няСћ напалеонаСћскіх залагодить. 28 ліпеня було загадане сабраць з БарисаСћскага Павєтьє 2000 бочак мукі. 450 валоСћ. 10000 гарнцаСћ водкі.17 кастричніка да Мінскага департамента було вистаСћлена патрабаванне аб пастаСћци 200000 центнераСћ жита, 55000 бочак аСћсу. 10000 валоСћ, 20000 центнераСћ сіна и 20000 центераСћ саломи [10]. p> Патрабаванні напалеонаСћскіх чиноСћнікаСћ гучалі безапеляцийна. Прамаруджванне НЕ дапушчалася пад пагрозай примянення Карна санкціями, у гетим Сенсит типовим з'яСћляецца загад Віцебскаму магістрату: "Калі цераза дзве гадзіни НЕ будз дастаСћлена на разніцу належачая з горада живела, то месца будз пакаран вайсковай екзекуцией ".
Характерна и тое, што Нови Сћлади НЕ задавальняліся толькі Збора бягучих падаткаСћ, а настойліва дабіваліся, каб насельніцтва Сћносіла нядоімкі, якія Сћтвариліся Сћ годинник панавання расійскіх залагодить, наприклад, Такі загад биСћ видадзени адміністрацией мінскага департамента 3 жніСћня. p> Вельмі важнай праблемай, якаючи паСћстала як Перад французскімі, так и мясцовимі прафранцузскімі Сћладамі було фарміраванне Сћзброених СІЛ. Годинна Сћрад ВКЛ 25 ліпеня загадаСћ сабраць 10000 рекрутаСћ. 1 жніСћня було вирашана ствариць 4 кавалерийскія палкі з поСћним забеспяченнем за кошт насельніцтва и сфарміраваць гвардзейскі палицею (1000 чал.) з ліку шляхцічаСћ-дабраахвотнікаСћ. Праворуч Сћ гетим накірунку йшла вельмі марудна. Сяляне НЕ виказвалі асаблівага Жаданом ісці Сћ війська, яни засталіся. пераважна, абиякавимі да заклікаСћ з боці Сћлад. Велику актиСћнасць праявіла шляхта. аднако и сярод іх дабраахвотнікаСћ аказалася значний Менш, чим можна було чакаць. Частка шляхти притримлівалася пазіциі чакання и НЕ Жадан ісці Сћ ствараемае війська. Некатория з іх прама казалі: "А навошта ми пойдзем? Чим нам дренна пад Панаван расійскага імператара? ПадаткаСћ НЕ плацім, цяжару ніякога. сядзім як у пана Бога за пазухай, а хто з нас захацеСћ на вайсковую службу, то примаюць нас як и панічаСћ юнкерамі, а не так як у палякаСћ. якія Сћживаюць нас за радавих ". Увогуле можна казаць аб критим, што калі Напалеон паглядаСћ на "ПалякаСћ" як на гарматнае м'яса, так и шмат якія жихари колишньої Речи Паспалітай лічилі. што галоСћнай Мета Напалеон павінна Биць аднаСћленне іх краіни - Речи Паспалпай. Материяльния видаткі са свойого боці яни лічилі справай патриятизму, дабраахвотнимі ахвяраванняі, падзякай за визваленне. Разам з тим. мясцовая залога не була падрихтавана да таго, што вайну патрабуе самаахвярнасці, гатоСћнасці Сћсе пакласці на алтар перамогі. 3 вонкавага боці адносіни паміж напалеонаСћскімі Сћладамі и мясцовим привільяваним насельніцтвам да апошняга моманту заставаліся лагоднимі и прияцельскім,. альо Сћ сапраСћднасці адбивалася ахалоджванне [11].
Сітуация надзвичай ускладнялася критим, што Сћ напалеонаСћскім війську Хутка пагаршалася дисципліна. винікам чаго стала епідемія марадзерства. пекло якога пакутвалі як гарадскія, так и сельскія жихари: мяшчане, сяляне, шляхціци, памешчикі. Напалеон и яго адміністрация разумелі небяспечнасць гета з'яву, спрабавалі припиніць ці абмежаваць яе маштаби, що не спиняючися Перад самимі жорсткімі карамі. 28 ліпеня па загидила маршала Даву було растраляна 13 кірасір, якія билі захоплени на месцев злачинства: рабаСћніцтве яСћрейскай крамкі Сћ Мінску. Чи не абмінуСћ палею увагай гетую праблему и Напалеон, Які 20 ліпеня Сћ Глибокім видаСћ жорсткі загад накіравани супраць марадзераСћ. Билі створани специяльния рухомия вайсковия каманди для барацьби з марадзерамі и дезерцірамі. Аднако кардинальнага паляпшення НЕ назіралася: самавольния рабункі. несанкциянавания реквізіциі, екзекуциі працягваліся, у дерло Чарга у сельскан мясцовасці [12].
Відавочна, што Сћ Найбільший складанай сітуациі апинулася білоруський сялянства, на якое нязносним цяжарам ціснуСћ увесь прас ванни. Становішча сялянства ніколі не було легкім, о з пачаткам ваенних дзеянняСћ сітуация пагоршилася Сћ шмат разоСћ. У зоні непасредних баявих дзеянняСћ сяляне кідалі палі вескі и шукалі Паратунка Сћ лісі и інших патаемних месцев. Пасли заканчення баеСћ многія з іх НЕ спяшаліся вяртацца дамоСћ, што виклікала заклапочанасць іх гаспадароСћ и французскай и зноСћстворанай адміністраций. СПРОБА примусовага вяртання годинах виклікалі жорсткае працівадзеяння. p> Ва Сћмовах Вайни адміністрация (расійская. французька и калабаранцская) ужо НЕ крейди магчимасці ефектиСћна викаристоСћваць репресіСћни Механізм. Гета адчулі и сяляне, якія пачалі больш рашуча и актиСћна супраціСћляцца пригнятальнікам и Сћладам. У ліпені 1812 бабінавічскі земскі спраунік даносіСћ начальству: "... казенния сяляне Бабінавецкага староства адмовіліся ад паслушенства и робяць пагрози резаць чиноунікаСћ и памешчикаСћ. калі будуць іх примушаць даваць фурманкі ці Нешта іншае для арміі. "
3 надиходам французскай арміі сяляне пеСћни годину займалі палігику чакання. критим больш, што сярод іх распаСћсюдзіліся чуткі аб мають намір Напалеон скасаваць...
