маведама, ісці, що не знаходзячи притулку, що не маючий скаринкі хліба, паміраючи и пекло голаду, и пекло пошасцяСћ, що не ведаючи, якую Даць сабе раду.ми, беларуская інтелігенция, Будзьма ратаваць іх, як ратавалі и дасюль, Будзьма ратаваць и Сћ сваім краю, и на чужине, памінаючи Сћ гетия грозния годинник абяцанне, каторае Сћ серци сваім даваСћ шкір-ни з нас: сіли палі ахвяраваць роднаму краю ... Бо, баронячи наш народ, ми павінни бараніць и нашу культуру. I што б там ні було, а гмах яе, калісьці распачати, павінен Биць збудовани да канца В»(II, 286). p align="justify"> Максім Багдановіч, відаць, адчуваСћ шлюб білоруських уражанняСћ. Ліричния споведзі ен пісаць не міг. Таму, як некалі да міфалогіі з яе лесунамі, вадзянікамі, русалкамі, ен звяртаецца цяпер та не-вичерпна багатага білоруського фальклору. Бо гета В«згукі баць-каСћшчиниВ». p align="justify"> ДзіСћна, дерло фальклорни твор пра жаніцьбу камарика з му-хай (вариянти яго змешчани Сћ зборніках Я. Чачота, П. Шейна, Є. Раманава) Багдановіч бяре з пласта смехавой Народнай куль-тури. Критим годинах Пает амаль НЕ адгукваецца на смешнае, камічнае Сћ жицці. Чи не дадзена ягонаму Талент такіх якасцей. p align="justify"> АСћтар гетих радкоСћ, Няхай у дискусійним парадку, виказвае мнение, што паема-казка В«Мушка-зелянушка и камарик - насати тварикВ» як би завяршае цикл любоСћнай лірикі, присвечанай Ан-ні РафаілаСћне Какуевай.
У дадзеним випадкі В«Вельмі жаласная гістория, викладзеная згодна з праСћдай беларускім вершилиВ», ніби падводзіць рису пад приСћзнятимі, шчимліва-інтанацийнимі вершамі, перапоСћненимі любоСћним пачуццем. Нішто НЕ вечнае пад місяцях. Віха на ге-тим шляху биСћ верш В«*** Ці ведаеце Ви, цемнавокая пані ...В» Епіграфам да гетага вершачи Сћзяти радкі А. Блоку:
Але знаю: не мине безслідно Все, що так жагуче я любнл, Весь трепет цієї жнзнн бідної, Весь цей незрозумілий запал.
Аляксандр Блок са значний болиним імпетам В«распраСћляСћсяВ» з маладьші ілюзіямі наконт В«Прекрасної дамиВ». У Багдановіча та-який В«ШаленаВ» страсці няма. Альо и ен, каб НЕ прайшоСћ В«безслідноВ» В«незрозумілий запалВ», робіць били гарачия, Надав палимяния па-чуцці літаратурай, аценьваючи іх з цвярозай дистанциі. p align="justify"> Гумар, Няхай сабе Сћ фальклорнай, випрабаванай вякамі гісториі, служиць добрим сродкам для развітання з високімі ілюзіямі. Гістория Сћвогуле развітваецца са сваімі драматичнимі, Надав трагічнимі старонкамі плиг дапамозе сміху. p align="justify"> Гераіня В«НАДТО жаласнай гісториіВ» аказваецца асобай у ви-шейшай Ступені легкадумнай.
Чи не умее мушачка
Працаваць, Толькі Сћмее з хлопцамі
Жартаваць; Ані виткаць кросенкі,
Ані шиць, Ані страви хорашая
Навариць.
М. Гринчик піша: В«Жанравая блізкасць, Надав текставия пада-бенстви асобних месцев паеми Багда...
