану» и м. д.
творити пісьменніка вельмі разнастайния. Увогуле для мови празаічних твораў У.Караткевіча характерна:
1. Павишаная експресіўнасць, емацийнасць мови.
2. Аслабленасць фабули (асабліва ў ліричнай прозі).
. Вялiкая роля светапогляду аўтара, яго суб ективізм.
. Прадмет адлюстравання - духоўнае жицце Чалавек, світло яго ідей и пачуццяў. Асаблівае месца - центральни вобразе-пераживанне.
. Вобразе аўтара разгортваецца НЕ паслядоўна, а шматпланава, адначасова.
. Прадмет, Які разглядае проза, - духоўнае жицце Чалавек, паказ реальнасці праз яго суб ективізм.
ТВОРЧА літературна спадщина У. Караткевіча цікавіла шматлікіх білоруських літаратараў и мовазнаўцаў. Вялікую ролю ў вивученні и аналізе твораў адигралі А. Адамовіч, А. Мальдзіс, А. Вараб, А. Лойка, А. Русецкі. Мову твораў Ул. Караткевіча аналізавалі Г. Андарала, Т. Дасаєва, В. Іўчанкаў, М.Цікоцкі.
творити У. Караткевіча перакладзени на многія мови народаў світлу. Ен виступаў у абарону білоруський мови, культури, помнікаў архітектури и природи, зрабіў вялікі ўплиў на развіцце білоруський літаратури и мастацтва [6, с.15].
Коплекснага ж даследвання, якоє б було сканцентравана на вияўленні структурних и функциянальних асаблівасцей устарелай лексікі ў мове Аповесці Ул. Караткевіча Сівая легенда, да гетага годині няма. Гетим абумоўлена актуальнасць наша робота.
Мета дадзенай Курсави роботи - структурна-семантични аналіз лексікі, вияўл...