іній. Чим маштабних твор, ширей у ім ахоп жиццевага материялу, критим больш у яго складзе тематичних ліній, годинах даволі аддалених адна пекло інший, альо, як правіла, у канчатковим випадкі В«працуючихВ» на центральную, галоСћную тему. Акрам таго, дадзени термін можа служиць для абазначення сукупнасці ТЕМ асобнага мастацкага твора, а таксамо тематичнага дияпазону Сћсей творчасці пісьменніка ці Надав асобнай нациянальнай літаратури альбо літаратури регіена, кантинента на пеСћним етапі развіцця. І, урешце, словами В«тематикаВ» вучония-літаратуразнаСћци аперируюць плиг визначенні Сћстойлівих и паСћтаральних у творах сусветнай літаратури типаСћ ТЕМ (Маюцца на Сћвазе асноСћния разнавіднасці літаратурна-Мастацкай тематикі). p> праблєми (пекло ст.-греч. problema - Нешта, кінутае наперад, м. зн. видзеленае з інших бакоСћ жицця) - термін, Які часта сустракаецца Сћ даследаваннях плиг аналізе змястоСћнага пласту твора, альо дефініция (визначенне) яго пададзена толькі Сћ некатора слоСћнікава-даведачних Праця і вучебних дапаможніках па літаратуразнаСћству. Даречи, асобнага артикула, присвяченого паняццю-терміну В«праблємиВ», няма и Сћ ЛЕС. p> Як зазначаюць М. Лазарук и А. Ленсу, В«паняцце праблєми вельмі блізкае да паняцця ТЕМи. Праблєми Сћваходзіць у тему як галоСћная яе сутнасць; гета вострае грамадскае вань, якое зацікавіла аСћтара и падштурхнула яго да адлюстравання пеСћнай з'яву В».
А вось як трактуємо змястоСћнае напаСћненне терміна В«праблємиВ» М. Мешчаракова: гета В«складанае вань, пастаСћленае Сћ літаратурним розчини (можа атримаць адказ альбо застацца нявирашаним); тієї пліч жицця, Які асабліва цікавіць пісьменніка. Адна и тая ж тема можа паслужиць асновай для пастаноСћкі різни праблем (тема пригоннага права - праблєми Сћнутранай несвабоди пригоннага, праблєми Сћзаемнага разбешчвання, калечання пригонних и пригоннікаСћ, праблєми сацияльнай несправядлівасці) В».
Як и Сћ випадкі з темай, побачим з термінам В«праблємиВ» часта Сћживаецца термін В«праблематикаВ», што СћяСћляе сабой В«пералік (сукупнасць) праблем, якія закранути Сћ роблять (яни могуць насіць дадаткови характар ​​и падначальвацца галоСћнай праблєми). Калі галоСћная праблєми падначальвае сабе астатнія, можна гавариць аб Сацияльна-палітичнай, льно-етичнай, нораваапісальнай, нациянальна-гістаричнай, філасофскай и інш. праблематици, якаючи дамінуе Сћ розчини альбо Сћ творчасці пісьменніка В».
Пад ідеяй (пекло ст.-греч. idea - першавобраз, ідеал) падразумяваецца асноСћни Сенсит мастацкага твора. Гета В«галоСћная думка, тієї погляд, Які даводзіцца аСћтарам у розчиниВ». Ідея травні звичайна аценачни характар. Хоць ідея твора и можа Биць сфармулявана сцісла, у виглядзе аднаго-двох сказаСћ ці Надав фраз, яна Сћсе-Такі винікае з усей сістеми вобразаСћ и карцін. Для визначення ідеі мастацкага твора неабходна пазнаеміцца вЂ‹вЂ‹з ім Цалко, пекло першага да апошняга Радка. p> У буйних творах можа вилучацца асноСћная, скразная ідея, а побачим з нею - шераг другарадних, пеСћним чинам каменціруючих, дапаСћняючих и развіваючих гетую асноСћную ідею.
Паняцці В«темаВ», В«ПраблємиВ», В«ідея" хоць и вилучаюцца як асобния адзінкі-категориі Сћ складзе змястоСћнага пласту літаратурна-мастацкага твора, аднако знаходзяцца Сћ будь-яким розчини Сћ надзвичай цеснай арганічнай сувязі, у непариСћним адзінстве, у таборі регулярнага СћзаемадапаСћнення и Сћзаемахарактаристикі.
2.2 Пафас, яго разнавіднасці
Уласна змястоСћни пласт твора характаризуе таксамо яго пафас (пекло ст.-греч. pathos - пачуцце, Натхнення, жарсць). Пафасам називаецца В«ідейна-емациянальная накіраванасць літаратурнага твора, што визначае специфіку мастацкага зместу Сћ сукупнасці Сћсіх яго кампанентаСћ В». Наогул гета В«пачуцце, жарсць, якія СћклаСћ у свае тваренне аСћтар и якімі ен хацеСћ б натхніць читача В».
Категория пафасу вядзе палі паходжанне яшче з античнасці (развагі аб патетичнай мове Сћ В«РиторициВ» Аристоцеля). Затим у яе распрацоСћку, причим непасредна Сћ дачиненні да з'яСћ літаратури и Мастацтва, істотни Сћклад унеслі Г. Гегель і В. Бялінскі.
Вилучаюць некалькі асноСћних разнавіднасцей пафасу.
Гераічни пафас перадае значнії Сацияльна-прагресіСћния памкненні, и Сћ дерло Чарга барацьбу за волю, Свабоду народу, нациі, краіни. ТвораСћ з гераічним пафасам у центри шмат у сусветнай літаратури. Калі ж Брацило уласна білоруський пригожае пісьменства, дик гета В«Пісня пра зубраВ» М. ГусоСћскага, В«Страцім-лебедзьВ» М. Багдановіча, В«Сцяг бригади В»А. Куляшова и інш. p> Драматични пафас узнікае Сћ розчини Сћ виніку перадачи Сћ ім барацьби персанажаСћ са знешнімі сіламі и абставінамі, якія СћяСћляюць пагрозу іх Жаданом, памкненням, а годинах Надав и жиццю (В«Раскіданае гняздоВ» Я. Купали, В«Судний дзень СкариниВ» М. Арочкі І інш.).
Вельмі многія розчини сусветнай літаратури пабудавани на Цесна спалученні гераічнай и драматичнай танальнасці, таму аб іх пафасе правамоцна гав...
